«Raz ty havoryš pa-biełarusku, značyć, ty bolšy biełarus za mianie?»
Kab być biełarusam varta prosta adčuvać siabie biełarusam? Staś Karpaŭ u fejsbuku daje svoj adkaz na hetaje pytańnie.
Adzin čałaviek spytaŭ u mianie z kryŭdaju: «Ty ličyš, što raz ty havoryš pa-biełarusku, značyć, ty bolšy biełarus za mianie?»
I ja adkazaŭ čałavieku nie zadumvajučysia ad čystaha serca i nie kryviačy dušoj.
Što ja adkazaŭ? Ja adkazaŭ: «Kaniečnie». Ja adkazaŭ: «100%». Ja adkazaŭ: «Kali ty nie viedaješ biełaruskaj — značyć mienavita ty bolšy biełarus za mianie?» Nu, pry inšych roŭnych.
Nie, rabiaty. Tak ja nie hulaju. Heta vielmi pryjemna dumać, što «ŭsio vakoł adnolkavaje», «usio nie važna i nie ličycca».
Usio ličycca, kali ličyć.
Kab być biełarusam, varta prosta adčuvać siabie biełarusam? Biassprečna. Tak jano i jość. Ale, naprykład, kab stać kiroŭcam transpartnaha srodku, treba zrabić bolej, čym prosta palubić tačku i paniuchać bienzin. I navat kali vy atrymajecie paśviedčańnie katehoryi B, vyśvietlicca, što byvajuć dobryja kiroŭcy i byvajuć kiroŭcy haŭnianyja.
I ŭsie vakoł viedajuć, što haŭnianyja kiroŭcy nazyvajucca hetak ža jak i astatnija, ale jość niuans. Ja, naprykład, tak sabie kiroŭca i narmalny biełarus. A vy tam sami hladzicie.
Kamientary