Parušeńni dziaržaŭnaj miažy nie pavinny być biespakaranymi, ich nieabchodna spyniać usimi siłami i srodkami, ab hetym zajaviŭ siońnia Alaksandr Łukašenka, pryznačajučy novaha kiraŭnika Dziaržaŭnaha pahraničnaha kamiteta [nahadajem, u aŭtorak byŭ adpraŭleny za «plušavy desant» Ihar Račkoŭski — NN].
Alaksandr Łukašenka adznačyŭ, što peŭnaj pamyłkaj źjaviłasia pryniaćcie raniej šerahu rašeńniaŭ, jakija spryjali adychodu Dziaržaŭnaha pahraničnaha kamiteta ad niepasrednaj zadačy pa achovie miažy da niejkaj pamiežnaj palityki.
«Hetyja rašeńni prymalisia pa vyznačanym patrabavańni kiraŭnictva Dziaržpahrankamiteta. Adnak heta nie aznačała, što nie treba trymać na zamku našu miažu.Niapravilna, što my pamiežnikaŭ zrabili bolš palitykami, čym vajennymi ludźmi. Hałoŭnaja ich zadača — achova dziaržaŭnaj miažy», — skazaŭ Łukašenka.
Łukašenka prakamientavaŭ apošnija pryniatyja rašeńni. «Što tyčycca apošnich rašeńniaŭ, u tym liku kadravych, nadzvyčajščyny ŭ hetym nijakaj niama. Naadvarot — jašče mała pakarali.U savieckija časy za takija rečy pasadzili b za kraty.
U tym, što adbyłosia, vinavatyja pierš za ŭsio pamiežniki, bo pahranatrad vyjaviŭ samalot, ale adpaviednaja kamanda ab pakarańni parušalnikaŭ miažy nie prajšła», — skazaŭ Łukašenka.
«Biespakaranymi parušeńni dziaržaŭnaj miažy być nie pavinny. Ich nieabchodna spyniać usimi siłami i srodkami, u tym liku zbrojaj, niahledziačy ni na što,— padkreśliŭ Alaksandr Łukašenka. —
Pamiežnikam treba dakazać svaju addanaść ajčynie. Majo asabistaje staŭleńnie da pamiežnych vojskaŭ vy viedajecie, i ja nie dazvolu peckać pahony, jakija nasiŭ sam i nasili maje dzieci «.
«Svoj, čužy, nabližany da prezidenta — usio heta pustyja razmovy. Prafiesijanał ci nie prafiesijanał — voś adziny kryter, pa jakim buduć sudzić ab pracy pamiežnikaŭ», — dadaŭ Łukašenka.
Havoračy pra Alaksandra Boječku, pryznačanym kiraŭnikom Dziaržaŭnaha pahraničnaha kamiteta, Alaksandr Łukašenka padkreśliŭ, što jaho stanoŭča charaktaryzuje taja akaličnaść, što jon źjaŭlajecca pamiežnikam «ź zialonaj pałasy, viedaje znutry pamiežnuju słužbu i pahraničny duch».
«Abaranić dziaržavu na krajniaj miažy — hałoŭnaja zadača pamiežnikaŭ. Mižnarodnaja dziejnaść, inšyja pytańni — druharadnyja.Nie pamiežniki pavinny kidacca ŭ pošuku srodkaŭ pa Jeŭropie, a jeŭrapiejcy pavinny da vas pryjści, kali chočuć, kab my abaraniali ich miežy. My pavinny abaraniać pierš za ŭsio svaje intaresy, — padkreśliŭ Łukašenka. — Na lubyja pravakacyi pavinien być hodny adkaz z našaha boku».
