Buchhałtarka abkradała svaich pracadaŭcaŭ, a adnaho ź ich daviała da samahubstva
Pačynajučy biznes u Homieli, kamiersant Hienadź Višankoŭ* i jaho siabar, razam ź jakim jany nie adzin hod prapracavali ŭ Rasii, adrazu ž pastavili maštabnyja mety. A mienavita — zaniacca handlem i ahraturyzmam.
Hety kirunak jak najbolš składany i pracajomisty mužčyny ŭziali na siabie. Handal ža daručyli žoncy Višankova Halinie, jakuju pryznačyli dyrektaram zasnavanaj firmy. Adnak dla ažyćciaŭleńnia hrandyjoznych płanaŭ patrabavaŭsia ŭdzieł jašče adnaho čałavieka — piśmiennaha i kampietentnaha, jaki zmoža kansultavać pa pytańniach rehistracyi, afarmleńnia dakumientaŭ, viadzieńnia buchhałteryi i da t.p. Uvohule, voźmie na siabie vialikuju častku paŭsiadzionnych kłopataŭ. I nieŭzabavie taki «śpiecyjalist šyrokaha profilu», parekamiendavany znajomym, namalavaŭsia na haryzoncie.
Im, dakładniej, joju, była
Hutarka prajšła vydatna. Patencyjnyja pracadaŭcy byli ŭražanyja i prapanavali prystupić da spravy…
Krušyckaja adrazu ž uklučyłasia ŭ pracu. Schoplivajučy ŭsio źlotu, jana vyjaŭlała inicyjatyvu, znachodziła bolš tannyja varyjanty i aptymalnyja šlachi, lohka adkryvajučy dźviery kabinietaŭ u roznych instancyjach. Uvohule, «vyrašała pytańni». Tamu kali byli hatovyja dakumienty, kandydatura hałoŭnaha buchhałtara zaćvierdziłasia sama saboj.
U dadatak da ŭsiaho, abajalnaja, enierhičnaja Iryna bieź ciažkaściaŭ zdabyła davier Halinie Višankovaj, jakaja vielmi chutka pačała ličyć jaje najlepšaj siabroŭkaj i daradcam va ŭsich pačynańniach.
Ich, jak užo skazana, było niamała. Pakul žančyny sumiesnymi namahańniami raskručvali punkt pa realizacyi bytavoj chimii, mužčyny taksama nie tracili času, zajmajučysia budaŭnictvam turystyčnaj bazy ŭ malaŭničym miastečku Rečyckaha rajona. Prajšoŭšy papiarovyja pracedury, partniory arandavali ŭčastak ziamli, dobraŭparadkavali terytoryju, kupili i adrestaŭravali budynak. I ŭsio heta było tolki pačatkovym etapam.
Krušyckaja, udzielničajučy ŭ abodvuch prajektach, atrymała praktyčna nieabmiežavany śpiektr paŭnamoctvaŭ, aformlenych u vyhladzie davieranaści na prava podpisu i viadzieńnie ŭsioj haspadarčaj dziejnaści. Akramia taho, u rukach Iryny znachodziłasia ŭsia buchhałtarskaja i ŭstanoŭčaja dakumientacyja firmy. Uvohule, padzialaj i ŭładar. Što jana i zrabiła.
Praz ruki Iryny prachodzili i hrošy, jakija ŭkładalisia ŭ budaŭnictva turbazy.
Niejak Hienadź Višankoŭ uručyŭ joj 50 tysiač rasijskich rubloŭ z ukazańniem raźličycca za kuplu piłamateryjałaŭ i čatyroch biarvienistych chatak. Iryna zapeŭniła: usio budzie zroblena jak najlepš, nie turbujciesia, šef! (Jak vyśvietliłasia paźniej, jana zapłaciła tolki za dźvie chatki).
Krychu paźniej Višankoŭ daŭ joj jašče 50 tysiač rasijskich rubloŭ, pryznačanych dla apłaty ziemleŭładkavalnych prac, kab ni ŭ miascovych uładaŭ, ni ŭ kantralujučych viedamstvaŭ nie ŭźnikała pretenzij. Jak i ŭ pieršym vypadku, Krušyckaja musiła abmianiać rasijskija rubli na biełaruskija i pravieści płaciež. Praź niekalki dzion jana paviedamiła, što ŭsio apłačana i navat pradyktavała numar płaciežnaha dakumienta.
