Miesca jaho naradžeńnia — puščanskaja vioska Dvarcy. Mienavita tut, u Dvarcach, naradzilisia i pieršyja Mikołavy malunki.Najpierš syna da malavańnia padachvočvaŭ baćka, rukasty da ŭsiakaha ramiastva čałaviek, pčalar. A voś pieršyja ŭ žyćci mastaka farby i pendzal kupiła mama.
U rańnich junackich naciurmortach i piejzažach było zaŭvažana imknieńnie aŭtara da narodnaj vyšyŭki, tkactva, dyvanovaha rośpisu, što aformicca ŭ prafiesijny počyrk mastaka. U adnym ź intervju Mikoła Majeŭski zaznačaje: «Maja Biełaruś pačynajecca z Kamianieččyny, dzie jość dva jarkija simvały Radzimy: Biełaja Vieža -simvał jaje mužnaj historyi, i Biełaviežskaja pušča — simvał niepieraŭzydzienaje krasy jaje pryrody».
Žyćciovyjašlachi-darohi pryviali budučaha mastaka ŭ Leninhradskuju marachodnuju škołu. Napieradzie čakała praca na savieckich handlovych sudnach, sustrečy z krainami Jeŭropy i Azii, Afryki i Amieryki, paščaściła pabyvać navat u dalokaj Aŭstralii. U tych pachodach Mikoła nie razłučaŭsia z eciudnikam i farbami. Paśla była Leninhradskaja mastackaja vučelnia, viartańnie ŭ Brest.
U 1987 hodzie Mikoła Majeŭski stanovicca členam Sajuza mastakoŭ. Mastak zachoplena cikavicca historyjaj, etnahrafijaj, archieałohijaj. Stanovicca adnym z zasnavalnikaŭ rehijanalnaje siabryny «Kraj», dzie aktyŭničaje ŭ adnaŭleńni narodnych śviataŭ. Taksama jon stanovicca siabram zhurtavańnia mastakoŭ «Pahonia».
Novyja pałotny naradžalisia padčas vandrovak pa Prypiaci, sumiesnaha padarožža na samarobnym paruśniku z mastakom Michasiom Kiebcam ad Bresta da tałašoŭskaha Pietrykava. «Račnyja kvietki», «Moj pryjaciel viecier», «Kraina
Asobnaha słova patrabuje sieryja naciurmortaŭ na roznyja pory hoda. Karcina «Leta. Palavyja kvietki» dychaje sapraŭdnaj paezijaj, vyklikaje ščymlivaje pačućcio zamiłavańnia rodnym krajem. Inakšy naciurmort «Vosień. Chleb».
U daskanała vypisanych, poŭnych ciepłyni kałasach, starym, spracavanym siarpie, ušyzavata-srebranym nacyjanalnym kałarycie adčuvajecca epičnaść. Naprošvajecca paralel z tetrałohijaj «Čužaja baćkaŭščyna» druhoha zachodnika, Viačasłava Adamčyka, u jakoha pieravaha addajecca šeramu koleru.
Tvory Mikoły Majeŭskaha jość u muziejach i pryvatnych kalekcyjach našaje Baćkaŭščyny, a taksama Hiermanii i Japonii, Francyi i Polščy, Turcyi i Izraila, karciny
Siońniašni dzień mastaka najlepiej acharaktaryzuje punkcir Alesia Razanava:
Daroha dadomu… —
Usie darohi,
jakimi chadziŭ i jeździŭ,
ŭbiraje daroha dadomu.
Na rodnym padvorku šukaje mastak svajo natchnieńnie, astyvaje z dalokich i blizkich daroh, kab nieŭzabavie na pałotnach ahučyć svoj vyrak.
