Jany stajać u kožnym haradku, ale ich užo nie zaŭvažajuć. Imia zastajecca ŭ nazvach, ale amal ničoha ŭžo nia značyć. Sa źniknieńniem daŭniejšaj dziaržavy pakrysie źnikaje i «zaŭždy žyvoje» cieła, mistyčnuju jednaść ź jakim musiŭ demanstravać kaliści kožny lajalny hramadzianin.
«Akciabraty» — kučaravyja «ŭnučki Illiča» — kanuli ŭ minułaje, pijaniery biełaruskija źzielanieli i zabyli, kamu abaviazany radaściu svajho naradžeńnia. Što da kamsamolcaŭ, to tyja paśla šlubu z BPSM saramliva pamianiali baćku na maładziejšaha, chacia i łysaha, i viedać nia viedajuć, chto taki «Ŭładzimier Illič».
Pra leninskija prykłady ŭ Biełarusi j havaryć nie vypadaje.
U Rasiei ž — to Jelcyn na braniavik zalezie, to Jahor Hajdar z balšavickaj pryncypovaściu pačnie niščyć spravy dzieda svajho, to čarhovy ŭładar pačnie zakručvać šrubki ad ČK. Padydzie j Žyrynoŭski z amal što leninskaj kiepkaj.
Lenin — płoć ad płoci rasiejskich caroŭ i rasiejskich raboŭ. U Biełarusi z admysłovymi tradycyjami «zhody j talerancyi» jon nie pryžyvajecca.
Dzie choć by namioki na biełaruskich Leninych?
Karcić, viadoma, paraŭnać pieršaha ŭsienarodnaabranaha, ale paraŭnańnie, navat niahledziačy na paetyčnyja vysiłki Branisłava Sprynčana, nie vytrymlivaje krytyki. Tak, adzin z paraŭnanych chacia j nazyvaŭ intelihiencyju «łajnom nacyi», byŭ buntoŭnym rasiejskim šlachcičam. Jon byŭ zdolny pisać knihi i — što samaje kašmarnaje — razmaŭlaŭ adrazu na siami movach.
Poŭny varyjant čytajcie ŭ papiarovaj i pdf-versii hazety "Naša Niva"
Andrej Rasinski
