***
U Mienskim Katedralnym kaściole — šlub. Nia vielmi maładaja para, hadoŭ pa 35, pry ich — družki i baćki. Paradku viančańnia nia viedajuć, biełaruskaj movaj, vidać, nie havaryli hadoŭ pa dvaccać, a tamu abrad idzie cieraź pień-kałodu. Ksiondz Alaksandar Baryła ciarpliva papraŭlaje i nakiroŭvaje chod šlubavańnia…
Chreśbiny ŭ tym samym kaściole. Try pary baćkoŭ i niemaŭlaty adnolkava niaŭciamna hladziać na ksiandza.
|
| Mienski Katedralny kaścioł |
Maładaja žančyna skardzicca, što jejny hramadzianski muž nia choča brać ź joj kaścielny šlub. Žančyna, ščyraja viernica, nia maje z-za hetaha mahčymaści chadzić na spoviedzi i kamunii. Jana strašna pakutuje, kampleksuje, adčuvaje siabie adkinutaj ad kaściołu. Ksiondz prapanuje joj vyjście — jana viančajecca sama-adna, składaje abiacańni svajmu lehkadumnamu mužu, i Kaścioł iznoŭ upuskaje jaje da svajho ŭłońnia…
Maładaja para z Varšavy pryjaždžaje chryścić svajo dzicia ŭ Mienskuju katedru. Ja pytajusia: “Čamu?” — “My nie viančanyja. U Polščy 98% ludziej — kataliki, Kaścioł vielmi mocny, vielmi daminuje, i, kab paviančacca, treba doŭha chadzić na niejkija hutarki, duchoŭnyja praktykavańni. Pierš čym chryścić dzicia, treba prajści praz duchovuju padrychtoŭku da šlubu, praz šlub”, — kaža małady muž. “My z tych 2% palakaŭ, jakija ličać, što Kaścioł až zanadta kantraluje pryvatnaje žyćcio ludziej. Kaścioł u Polščy časam nia ŭličvaje realijaŭ sučasnaha žyćcia. U Biełarusi z hetym praściej”, — ličyć maładaja žonka.
Biełaruski Kaścioł, sapraŭdy, ciarplivy j spahadlivy da niedaskanałaściaŭ tutejšych viernikaŭ. “Bolš za 70 hadoŭ savieckaj ułady na ŭschodzie i 50 — na zachadzie nanieśli pazycyjam chryścijanstva vialikuju škodu. I choć sataninskaja palityka nie mahła prypynić raźvićcio chryścijanstva, jana ŭniesła niekatoryja karektyvy ŭ tutejšaje kaścielnaje žyćcio. Tutejšaja specyfika vymahaje ad nas bolš hnutkaj palityki”, — kaža małady dyjakan, jaki spadziajecca naleta być vyśviečanym u ksiandzy. Jon ź dziacinstva maryŭ być biełaruskim ksiandzom. Seminaryju skančaje ŭ Polščy i nia moža dačakacca, kali vierniecca na Baćkaŭščynu. Dyjakan kaža, što spałučeńnie miakkaści j hnutkaści kaścielnaje palityki z asabistaj achviarnaściu mnohich śviataroŭ — asablivaść biełaruskaha Kaściołu.
U pryvatnych hutarkach z ksiandzami ja pytałasia, ci nia jość hetaja palityka niejkim maralnym relatyvizmam, kanfarmizmam. Ci nia stanie Biełaruś krainaj refarmacyi Kaściołu, hetkaj, jak ZŠA, dzie paśla sioletniaha skandału z masavaj pedafilijaj siarod śviataroŭ zapatrabavali mahčymaści spaviadacca praź Internet on-line, śviatarstva žančyn, pryznańnia homaseksualizmu narmalnaj źjavaj i skasavańnia celibatu.
Biełaruskija ksiandzy rašuča adprečvajuć takija idei. Jany zastajucca kanservatyŭnymi i ciarpimymi. Mnie padajecca, nie najhoršaje spałučeńnie.
Kaścioł staić na kamianiach, ale nie prydušvaje imi ludziej.
Śviatłana Kurs
