Niekalki niepryjemnych, niekalki strašnych i niekalki aptymistyčnych vysnovaŭ z Krymskaha kryzisu

1. Zachad nie čakaŭ, što Rasija ŭviadzie vojski va Ukrainu, nie byŭ hatovy da takoha raźvićcia padziej i navat nie moh pavieryć, što takoje zdaryłasia. «Ja nie mahu sabie ŭjavić vajny ŭ Jeŭropie ŭ XXI stahodździ», — skazała Mierkiel. Spatrebiŭsia amal tydzień, kab Zachad pačaŭ reahavać. A što było b, kali b Maskva rašyła nanieści atamny ŭdar pa Vašynhtonie i Bierlinie biez papiaredžańnia?

2. Rasija naniesła ŭdar u momant, kali va Ukrainie była asłablenaja kiravanaść u vyniku nastupstvaŭ (amal) mirnaj revalucyi.

3. Farmalnaj padstavaj dla ŭdaru stała adchileńnie ad ułady słaboha i karumpavanaha prezidenta, jaki davioŭ krainu da ekanamičnaha bankructva. Pry hetym Rasija sama nie stavicca da Janukoviča ŭsurjoz. «Tak, aŭtarytet prezidenta Janukoviča praktyčna ništožny», — skazaŭ Miadźviedzieŭ. I tym nie mienš…

4. Ukraina — 46-miljonnaja dziaržava ź istotnymi ŭnutranymi krynicami enierharesursaŭ — nie zdoleła akazać praktyčna nijakaha supraciŭleńnia zachopu Rasijaj Kryma. Jana navat nie zdoleła nie dapuścić pryjezdu va ŭschodnieŭkrainskija harady tysiač «turystaŭ», jakija na apošnich vychadnych stali ŭ avanhardzie stvareńnia karcinki «pratestaŭ ruskamoŭnaha nasielnictva». 

5. Francyja ŭ 1940-m abaraniałasia miesiac. Polšča ŭ 1939-m — try tydni. Čechasłavaččyna zdałasia biez boju. U toj ža čas Finlandyja ŭ 1940-m zmahła adstajać svaju niezaležnaść i nie dapuścić «urad Kuusiniena» ŭ Chielsinki. I, jak pakazała historyja, jana mocna vyjhraje dziakujučy hetamu. Ułady Ukrainy stajać pierad ciažkim vybaram u vypadku, kali rasijskija vojski ŭstupiać nie tolki ŭ Krym, ale i na ŭschod krainy.

6. Navat kali vojski Rasii nie zojmuć uschod Ukrainy zaraz, hetaja pahroza budzie zachoŭvacca ŭvieś čas, pakul u Kijevie nie budzie stvorany prarasijski, maryjanietkavy ŭrad abo, naadvarot, mocny niezaležny ŭrad nie stabilizuje abstanoŭki i nie dabjecca ekanamičnaha rostu. 

7. Ruskamoŭnaje nasielnictva krain byłoha SSSR zastajecca schilnym da źmieny dziaržaŭnaj łajalnaści i tak budzie, dakul uzrovień žyćcia ŭ hetych krainach budzie nižejšy, čym u Rasii. Adpornymi jość tolki tyja supolnaści, jakija adčuvajuć vyraznuju kulturnuju inšaść ad ruskich.

8. Niezaležnaść uschodniejeŭrapiejskich dziaržaŭ stała mahčymaj dziakujučy mahutnaści ZŠA i słabaści Rasii. Jak pakazvaje rašeńnie Pucina va Ukrainie, Rasija nie pryniała isnavańnia ŭschodniejeŭrapiejskich dziaržaŭ i ich miežaŭ jak dadzienaści i ŭ vypadku asłableńnia ZŠA moža pasprabavać ich całkam likvidavać.