Zatym byli anałahičnyja daručeńni, što datyčyli abśledavańnia artezijanskaj śvidraviny, padrychtoŭki prajekta, na apłatu jakich Krušyckaj znoŭ vydavalisia prystojnyja sumy ŭ rasijskich rublach.
Ihnarujučy žaleznaje praviła «daviaraj, ale praviaraj», kamiersanty ślepa vieryli svajmu buchhałtaru…
Chmary zhuścilisia ŭ kancy hoda, kali stała vidavočna: handal bytavoj chimijaj idzie kiepska. Pryčym tavar pradavaŭsia, a prybytku nie było. Biznesoŭcy, zrešty, nie stali dakopvacca da pryčyn małapryjemnaha fienomienu. Vyrašyli, što sprava pakul jašče prosta nie nabrała abarotaŭ.
Jany nie ŭčynili skandału navat z nahody dźviuch nieapłačanych chatak. Zadavolvalisia nievyraznymi apraŭdańniami, uručyli hałoŭbuchu jašče 50 tysiač rasijskich rubloŭ. Chatki narešcie pastupili, ale za ich daviašłosia dapłačvać jašče 50 tysiač rasijskich rubloŭ.
A nieŭzabavie biazładzica pasypałasia jak ź dziravaha miaška. Padatkovaja inśpiekcyja zabłakavała rachunak, bo adrazu dźvie firmy vystavili apłatnyja patrabavańni na sumu, ekvivalentnuju 1000 dalaraŭ. Čamu Hienadź Višankoŭ byŭ vielmi ździŭleny, bo jašče paŭhoda tamu asabista pieradavaŭ hrošy na apłatu vykananych pasłuh…
Dalej — bolš. Vyśvietliłasia, što hetak ža nie apłačanaja praca hieadezistaŭ, i damki dla budučych turystaŭ stajać na nieaformlenaj ziamli. Heta pryviało da razhladu ŭ sudzie i štrafu.
Ciarpieńnie łopnuła. Miž Irynaj Krušyckaj i zasnavalnikami firmy adbyłasia surjoznaja razmova. Partniory zapatrabavali, kab u samyja karotkija terminy apłata była praviedzienaja, pryhraziŭšy ŭ advarotnym vypadku źviarnucca ŭ «orhany». Krušyckaja sprabavała adhavorvacca, spasyłajučysia na «niejkaje nieparazumieńnie», ale, bačačy, što žartavać ź joj nie źbirajucca, pryniała ultymatum. I hetym razam narešcie sapraŭdy apłaciła rachunki.
Ale ŭsio heta było tolki vierchavinaj ajśbierha jaje machinacyj.
Zajmajučysia spravami handlovaha punkta, Iryna pavodziła siabie tak, byccam była jaho adzinaj uładalnicaj. Halina Višankova, jakoj pa idei naležała kiravać, znachodziłasia pad takim upłyvam, što tolki moŭčki hladzieła na toje, što adbyvajecca. I choć zaŭvažała niešta, dzialicca aściarohami z mužam nie śpiašałasia.
Adnak čas išoŭ, a prablemy tolki paharšalisia. Kali Halina raspaviała pra ich mužu, toj byŭ u šoku. Vyjaviłasia, što ŭžo amal paŭhoda Iryna Krušyckaja prosta prysvojvała ŭsiu vyručku, štodnia zabirajučy jaje ŭ pradaŭcoŭ. Pry hetym takija «drobiazi», jak vydača im zarobkaŭ abo raźliki z pastaŭščykami, jaje nie tryvožyli.
Takaja «finansavaja palityka» pryviała da šmatmiljonnych pazykaŭ. Pastaŭščyki z kožnym dniom usio nastojliviej patrabavali raźliku, pahražajuć sudom. Nie kažučy ŭžo pra razryŭ adnosin. Razmaŭlajučy z partniorami pa telefonie, Krušyckaja ašukvała ich: narakała na bankaŭskija pamyłki i navat nazyvała vydumanyja numary płaciežnych daručeńniaŭ. Pryčym tak pierakanaŭča, što na tym kancy drotu vieryli i adpuskali novyja partyi tavaru.
Paharšałasia stanovišča tym, što ŭsia dakumientacyja, jak ŭstanoŭčaja, tak i buchhałtarskaja, zastavałasia ŭ rukach Krušyckaj. Halinu Višankovu heta chvalavała jašče bolš, čym pavisłyja na firmie pazyki. Bo pa dakumientach dyrektaram była jana i, kali što, niesła ŭsiu adkaznaść.
