Сігоў і Зелянкоўская з’явяцца ў спектаклі па Арлову

У лістападзе абяцаюць прэм’еру «Ордэна белай мышы» па аднайменным творы пісьменніка і гісторыка Уладзіміра Арлова. «Наша Ніва» даведалася падрабязнасці пра новы праект.

05.09.2024 / 14:56

Пастаноўку па творы Арлова плануюць паказаць у пачатку лістапада. Фота: Тэатральная пастаноўка Ордэн белай мышы / Facebook

«Ордэн белай мышы» — першая пастаноўка для каманды, у якой ззяюць двое былых купалаўцаў — Ігар Сігоў і Святлана Зелянкоўская. Таксама ў праекце ўдзельнічае Андрэй Бардухаеў-Арол з гомельска-варшаўскага Team Theatre, драматург і актрыса Дзіяна Балыка, артыст і кампазітар Раман Арлоў, Уладзімір Ушакоў — былы кіраўнік Сучаснага мастацкага тэатра ў Мінску.

«Ордэн белай мышы» — гэта расказ-антыўтопія пра два лёсы, гісторыю пісьменніка без чытачоў і караля без падданых, дзе знойдуцца паралелі і з сённяшнім часам. Гэты твор апошнім часам папулярны сярод беларускіх тэатраў замежжа — у 2021-м «Вольныя купалаўцы» прэзентавалі па ім аўдыяспектакль.

Адзін са стваральнікаў праекта расказаў, што новая пастаноўка будзе збудаваная па прынцыпе «тэатра ў тэатры»:

«У спектаклі будзе дзве п'есы — акрамя расказа Уладзіміра Арлова «Ордэн белай мышы» мы паралельна пішам тэксты і каментары кожнага акцёра як асобы. Гэта яго ўспаміны, яго расказ пра сённяшні дзень, а таксама тое, што ён думае пра будучыню».

Паводле словаў суразмоўцы, твор Арлова — тэма для важнай гутаркі:

«Што мы рабілі ў мінулыя гады, у 2020-ты — гэта быў наш выбар. І Арлоў, калі пісаў гэты твор у 2001-м, прадказаў нашу будучыню. Цяпер нам цікава, як мы прайшлі гэты жыццёвы этап, што мы цяпер разумеем і чым займаемся, а таксама што мы думаем пра будучыню.

Не трэба замыкацца на тым, што было ў 2020-м. Зрабілі мы выбар, гэта адбылося. Але як мы жывем далей? Што робім, каб абараняць сваю пазіцыю? Што нас чакае?»

Прэм'еру спектакля плануюць у варшаўскім клубе Scena Chmielna, прыкладны час — пачатак лістапада. Пакуль што праходзяць анлайн-рэпетыцыі, бо ўдзельнікі каманды жывуць у розных гарадах, але ў кастрычніку ў Варшаве пачнуцца жывыя рэпетыцыі. Таксама ідуць перамовы па тым, каб паказаць праект у іншых польскіх гарадах і выехаць з ім на гастролі ў іншыя еўрапейскія краіны.

Прадстаўнік каманды тлумачыць — хацелася б, каб праект атрымаўся агульнадаступным і народным:

«Нам важна, каб гэты праект адбыўся праз удзел тых, каму гэта неабыякава — гаворка не толькі пра беларусаў, але і пра тых, хто ставіцца да Беларусі ці нашай культуры з разуменнем і жадае дапамагчы. Пакуль што праект ажыццяўляецца амаль без фінансавання. 

Падчас самога спектакля будзе інтэрактыўная камунікацыя паміж гледачамі і артыстамі, а таксама шмат нечаканых рашэнняў і эфектаў. Усё гэта можа дапамагчы зразумець, чаму мы цяпер знаходзімся тут і цяпер — напрыклад, у Варшаве — і што мы робім, каб наша жыццё было цікавейшым».

Адкрыты збор у дапамогу праекту — паўдзельнічаць можна тут.

 

Акцёры, якія гралі ў РТБД і Вялікім тэатры, з партнёрамі ствараюць у Варшаве кафэ-кам'юніці — наведаліся да іх у госці

Падтрымка, якую ў Польшчы вылучалі і беларускім тэатрам, стала даступнай толькі ўкраінцам? Разабраліся, што адбываецца і як жыве незалежны тэатр за мяжой

Марыя Вайцяшонак з-за хваробы вачэй больш не можа пісаць і чытаць. Але выдала кнігу, якую запісала яе сяброўка

Вера Белацаркоўская