Jon vyžyŭ, kab śviedčyć
21 lutaha ŭ słonimskaj balnicy pamior
72-hadovy Vasil Strupaviec
U 1997-m hodzie «Naša Niva» nieadnarazova pisała pra hetaha čałavieka j jahony los. U 1943 hodzie hrupa savieckich partyzanaŭ rasstralała ŭ vioscy Jakimavičy Słonimskaha rajonu jahonuju siamju: baćku, maci, dvuch bratoŭ i maleńkuju siastru. Sam Vasil Strupaviec byŭ ciažka paranieny, ale vyžyŭ, kab śviedčyć pra toje dy inšyja złačynstvy (u vioscy j navakolnych chutaroch savieckija partyzany zakatavali amal 50 mirnych žycharoŭ, pieravažna žančyn, dziaciej i starych). Adnak ni pry savieckaj uładzie, ni pry siońniašnim režymie Strupaviec tak i nie damohsia sudu nad złačyncami (a jon mienavita chacieŭ sudu, a nie samasudu!), mnohija ź jakich zastalisia paśla vajny žyć na Słonimščynie. Naadvarot, u 1997 h. ułady naładzili pravierku praŭdzivaści faktaŭ, pryviedzienych u publikacyi «NN» (za jakuju hazeta atrymała papiaredžańnie), jakuju pravodzili supracoŭniki dziaržbiaśpieki. Fakty paćvierdzilisia, ale na hetym sprava była zakrytaja…
Strupaviec pamior u toj čas, kali ŭ Łatvii znoŭ zahučała sprava savieckaha partyzanskaha kamandzira Vasila Konanava, niadaŭna zasudžanaha na 6 hadoŭ turmy za rasstreł mirnych žycharoŭ. Za savieckaha złačyncu zastupiŭsia hałoŭny čekist rasiejska-biełaruskaha sajuzu…
Apošniaj volaj Vasila Strupaŭca było pachavać jaho na viaskovych mohiłkach u Jakimavičach, kala ahulnaj mahiły zamardavanaj jahonaj siamji, dy pakryć trunu śviatym bieł-čyrvona-biełym ściaham…
Siarhiej Jorš
