Pasłuchaŭ hutarku žurnalistaŭ radyjo «Svaboda» ź Ivonkaj Surviłaj. Rasčuliŭsia. Jakaja mova ŭ jaje! Jak farmuluje skazy! Zaśpieŭ siabie na dumcy, što niedzie ŭžo sutykaŭsia z takoj formaj trymacca ŭ hutarcy.
Słovy prostyja i prosta składajucca ŭ skazy, jakija lohka zapaminajucca. Niekali, jašče ŭ malenstvie, byvaŭ na kanikułach u vioscy, dyk tam tak havaryli žančyny miž saboj. Pierakazvali adna adnoj naviny, apaviadali pra žyćcio. Zaŭždy cikava było padsłuchać jak tyja kabiety kažuć pra siamiejnaje. Mianie małoha tady ŭražvała, jak možna voś tak, tady j nia dumaŭ, što heta ŭsio
Kali b nia viedaŭ, što havoryć staršynia Rady (prezydentka) BNR padumałasia b, što havoryć žančyna z taho napaŭzabytaha majho dziacinstva. Da žalu, maje baćki nie pieradali mnie taho, što było zakładziena im u ichnym dziacinstvie. Jany vyraśli i vybralisia ŭ horad. Horadu nie patrebnyja byli ichnyja hutarkovyja admietnaści. Ciapier mnie davodzicca praz pakaleńnie adšukvać tuju unikalnaść, kab pieradać užo maim dzieciam.
Nia dzivić, što niekatoryja naviny taho dalokaha času jašče pamiatajucca, bo słovy byli prostymi j prosta składalisia ŭ skazy, jakija lohka zapaminalisia.
Raju znajści na sajcie radyjo «Svaboda» hutarku sa spadaryniaj Surviłaj.
Hałoŭny ideołah Biełarusi znajšoŭ u krainie «psieŭdapatryjatyčnyja jačejki» i zaklikaŭ da zmahańnia ź imi «adzinym bajavym kułakom»23
Kamientary