Łukašenka havaryŭ 366 siekundaŭ: My nie dapuścili ekanamičnaha krachu, nie prahnułasia pad prablemami
Siońnia nie maje značeńnia, jakim byŭ minuły hod, zajaviŭ Alaksandr Łukašenka ŭ navahodnim zvarocie da biełaruskaha narodu.
«Važna, što jon byŭ. Jon — naša historyja pieramoh i niaŭdač, ździajśnieńniaŭ i rasčaravańniaŭ. Jaho nie vypravić i nie pierarabić, a voś uroki z padziej minułaha hoda skarystać treba», — ličyć aficyjny lidar.
«My nie dapuścili ekanamičnaha krachu, biespracoŭja, zhortvańnia sacyjalnych prahram i razładu ŭ hramadstvie,— skazaŭ jon. — My nie prahnułasia pad prablemami, nie dali im asiadłać nas. Nasupierak usim dakazali, što źjaŭlajemsia mocnaj i zhurtavanaj siamjoj, adzinaj i sapraŭdy vialikaj nacyjaj. My možam i pavinny hetym hanarycca. Chaču ad usiaho serca padziakavać usim vam za razumieńnie i padtrymku, za stojkaść i aptymizm, i asabliva za vaš davier».
Łukašenka pa tradycyi padziakavaŭ roznym katehoryjam hramadzian:sialanam — «za bahaty ŭradžaj», rabočym, inžynieram, budaŭnikam, šachcioram, kiraŭnikam pradpryjemstvaŭ — «za enierhiju i pradprymalnaść», nastaŭnikam, lekaram, navukoŭcam, «usioj našaj intelihiencyi» — «za natchniony i vysakarodny praca»,
«ludziam u pahonach» — «za mužnaść i pačućcio abaviazku».
Biełaruski kiraŭnik adznačyŭ, što pierad Novym hodam pabyvaŭ «u sotniaŭ dzietak, jakim patrebna dapamoha dziaržavy». «Vinšujučy ich ad majoj maleniečkaj siamji z Novym hodam, ja spytaŭ u ich ab pažadańniach i ŭzradavaŭsia adkazu: jany prasili, kab u maim navahodnim zvarocie da biełaruskaha narodu znajšłosia miesca i budučyni našaj krainy. Ja im abiacaŭ i svajo abiacańnie vykonvaju», — skazaŭ Łukašenka.
Jon zaklikaŭ moładź bierahčy svaju radzimu: «Tolki jana zmoža vas sahreć u lutuju ściužu i dać hłytok chałodnaj vady ŭ śpiakotu».
Łukašenka zajaviŭ, što dziaržava «zrobić usio mahčymaje dla padtrymki kankretnaha čałavieka i jaho siamji». «Ale pry hetym my abaviazanyja vyrazna zasvoić: nichto i ništo nie pryniasie nam spakoju i łaski, akramia nas samich. Jak budziem pracavać, tak budziem i žyć», — skazaŭ biełaruski kiraŭnik.
«Siońnia samy kaštoŭny resurs — čas, — ličyć jon. — Kali spynimsia ŭ raźvićci, zamarudzim tempy abo sabjemsia z rytmu, možam adstać na hady. Da finišu pryjduć samyja stojkija, upartyja i ciahavityja, i biełarusy prosta abaviazany być siarod pieramožcaŭ».
Zvarot Łukašenki doŭžyŭsia 6 chvilin 6 siekundaŭ.
Prezident Rasii Dźmitryj Miadźviedzieŭ tradycyjna havaryŭ našmat karaciej.Praciahłaść jaho ciapierašniaha vinšavańnia rasijskamu narodu (apošniaha ŭ jakaści kiraŭnika dziaržavy) — 2 chviliny 6 siekundaŭ.
Ciapier čytajuć
Staŭ hierojem Mahiloŭskaha ŭniviera, źbiraŭ falkłor, pracavaŭ na biełarusizacyju sadkoŭ — raskazvajem pra Jaŭhiena Bojku, asudžanaha za salidarnaść z palitviaźniami66
Kamientary