Vyjšła kružełka siaredniaviečnaj muzyki.
Chutkaje 600-hodździe Hrunvaldu nie abminaje i muzyčnyja koły. Vyjšła kružełka, pad vokładkaj jakoj sabranyja aryhinalnyja siaredniaviečnyja kampazicyi ŭ vykanańni maładych biełaruskich hurtoŭ.
Usio ŭ dosyć papularnym u Biełarusi styli «Miedyjaval»: staražytnyja tancavalnyja rytmy pad dudu u vykanańni kapeły Testamentum Terrae, siaredniaviečnyja pieśni stałych akampanijataraŭ rycarskich festaŭ LitvinTrollja i «Lićvinskaha chmielu» — hurtoŭ, padobnych nazvami, ale roznych stylami rekanstrukcyi stradaŭniaj muzyki. I viadoma, kolki viasiołych kielckich napievaŭ, bieź jakich nie abychodzicca nivodnaja składanka ŭ siaredniaviečnym styli. Tradycyjnyja irłandskija miełodyi dla dysku zapisaŭ minski hurt Ceilidh Ceol.
Biełaruskich miełodyjaŭ na «Mediaval. Muzyka siaredniaviečnych festaŭ» — niama. Ale pradusarka kružełki i adna z kiraŭničak kłuba «Rycary Vialikaha kniastva» Aryna Vielež ličyć, što miełodyi z dysku hučali ŭ epochu Hrunvaldskaj bitvy na terytoryi Biełarusi.
«Heta ahulnajeŭrapiejski płast muzyki, jaki prosta nie moh abminuć Vialikaje Kniastva Litoŭskaje, — kaža Aryna Vielež. – Hety płast i dahetul jadnaje ahulnajeŭrapiejskaje koła prychilnikaŭ».
Dadamo tolki, što dysk «Medijeval. Muzyka siaredniaviečnych festaŭ» byŭ «abkatany» muzykami na rycarskich i miedyjavalnych fiestyvalach sučasnaj Biełarusi. Takich, jak «Łošycki fest», dzie ŭdzielniki nie tolki bjucca na miačach, ale i tančać daŭnija tancy. I tamu hety dysk jašče — karysny dapamožnik arhanizataru siaredniaviečnych imprezaŭ.
Kamientary