Zasłužany artyst Biełarusi vydaŭ svojeasablivy the Best, dałučyŭšy jašče kolki novych piesień. Dla niekatorych budzie navinoju, što Navumienka jašče dziejazdolny, praciahvaje pisać, vystupać i ŭśmichacca.
Ci bačyli vy kali Navumienku biez uśmieški? Jana redka sychodziła z vusnaŭ artysta hetyja try dziasiatki hadoŭ. Na «Kružievach...» jon nia tolki radujecca sam (na vokładcy Navumienka nam uśmichajecca siem razoŭ), ale i zaklikaje paciešycca inšych. I niavažna, u jaki my čas žyviem, — u peryjad zastoju, deficytu, masavych pratestaŭ ci čaho jašče jakoha — «Čas minaje, bol ścichaje ŭ dušy», — piaje Jakaŭ Navumienka (pieśnia «Ŭśmichnisia»).
Vybar paezii — vydatny. Vieršy Bahdanoviča, Baradulina, Drańka‑Majsiuka, Rusaka dy inšych. A voś aranžyroŭki — maralna sastarełyja, niby pakrytaja pyłam staraja drukarka. Užo daŭno «Word» uładaryć, a ŭ Navumienki hučać klavišy‑nazoły, jakija vykonvajuć roli ŭsich muzyčnych instrumentaŭ. Stałych prychilnikaŭ vykanaŭca, moža, i zachavaŭ, a voś novych takimi metadami nie pryvabiš. Zrešty, a chto skazaŭ, što jamu heta treba. Sp.Jakaŭ — samadastatkovy artyst, jaki z zadavalnieńniem zajmajecca svajoj spravaj.
Varta pasłuchać «Ty mnie viasnoju pryśniłasia» ŭ jaho vykanańni, kab heta zrazumieć. Napraŭdu, heta muzyka budzie viečnaja. Zapisy Navumienki prydaducca padčas vialikaha zastolla, kali miž starejšaj i maładziejšaj častkami ŭdzielnikaŭ treba znajści kampramis u muzyčnym azdableńni.
