Vypali z knihi dva staryja prajaznyja bilety — cana 2000 rub.
Spatrebiŭsia siońnia dla pracy «Hieroj našaha času» Michaiła Lermantava. Źniaŭ z palicy adpaviedny tom, a ź jaho vypali dva staryja prajaznyja bilety na aŭtobus, tralejbus i tramvaj. Užo nie ŭspomniu, u jakim hodzie ja ich nabyvaŭ. Prabityja na kampostary, ale nie razrezanyja, kaliś jany słužyli mnie zakładkaju.
Pieršaje, što kinułasia ŭ vočy, — cana bileta. 2000 rub. Amal takaja, jak i ciapier. I takaja, jakaja budzie praz
…Kali mnie kazali (ciapier užo nie kažuć) pra paśpiachovuju biełaruskuju ekanamičnuju madel, ja zaŭsiody pytaŭsia ŭ svaich surazmoŭcaŭ: kali ŭ našaj krainie źjavicca narmalnaja, jak u susiedziaŭ, valuta, kali źjaviacca maniety?
U nas užo byli sto-, dźviuchsot- i piacisottysiačnyja kupiury, byli i miljonnyja. Potym, paśla denaminacyi, jany źnikli. Ale ŭsio viartajecca na kruhi svaje. Viarnułasia statysiačnaja kupiura. Letaś užo niaciažka było pradkazać viartańnie ŭ abaračeńnie dźviuchsottysiačnaj. Sioleta, kali spravy pojduć hetak i dalej, možna čakać piacisottysiačnuju. A tam i da miljonnaj niadoŭha.
Musić u hetym — u chadžeńni pa kruhu — i zaklučajecca śpiecyfika biełaruskaj ekanamičnaj madeli.
Ciapier čytajuć
«Ja jechała ad vajny i bambiožak»: Jaŭhienija Čarniaŭskaja pra pierajezd na Kipr4
Kamientary