Na heta ž niedvuchsensoŭna namiakała sama Krušyckaja, kali Halina pačała patrabavać viarnuć papiery. Iryna nie admaŭlała ni taho, što jany znachodziacca ŭ jaje, ni faktu kradziažu hrošaj. Klenučysia ŭsio viarnuć, jana navat pisała raśpiski, jakija tak i zastalisia listkami papiery.
Nieadnojčy Višankova sprabavała zabrać dakumienty, molačy ledź nie na kaleniach i čakajučy biessaromnaha hałoŭbucha la padjezda. Ale taja tolki sypała pustymi abiacańniami. Abo paprostu źnikała, ihnarujučy telefonnyja zvanki i staranna paźbiahajučy sustreč…
Halina Višankova, jakaja ličyła stanovišča biezvychodnym, straciła spakoj i son. Čałaviek sumleńnia, jana va ŭsim vinavaciła siabie, a ŭjaŭleńnie malavała samyja zmročnyja scenary. Što, kali zaŭtra nalacić padatkovaja inśpiekcyja? Ci jašče horš — finansavaja milicyja, ABEZ? A niezadavolenyja pastaŭščyki — źviernucca ŭ sud? Kab paźbiehnuć hetaha Halina navat paviesiła na siabie bankaŭski kredyt, jakim raźličyłasia za atrymany tavar.
Z astatnim było składaniej. Tearetyčna była mahčymaść adnavić buchhałteryju, ale dla hetaha patrabavałasia mieć choć by častku dakumientaŭ. Adnak usio da apošniaj papierki było ŭ rukach Krušyckaj. I što jašče jana mahła narabić, nie viedaŭ nichto.
Nieadnarazova ŭ razmovach sa znajomymi Halina pramaŭlała frazu, złaviesny sens jakoj tyja zrazumieli paźniej.Heta byli słovy «choć u piatlu leź», i jany nie zastalisia prosta słovami. Straciŭšy nadzieju znajści vyjście, Višankova skončyła žyćcio samahubstvam.
Tolki paśla hetaha sprava narešcie dajšła da milicyi, kudy źviarnuŭsia Višankoŭ. Dakumienty byli znojdzienyja padčas pieratrusu pa miescy žycharstva Iryny Krušyckaj.
Padčas śledstva vyśvietliłasia, što ad dziejańniaŭ abvinavačvanaj paciarpieli i inšyja ludzi. U pryvatnaści, adna znajomaja, da jakoj jana spačatku ŭlezła ŭ davier, a zatym razyhrała ceły śpiektakl. Naiŭnaja siabroŭka pavieryła i addała nie tolki ŭłasnuju «zanačku», ale i kinułasia pazyčać pa znajomych, imknučysia padtrymać Irynu, što nibyta trapiła ŭ biadu. U vyniku paciarpiełaj daviałosia viartać sotni dalaraŭ i jeŭra z ułasnych srodkaŭ.
Darečy, łoviačy Krušyckuju, jana navat paznajomiłasia z Halinaj Višankovaj. I adzin čas siabroŭki pa niaščaści pravodzili sumiesnyja «
Krasamoŭny partret Iryny namalavali šmatlikija śviedki. Jak adznačyła adna ź jaje znajomych, «Ira vielmi lohka zdabyvała davier ludziej, daryła padarunki, była tavaryskaja i pryjaznaja. Da taho času, pakul joj heta było treba». Dapoŭniŭ karcinu były pracadaŭca Krušyckaj, u jakoha jana taksama viała buchhałteryju. Dakładniej, stvarajučy bačnaść aktyŭnaj pracy, jana mieła svoj intares, nastojliva sprabujučy atrymać dostup da vyručki. U finansavych spravach jana naharadziła płojmu parušeńniaŭ, jakija ŭspłyli padčas pravierki. U vyniku pradprymalniku daviałosia zapłacić vialiki štraf.
I choć va ŭłaścivaj joj maniery Iryna Krušyckaja admaŭlała vinu, dokazaŭ, sabranych śledstvam, było dastatkova. Fakty machlarstva i kradziažoŭ, učynienych šlacham złoŭžyvańnia słužbovymi paŭnamoctvami, byli vidavočnymi i dla suda, jaki nazvaŭ termin u šeść z pałovaj hadoŭ pazbaŭleńnia voli.
* Imiony i proźviščy źmienienyja z etyčnych mierkavańniaŭ.
Kamientary