A našu Aleksijevič zato v pierdi śpiska zasunuli - nie zasłužiła, vidimo.
Anatol Starkou
26.07.2024
TRASIANKA - MAJA HIENIJALNAJA SIABROŬKA
Pražyŭšy bolej za 21 hod u Štatach, časam trymaŭ u rukach hazietu NYT, i mahu vam skazać, jak fatohraf amatar, što navat kali b chtości z vas napisaŭ pra dvuch biełarusak raman «Maja hienijalnaja siabroŭka», jon nikoli nie papaŭ by ŭ śpis biestsieleraŭ Niu Jork Tajms, jak lepšy tvor ci siarod lepšaj sotni tvoraŭ. Jak fatohraf kažu vam heta. Zdymaŭ šmat miaścin Ńju Jorka i da mianie dalacieła, što zdymki našych fatohrafaŭ tamu nie ŭ pule tutejšych konkursaŭ, što na našych zdymkach NIE ICH zachodniaja KULTURA. Fon nie toj - budynki nie tyja, vulicy dla Zachadu čužyja, dyj fejsy našy nie zachodnija. A voś heta, na maju dumku, pisała nie biełaruskaja ruka, jak i całkam artykuł, jaki ja liču pierakładam na movu: "moŭnaje pytańnie ŭ ramanie, vielmi padobnaje da taho, što isnavała ŭ Biełarusi". . A što ŭžo nie isnuje moŭnaha pytańnia? Niama? Nu dziakuj Bohu, narešcie heta palitykanskaja brydoda tutejšych byccam by padryjotaŭ i palitykaŭ zdochła. Sama soboj rassosałaś ci chtości muchabojkaj prychłopnuŭ? Choć daść narodu krychu času adpačyć ad bčb moŭnaha palitykanskaha pustaziella. . Zaraz vučusia na rasijskich litaraturnych kursach. TRECI RAZ za dva minułyja hady. Paśla pieršych kursaŭ vydaŭ u RF knihu non-fikšn (2023) ab padziejach u Biełarusi 1988-2022 hadoŭ. Jana mnie padabajecca. Zaraz pišu pra svajo žyćcio, pačynajučy z 1951, kali naradziŭsia ŭ Minsku. Ale zachaplu j 1944 hod, kali Krasnaja armija vyzvaliła Biełaruś ad Zachadu i majho tatu pryzvali ŭ jaje šerahi. Try častki budzie ŭ knizie: saviecki čas i harbačoŭskaja pierabudova, tak zv bčb i łukašenkaŭski, nu i amierykanski čas. Z vyzvaleńnia Biełarusi ŭ 1944 da siońniašniana dnia budzie maja knižnaja historyja. Hety tryadziny čas majho žyćcia. Zrazumieła, što ja nie piśmieńnik, a technar, jaki pry hetym krychu raźbirajecca ŭ palitycy. Ale pasprabuju zrabić nie palit vučebnik, a mastacki tvor, raman. Nie dla NYT budu pisać, a dla svaich unukaŭ amierykancaŭ. Na russkom jazykie tekst budzie. Eto vtoroj jazyk moich vnukov - ich matčyna mova jość minskij russkij jazyk — jazyk ich mamy majoj dački biełaruski. A amierykanskaja mova — mova ich taty amierykanca. Adna z maich rodnych moŭ — trasianka. Jašče polskaja i minski russkij jazyk. Movu ŭ škole nie vyvučaŭ. Dum u hałavie niama, što moj tvor moža być nadrukavany ŭ łukašenkaŭskaj Biełarusi. Chutčej tam pry Ryhoraviču nadrukujuć knihi fatohrafa Zianona Paźniaka, jaki ŭ 1988 u estonskim časopisie Raduha na russkom jazykie pačaŭ zmahacca ź biełaruskaj trasiankaj. Ci pieramoh ty trasianku, Zianon Stanisłavavič?
«Maja hienijalnaja siabroŭka». Pra što raman, nazvany najlepšym u XXI stahodździ?
Pražyŭšy bolej za 21 hod u Štatach, časam trymaŭ u rukach hazietu NYT, i mahu vam skazać, jak fatohraf amatar, što navat kali b chtości z vas napisaŭ pra dvuch biełarusak raman «Maja hienijalnaja siabroŭka», jon nikoli nie papaŭ by ŭ śpis biestsieleraŭ Niu Jork Tajms, jak lepšy tvor ci siarod lepšaj sotni tvoraŭ. Jak fatohraf kažu vam heta. Zdymaŭ šmat miaścin Ńju Jorka i da mianie dalacieła, što zdymki našych fatohrafaŭ tamu nie ŭ pule tutejšych konkursaŭ, što na našych zdymkach NIE ICH zachodniaja KULTURA. Fon nie toj - budynki nie tyja, vulicy dla Zachadu čužyja, dyj fejsy našy nie zachodnija.
A voś heta, na maju dumku, pisała nie biełaruskaja ruka, jak i całkam artykuł, jaki ja liču pierakładam na movu: "moŭnaje pytańnie ŭ ramanie, vielmi padobnaje da taho, što isnavała ŭ Biełarusi".
.
A što ŭžo nie isnuje moŭnaha pytańnia? Niama? Nu dziakuj Bohu, narešcie heta palitykanskaja brydoda tutejšych byccam by padryjotaŭ i palitykaŭ zdochła. Sama soboj rassosałaś ci chtości muchabojkaj prychłopnuŭ? Choć daść narodu krychu času adpačyć ad bčb moŭnaha palitykanskaha pustaziella.
.
Zaraz vučusia na rasijskich litaraturnych kursach. TRECI RAZ za dva minułyja hady. Paśla pieršych kursaŭ vydaŭ u RF knihu non-fikšn (2023) ab padziejach u Biełarusi 1988-2022 hadoŭ. Jana mnie padabajecca. Zaraz pišu pra svajo žyćcio, pačynajučy z 1951, kali naradziŭsia ŭ Minsku. Ale zachaplu j 1944 hod, kali Krasnaja armija vyzvaliła Biełaruś ad Zachadu i majho tatu pryzvali ŭ jaje šerahi.
Try častki budzie ŭ knizie: saviecki čas i harbačoŭskaja pierabudova, tak zv bčb i łukašenkaŭski, nu i amierykanski čas. Z vyzvaleńnia Biełarusi ŭ 1944 da siońniašniana dnia budzie maja knižnaja historyja. Hety tryadziny čas majho žyćcia. Zrazumieła, što ja nie piśmieńnik, a technar, jaki pry hetym krychu raźbirajecca ŭ palitycy. Ale pasprabuju zrabić nie palit vučebnik, a mastacki tvor, raman. Nie dla NYT budu pisać, a dla svaich unukaŭ amierykancaŭ. Na russkom jazykie tekst budzie. Eto vtoroj jazyk moich vnukov - ich matčyna mova jość minskij russkij jazyk — jazyk ich mamy majoj dački biełaruski. A amierykanskaja mova — mova ich taty amierykanca. Adna z maich rodnych moŭ — trasianka. Jašče polskaja i minski russkij jazyk. Movu ŭ škole nie vyvučaŭ.
Dum u hałavie niama, što moj tvor moža być nadrukavany ŭ łukašenkaŭskaj Biełarusi. Chutčej tam pry Ryhoraviču nadrukujuć knihi fatohrafa Zianona Paźniaka, jaki ŭ 1988 u estonskim časopisie Raduha na russkom jazykie pačaŭ zmahacca ź biełaruskaj trasiankaj. Ci pieramoh ty trasianku, Zianon Stanisłavavič?