«Прымусілі падпісацца на праўладныя тэлеграм-каналы», — мінчук распавёў пра дзіўны вобшук
Мінчук Сяргей Мельянец з іроніяй распавёў у Фэйсбуку пра вобшук, які прайшоў у брата.
«Сёння а сёмай раніцы да майго малодшага брата прыйшлі госці. Сем «электрыкаў» — так яны прадставіліся дачцэ, якая збіралася ў школу. Падманулі. Да электрычнасці яны маюць дачыненне толькі калі бяруць у рукі электрашокер. Пра што я даведаўся з уласнага вопыту ў жніўні 2020.
«Госці» паказалі паперу аб распачатай крымінальнай справе і ў межах гэтай справы загад наведаць брата з «візітам ветлівасці». Паперу сфоткаць не далі.
І пачалося абследаванне жыллёвых умоў — ператрус. Зазірнулі і ператрэслі ўсюды, акрамя балкона. У брата там, у лепшых традыцыях савецкіх часоў, звалка таго, што не патрэбнае, але шкада выкінуць. «Госці» параілі навесці парадак. Напэўна, каб у наступны раз было зручней абшукваць. Шукалі любую БЧБ-сімволіку, кнігі, уважліва вывучылі тэлефоны і камп'ютар брата і яго жонкі. Спецыялісты па гэтым профілі. Самі сказалі, што эксперты. Відавочна ведалі, куды зазіраць, якія паролі патрабаваць. Усе перапіскі вывучылі.
Брат кажа, учора — як адчуваў. Нічога, акрамя некалькіх навінавых каналаў не знайшлі. Электрыкі выдалілі іх і прымусілі падпісацца на «Жоўтыя злівы» і «ГУБАЗіК». Брат кажа, калі б знайшлі што — дакладна б забралі, а так, ніякіх рэпостаў з забароненых каналаў не было. З БЧБ — толькі два шарыкі на ёлцы… карацей, вырашылі пакуль пакінуць брата на волі.
Не білі. Толькі наязджалі — павышалі голас, лаяліся, пагражалі. Але адчувалася, што хочуць. Шукаюць нагоду. Асабліва адзін быў на ўзводзе. Але брат не супраціўляўся — дзверы адчыніў, паролі падаў, паказаў кватэру.
Дазволілі двум старэйшым дзецям пайсці ў школу. Двое малодшых былі дома ў гэты час…
Напрыканцы папярэдзілі: калі дзе заўважаць — адразу крымінальны артыкул. Прымусілі падпісаць паперу, што азнаёмлены. Пратакол ператрусу аформілі. Далі сфоткаць.
Неяк так».
Цяпер чытаюць
Валанцёр «Вясны» Чапюк расказаў, як яго затрымаў ГУБАЗіК адразу на выхадзе з калоніі і як дапытвалі пра Міколу Дзядка2
Каментары