Listy ŭ redakcyju

 Listy ŭ redakcyju

Na dalokim vostravie Tymory indanezijcy vyrazajuć uschodnich tymorcaŭ za toje, što tyja žadajuć svabody i niezaležnaści. U dalokim Dahiestanie rasiejcy z ułaścivym im biazładździem abrynulisia na dva hornyja auły, što zachacieli žyć pa-svojmu. Pra raźniu na Tymory rasiejskaje telebačańnie mała paviedamlała, nie da taho było. Vajna ŭ Dahiestanie stała ledź nie dziažurnym šoŭ pra ŭzornuju karnuju ekspedycyju: pabačcie, jak my parazumnieli, jak my — narešcie! — navučylisia fajna vajavać u chatnich umovach.

Rasiejcy ŭ Maskvie dumali adsiedziecca na harach, nazirajučy bojku tyhraŭ u dalinie. Nia vyjšła.

Try nadzvyčaj efektnyja terarystyčnyja akcyi pamianiali sytuacyju: fanaberystaja stalica imperyi atrymała dziorzkuju aplavuchu na vačoch usiaho biełaha i čornaha śvietu. Bojki na jazyk telezbrod patrabuje pomsty pa pryncypie «dva voki za voka i dva zuby za zub». Antyčačenskaja isteryja nabyła nieprystojnyja dla takoj vializnaj dziaržavy jak Rasieja pamiery. Strata niavinnych čałaviečych žyćciaŭ zaŭsiody vyklikaje pratest i nia moža być apraŭdanaja. Ale niejak vielmi ŭžo selektyŭna, pa-rasiscku, pieražoŭvajuć maskoŭskija vybuchi ŭ Biełarusi. Kali mirnych žycharoŭ zabivaje dziaržava, dyk heta vajna, kali heta robicca ŭ adkaz, dyk heta teraryzm.

Pra terakty ŭ stalicy imperyi pieražyvajuć dziasiatki tysiač biełaruskich marhinałaŭ i praletaraŭ, uklučna z byłym prezydentam, viekaviečnym senataram... Vypiŭšy plašku harełki, jany pačynajuć patrabavać majo mierkavańnie nakont hetaha. Im niaŭciam, jak heta možna bić mirnych serbaŭ u Białhradzie i maskaloŭ u Maskvie. Jakija biesčałaviečnyja NATO i čačency! Razam z prapahandystami novaha anabazysu na Čačeniju jany b u parašok ścierli tuju ziamlu. Jany dziviacca, čaho ich nia lubiać čačency, pryrodnyja lichadziei. Zdajecca, voś-voś čačency buduć abvieščanyja šajtanami, a nie ludźmi.

Zaklikać da rozumu, da rozdumu marna. Kropki nad «i» daŭno pastaŭlenyja. Iścina adna, i jana na našym baku. Sprečka viadziecca tolki dziela paćvierdžańnia ŭłasnaj praviednaści, usio inšaje — jeraś.

Jany nia chočuć majho mierkavańnia. A ja dumaju tak: ja zadavoleny, što našy biełaruskija chłopcy doma i našy biełaruskija maci śpiać spakojna. Ja zadavoleny, što Rasieja znajšła ŭ biudžecie miljardy na vajnu. «Ciažkaści dla Rasiei — mahčymaści dla Biełarusi». Pra ŭsio astatniaje chaj dumajuć i pieražyvajuć sami. U mianie nieŭradžaj kartoplaŭ, i ŭ kałhasie mnie nie dali siena.

Mikoła Busieł, vioska Dubrova, Mirnaja Biełaruś