Z pačatku krasavika tolki irlandzkija (helskija) versii nazvaŭ mohuć vykarystoŭvacca na darožnych i vuličnych znakach zachadu Irlandyi. Irlandyja stała pieršaj z krain, jakaja abvieściła vajnu brytanskaj «krealizacyi» ŭ tapanimicy.
Usie dziaržaŭnyja słužboŭcy musiać vykarystoŭvać tolki helskija nazvy bolš jak 2319 nasielenych punktaŭ zachodnich rajonaŭ krainy (tak zvanych Gaeltacht) — u hrafstvach Kork, Donehał, Hołuej, Kiery i Mejo. Anhielskija versii takich nasielenych puntaŭ jak Dunquinn ci Ventry bolš nia majuć pravavych padstaŭ dla aficyjnaha vykarystańnia. Chacia zakon nie pašyrajecca na pryvatnaje ŭžyvańnie anhielskamoŭnych versij, tolki irlandzkamoŭnyja varyjanty Dun Chaoin i Ceann Tra buduć ad hetaha času vykarystoŭvacca ŭ spravavodztvie, dziełavym listavańni, na vuličnych i darožnych znakach. U toj ža čas u astatnich rajonach krainy irlandzkamoŭnyja i anhielskamoŭnyja versii nazvaŭ majuć roŭny status.
A što Biełaruś? Pravodzić paraleli pamiž Smarahdavym vostravam i našaj krainaj nie zusim karektna — roznaja historyja. Z adnaho boku, anhielskaja akupacyja tryvała kudy daŭžej za rasiejskuju ŭ Biełarusi; ale anhielskaja mova ź irlandzkaj adnosiacca da roznych hrup indaeŭrapiejskaj moŭnaj siamji — hiermanskaj i kielckaj, da taho ž irlandzcy — kataliki, a žychary Vialikabrytanii — zbolšaha anhlikanie.
U peŭnym sensie Irlandyju da niadaŭniaha času možna było ličyć samym niaŭdałym «nacyjatvorčym» prajektam u Eŭropie, realizavanym u dziaržavie, što dasiahnuła suverenitetu. Što ž, jon i sapraŭdy niaŭdały, kali paraŭnoŭvać ź Finlandyjaj ci Čechijaj. Ale ŭ paraŭnańni ź Biełaruśsiu aznačeńnie zastajecca sprečnym. Z adnaho boku, paśla ŭsich palanizacyj-rusifikacyj 37% biełarusaŭ zapeŭnivajuć padčas apošniaha pierapisu, niby ŭ pobycie karystajucca pieravažna biełaruskaj.
Poŭny varyjant artykułu čytajcie ŭ papiarovaj i pdf-versii hazety "Naša Niva"
