Englishman in Minsk

Repartaž ź minskaha kancerta Stynha.

Voś toj, kaho my bačyli tolki na karcinkach i čuli adno na aŭdyjo- i videanośbitach, aŭtar viečna maładoj Roxanne, čyrvovy valet brytanskaj muzyki, jaki ŭłasnaj piersonaj udzielničaŭ u šalonaj dzialbie kartaŭ, hrošaj i dźviuch rulaŭ. Adčuvańnie takoje, my, bolš za dziesiać tysiač biełarusaŭ, jaki dazvolili sabie pryjści na «Minsk-arenu» dy pasieli adpaviedna z zahadzia kuplenymi kvitkami, zasłužyli jaho. Hetaha strunkaha čałavieka, jaki ŭpeŭnienaj chadoju padyšoŭ da 60-hadovaj miažy. Trochi čužoha ŭ Ńju-Jorku, a ŭ Minsku pahatoŭ. Hetaj Desert Rose/Pustelnaj ružy, jakaja raśćviła spasiarod paŭnočnaj krainy ź pierachodnaj ekanomikaj.

U procivahu narodnym «Skorpijonz»,

Stynh nie machaŭ ściaham, nie praktykavaŭsia prynahodna ŭ biełaruskaj movie (skarystoŭvaŭ napracoŭki z maskoŭskaha i pieciarburhskaha kancertu). Vydavaŭ reśpiektabielnyja ramansy kštałtu Fragile (pamiatajecie «…on end on…»). Vykrasaŭ na hubnym harmoniku pra shape svajho heart.

Hetym viečaram «Dyskač 90-ch» pieratvaryŭsia ŭ «Słuchač 80-ch», a «Minsk-Arena» — u Pałac Respubliki. Usadžanaja ad bieraha da bieraha kresłami chakiejnaja placoŭka i

samavitaja publika ŭ bliskučym čornym bolš pasavali dla kancerta fiłarmaničnaj muzyki. Takim kancertam vystup Stynha, u pryncypie, častkova i byŭ (usio ž prezientacyja alboma «Simfonisici» — dobra znajomyja chity pad arkiestravy akampaniemient). Na scenie taksama panavaŭ siadziačy ład žyćcia: 45 udzielnikaŭ Karaleŭskaha fiłarmaničnaha arkiestra +hurt, +Sam. Zvykły pa klipach hruvastki bas u jaho rukach byŭ zamienieny na maleńkuju, havajskapadobnuju hitarku.

I ŭsio ž Stynh adnoj pieśniaj nahadaŭ Kłaŭsa Majne sa «Skorpijonz», jaki ŭ svoj čas tutsama, na «Minsk-Arenie» z nastalhičynkaj u hołasie anansavaŭ «Viecier pieramienaŭ». Peŭna, u ich u Jeŭropie heta byŭ ščaślivy pieryjad, kali trava była zialonaja, vorahi — čyrvonyja, a vajna — chałodnaja. Kali dastatkova było prapiajać, što «rasijcy taksama lubiać dzietak» -- i ciabie adrazu zaličvali ŭ zmahary. Tak, tak, heta my pra stynhaŭskuju Russians, što tyčyłasia ŭsich "savieckich ludziej". I hučała jak uviekaviečany ŭ kamiani zaklik paburyć bierlinski mur.

Kulminacyjaj zrabiłasia miełanchaličnaja Moon Over Bourbon Street/«Miesiac pa-nad vulicaj Burbon». Kali z ekrana pa-nad scenaj źviesiłasia amal naturalnaja poŭnia, a Stynh z svaimi čornymi apranachami i basovymi notami nahadaŭ hierojaŭ svajho ŭlubionaha «Intervju z vampiram» i Toma Uejtsa.

Karcinki dziacinstva, čarhovy sieans nastalhii… Kožny krok, jaki robić Stynh, kožny ŭzdych, jaki ŭdychaje Stynh… Zapoŭnienyja trybuny «Minsk-Areny» daviali, što ŭ Stynhu my lubim nie jaho, a siabie ź im na fonie.

* * *

Darečy, źjaviŭsia biełaruski pierakład pieśni Shape Of My Heart.

Rysy maich sercaŭ. Pierakłała Maryjka Martysievič

Jon razdaje karty, niby apłatki
Kranajecca ich, jak čaścinak dušy
Hulnia dla jaho – nie šlach da bahaćcia
Hulnia dla jaho – nie šyk

Jon stavić fiški, niby pytańni
Ci b jon spaścihnuć formułu ŭdačy moh
U čym tajemny zakon kanca Hulni – i maści
Tančać u rukoch

Ja viedaju, viny – štyki žaŭnieraŭ
Ja viedaju, kuli ich – žałudy
Ja viedaju, zvonki źviniać u słavu vajnie
Ale nie takija sercy ŭva mnie

Jon moža adkryć svoj hałoŭny kozyr
Jon moža damaju vinaŭ bić
Jon moža schavać tuza, a ŭ jakim rukavie
Nichto nie nazavie

I kali ja skazaŭ tabie, što budu kachać viečna
Heta zusim nie značyć, što ja padmanu
Ja nie taki, kab chavacca za roznyja maski
Ja našu adnu

A toj, chto šmat kaža, nia znaje ničoha
I płacić za słovy pa poŭnaj canie
Jak toj, chto ŭhołas klanie svaju ŭdaču
Budzie zaŭždy na dnie

Ja viedaju, viny — štyki žaŭnieraŭ
Ja viedaju, kuli ich — žałudy
Ja viedaju, zvonki źviniać u słavu vajnie
Ale nie takija sercy ŭva mnie
Nie, nie takija sercy ŭva mnie

Pierakład pavodle:users.livejournal.com/maryjka.

• 0
• 0
• 0
• 0
• 0
• 0