«Niahledziačy na značnuju pracu, praviedzienuju pa dadzienaj kryminalnaj spravie…»

«Niahledziačy na značnuju pracu, praviedzienuju pa dadzienaj kryminalnaj spravie, i praciahłaść rasśledavańnia, z sabranych dokazaŭ śledstvu nie pradstaviłasia mahčymym zrabić vysnovu pra najaŭnaść składu złačynstva ŭ dziejańniach supracoŭnikaŭ unutranych spraŭ».

Suchaja kancylarskaja adpiska ŭmiaściła ŭ siabie paŭtara hoda śledstva pa niezvyčajnaj spravie: na łavie pasudnych mahli apynucca viciebskija milicyjanty, jakija ŭ 2009 hodzie siłaj zmušali troch padletkaŭ uziać na siabie vinu za zabojstva. «NN» nieadnojčy pisała pra hetuju rezanansnuju historyju. Adnak abvinavačanyja ŭ katavańniach nie tolki nie trapili pad sud, ale i vyraśli za hety čas pa słužbie.

Naprykład, Juryj Ščaćko, jaki ŭ 2009-m kiravaŭ śledčaj hrupaj, jašče da skančeńnia rasśledavańnia pa fakcie katavańniaŭ byŭ pryznačany namieśnikam načalnika Śledčaha kamitetu pa Viciebskaj vobłaści. Karjernamu rostu nie pieraškodziła papiaredžańnie ad Hienprakuratury za niapoŭnuju słužbovuju adpaviednaść.

«Sud apraŭdaŭ našych dziaciej. Na ich mučycielaŭ zaviali kryminalnuju spravu. Ale čym heta skončyłasia?

Spravu zakryli, milicyjantaŭ pavysili, a pierad nami, našymi dziećmi, pierad škołaj, dzie jany vučylisia nichto navat prabačeńnia nie paprasiŭ»,

Chačaturan raskazvaje, što ŭ peŭny momant u jaho navat źjaviłasia nadzieja. Jon spasyłajecca na pryvatnuju razmovu sa śledčym Hienprakuratury, jaki zajmaŭsia papiarednim rasśledavańniem spravy Pieršamajskaha RAUS Viciebska.

Nibyta toj znajšoŭ dokazy prymianieńnia katavańniaŭ. Chačaturan kaža, što śledčy dakaraŭ jaho za publikacyi ŭ presie. Maŭlaŭ, heta pieraškadžaje śledstvu, jakoje samo va ŭsim raźbiarecca.

Śledstva było farmalnym, skardziacca baćki paciarpiełych padletkaŭ. Vočnyja staŭki praviali naprykancy, kali z momantu asnoŭnych padziej prajšło bolš za try hady.

A jašče adpiski — bolš za sotniu farmalnych adkazaŭ z prakuratury i Administracyi Łukašenki.

Spravu viciebskich śledčych aficyjna zakryli «z-za adsutnaści składu złačynstva». Baćki padletkaŭ zadajucca pytańniami: atrymlivajecca, što pahražać pistaletam niepaŭnaletniamu, źbivać jaho, sadzić u kamieru da recydyvistaŭ, trymać u psichdyspansiery — nie złačynstva?

«Ja ŭsio adno nie spyniusia. I ja nie adzin, pra našu spravu viedaje ŭvieś horad», — kaža Chačatur Chačaturan. Jahony syn zaraz słužyć u vojsku ŭ reziervie, na dniach prymaŭ prysiahu.

«Ja hanarusia synam. Jon stolki pieražyŭ, ale zastaŭsia mocnym. Pracuje, zavočna vučycca. Z honaram słužyć krainie, u adroźnieńnie ad darosłych dziadźkoŭ, jakija dziela karjery zdolnyja na ŭsio».

• 0
• 0
• 0
• 0
• 0
• 0
• 0
• 0