Kali aŭtar nie viedaje vyrazu "cierabić šlach" heta nie značyć, što jaho niama. Iranična, što mienavita litaraturny krytyk, a nie jaki palitahladalnik, ź im nie znajomy.
.
28.11.2024
Akramia taho, vybar mienavita hetaha słova moža mieć i svaje padstavy ŭ hetym pierakładzie. Treba hladzieć aryhinalny tekst.
C
28.11.2024
Aleks Ždan, kali ŭvažliva pračytać vodhuk, dyk davoli jasna bačna, što aŭtar u kursie isnavańnia vyrazu, ale narakaje na toje, što jon užyvajecca spres, biez varyjacyjaŭ.
Som
29.11.2024
Aleks Ždan, dyk viadziecca ž pra toje, što pierakładčyk byccam nie viedaje nijakich inšych varyjantaŭ, akramia hetaha. Navat kali dla movy aryhinału heta norm, to pa-biełarusku my kažam "cierabicca" chiba što zredčas. Ci vy ŭ štodzionnym žyćci hetym słovam karystajeciesia? :)
Aleks Ždan
29.11.2024
Som, nie karystajusia, ale sustrakaŭ jaho jak u kłasikaŭ biełaruskaj litaratury hetak i ŭ sučasnych tvorcaŭ. Pryviadu niekalki prykładaŭ: "Ŭsie k vam pojdziem na padmohu cierabić k śviatłu darohu" (Janka Kupała) "Ale nie šmanaje ptašyna durnaja, novy šlach ciarebić" (Jakub Kołas) "Klanusia, kali-niebudź i ja pajdu hetym šlacham, jaki pracierabiŭ u suvorym biełaruskim litaraturaznaŭstvie Siarhiej Šapran" (Hanna Sieviaryniec na Našaj Nivie) "Biorns mianie raskaturchaŭ, pracierabiŭ šlach dla majoj ułasnaj tvorčaści" (Halina Dubianieckaja na Radyjo Svaboda) Kažuć, što pierakładčyk u prozie rab, a ŭ paezii supiernik. Mahčyma, pierakładčyk zamacavaŭ za peŭnym słovam najblizki adpaviednik, i paśla translation memory prapanoŭvała jaho pry kožnym čarhovym supadzieńni. A pavodle teoryi pierakładu, heta best practice. Nakolki mnie viadoma, aŭtar recenzii nie linhvist i nie znaŭca iŭrytu. Mnie asabista, jak čytaču, cikava, jakaja leksika była ŭ aryhinale, pry ŭmovie što ahulny styl tekstu hładki. Ja razumieju Vašuju pavahu da takoj maniery krytyki, ale nie mahu padzialić jaje. Adčuvańnie, što recenzient prosta sustreŭ nieznajomaje i pačaŭ ściabacca ŭ duchu viadomaha miema.
Mastul
29.11.2024
Śpiecyjalna zachodžu na Nivu tolki kab čytać recenzii Łuhavoj.
čytačka
03.12.2024
Pačała čytać "Skradalnik lekaŭ". Nu niejkaja łuchta, zhodna. Ale ž recenziju nie mahu vaš čytać, zašmat spojleraŭ
«Raźjatrana cierabiŭsia». Novyja pierakłady z habrejskaj i polskaj vyklikajuć, chutčej, pytańni
"Ŭsie k vam pojdziem na padmohu cierabić k śviatłu darohu" (Janka Kupała)
"Ale nie šmanaje ptašyna durnaja, novy šlach ciarebić" (Jakub Kołas)
"Klanusia, kali-niebudź i ja pajdu hetym šlacham, jaki pracierabiŭ u suvorym biełaruskim litaraturaznaŭstvie Siarhiej Šapran" (Hanna Sieviaryniec na Našaj Nivie)
"Biorns mianie raskaturchaŭ, pracierabiŭ šlach dla majoj ułasnaj tvorčaści" (Halina Dubianieckaja na Radyjo Svaboda)
Kažuć, što pierakładčyk u prozie rab, a ŭ paezii supiernik. Mahčyma, pierakładčyk zamacavaŭ za peŭnym słovam najblizki adpaviednik, i paśla translation memory prapanoŭvała jaho pry kožnym čarhovym supadzieńni. A pavodle teoryi pierakładu, heta best practice.
Nakolki mnie viadoma, aŭtar recenzii nie linhvist i nie znaŭca iŭrytu. Mnie asabista, jak čytaču, cikava, jakaja leksika była ŭ aryhinale, pry ŭmovie što ahulny styl tekstu hładki.
Ja razumieju Vašuju pavahu da takoj maniery krytyki, ale nie mahu padzialić jaje. Adčuvańnie, što recenzient prosta sustreŭ nieznajomaje i pačaŭ ściabacca ŭ duchu viadomaha miema.