Hutarka z kinarežyseram Viktaram Korzunam
— U padmurku filmu «Vasil Bykaŭ. Viartańnie» — interviju piśmieńnika. Kali jano było zapisanaje?
— Pierad samym adjezdam Bykava za miažu — u Finlandyju. Hetaje interviju ja mierkavaŭ pieratvaryć u film pra svabodu. Ale jano samo siabie zakanservavała na doŭhi čas. Vyjšła heta praz techničny brak pry zapisie huku. Na toj momant šumy i inšyja lišnija huki nie padlahali vyčystcy. Technična heta možna zrabić tolki na kamputary, a tady ni takija kamputary, ni takija prahramy dastupnyja jašče nie byli. U vyniku interviju byccam samo čakała svajho adpaviednaha videašerahu.
— Inakš kažučy, praca nad filmam zaniała nie adzin hod. Raspaviadzi, kali łaska, pra svoj dośvied u dakumentalnym kino.
— Praca nad filmam zaniała try miesiacy, a da hetaha 30 hadoŭ była padrychtoŭka: vučoba, praktyka. Pa vialikim rachunku, heta debiut. Padčas vučoby ŭ Akademii mastactvaŭ na režysury rabilisia vučebnyja pracy, štości rabiłasia na tahačasnaj televizii — u 1994-m. Byli žyvyja efiry, muzyčnyja klipy... Ale takoha samastojnaha tvoru, jaki ja navažyŭsia b pakazać, nie było.
— Tvoj film adnačasova i realistyčny, i hipnatyčny, jak niejki šamanski taniec ci słavutaje balero, vyłučaje šmat pazytyŭnaj enerhii. Čaho tut bolej — aryjentacyi na niejkija čužaziemnyja ŭzory ci tvajoj ułasnaj vynachodlivaści?
— Film rabiŭsia nibyta sam, jak heta ni mistyčna hučyć. Pahladzi na žyćcio Bykava: cudam vyžyŭ, cudam nie pasadzili, cudam nie rasstralali, cudam pry ŭsich pieraškodach vychodzili knihi. I, mnie dumajecca, što film staŭsia niby praciaham losu Bykava. Čamu nazva takaja — «Vasil Bykaŭ. Viartańnie»? Farmalnaje viartańnie Bykava na radzimu stałasia viartańniem da jaho tvorčaści ŭsioj Biełarusi. I niezdarma voś hetaja stychija, jakaja padčas pachavańnia była na vulicach Miensku, pakazała, što ŭłady z hetym nie mahli spravicca i navat pabajalisia tudy blizka padychodzić. Kali adčuli nadčałaviečuju pryrodu hetaha ŭsiaho...
Poŭnaściu hety artykuł možna pračytać u papiarovaj i pdf-versii "Našaj Nivy"
Hutaryŭ AK