9. Jeŭrasajuz nie paśpieŭ zamianić saboj ZŠA ŭ jakaści vajennaj supierdziaržavy.

10. Rasijskaja prapahanda ciapier vielmi padobnaja da prapahandy niamieckich nacystaŭ u 1930-ja. Idzie havorka ab «pravie ruskaha naroda na ŭźjadnańnie». Tuju samuju prapahandu viadzie Ruskaja pravasłaŭnaja carkva.

11. Padstavaj dla ŭvarvańnia stała «abarona ruskamoŭnaha nasielnictva», choć nie było nivodnaha fakta pieraśledu kahości za ruskamoŭnaść, nivodnaha vypadku hibieli kahości praz ruskamoŭnaść. Takija fakty byli ŭ Machačkale i Hroznym, a nie ŭ Daniecku! Tym nie mienš, krytyčnaje myśleńnie ŭ rasijskaj hramadskaj dumki adklučanaje.

12. Niahledziačy na poŭnuju adsutnaść faktaŭ pieraśledu ci dyskryminacyi ruskamoŭnych va Ukrainie, niekatoryja na Zachadzie pryznajuć prava Rasii na abaronu ruskamoŭnych. Hiensak NATA Rasmusen «zaklikaŭ ułady Ukrainy ŭličvać intaresy ŭsich svaich hramadzian i nie zabyvać ab pravach nacmienšaściaŭ».

13. Klučavuju rolu ŭ stvareńni «padstavy» dla ŭmiašańnia adyhrali prarasijskija arhanizacyi typu «Ruskaha adzinstva», «Apłotu», «Dazoru», jakija finansavalisia z Rasii. Mnohija ź ich byli ciesna źviazany z kryminalnymi hrupoŭkami i byli hatovyja da ŭžyvańnia fizičnaha hvałtu jak mietada palityčnaj baraćby («cituški»).

14. Zachad schilny da palityki ŭmiratvareńnia, jak i ŭ 1936-1939 hadach. Ci tamu što nie maje žadańnia parušać svoj spakoj, ci tamu, što patrabuje času dla mabilizacyi resursaŭ dla zmahańnia.

15. Pastupovy zachop Rasijaj krain Uschodniaj Jeŭropy z vychadam na miežy Rumynii i Polščy moža stvaryć liniju hłabalnaha sutyknieńnia, u jakoje buduć uciahnutyja krainy zachadu Jeŭropy. Hety scenar najstrašniejšy dla nas, bo pastavić pad pahrozu samo isnavańnie biełarusaŭ.

16. Maŭčańnie aficyjnaha Minska pra padziei ŭ Krymie i rašeńnie Rady Fiederacyi — heta znak niekatoraj niazhody. Tym nie mienš, stupień samastojnaści Biełarusi ciapier takaja małaja, što, niahledziačy na hetaje maŭčańnie, aficyjnyja ŚMI viaduć prapahandu ŭ rečyščy rasijskaj. 

17. Zachad pa-raniejšamu na paradak macniejšy za Rasiju i pa ekanamičnym patencyjale, i pa vajskovaj sile, i ŭ «miakkaj sile» — efiektyŭnaści i pryvabnaści svajho demakratyčnaha ładu. Ale mabilizacyja resursaŭ Zachadu moža zaniać čas, a vajavać Zachad nie schilny, akramia vypadkaŭ, kali havorka idzie pra chirurhičnyja vajennyja apieracyi.

18. Inšyja krainy zdolnyja pryjści na dapamohu tady, kali kraina moža sama vystupić na svaju abaronu pieršaj.

19. Rasija dziejničaje taporna, jaje prapahanda karystajecca hiebielsaŭskimi mietadami. Jana moža zavajavać ci pierakupić, ale nie moža pierakanać.

20. Historyja nie skončyłasia. Rasija pakazała svajo abličča, nahadała pra siabie jak pra pahrozu dla śvietu, i śviet hetuju pahrozu biez adkazu nie pakinie.

• 0
• 0
• 0
• 0
• 0
• 0
• 0
• 0