Jeŭraradyjo daviedałasia, jak buduć pracavać kanduktary paśla ŭvodu novaj sistemy apłaty prajezdu.
Na prypynku «Vakzał» zadaju pytańnie kanduktaram: jak tyja buduć praviarać apłatu prajezdu, kali źniknuć papiarovyja prajaznyja? Heta ž z zaŭtrašniaha dnia! Zastanucca tolki płastykavyja kartki, jakija treba budzie prykładać da admysłovaha prystasavańnia — validavać — kožny raz pry ŭvachodzie ŭ transpart i… pry vychadzie.
Kanduktarka tralejbusa № 3 Zoja Viktaraŭna ščyra nie ŭjaŭlaje, jak heta budzie zaŭtra. Viedaje tolki, što nikudy kanduktary pakul nie padzienucca — buduć pradavać tałony i dalej.
«Ja sama nie razumieju, bo praviarać prajaznyja my nie zmožam. Hetyja ž prystasavańni (aparaty dla kantrolu apłaty prajezdu — zaŭvaha Jeŭraradyjo) tolki ŭ kantraloraŭ. Prosta budziem pradavać tałony», — kaža kanduktarka.
Ź pieciarych kanduktaraŭ, apytanych, nichto nie viedaje, jak pravieryć apłatu ŭ pasažyra z płastykavymi kartkami.
«U mianie zaŭtra vychadny, tamu raźbiaromsia i budziem pracavać», — kaža jašče adna kanduktarka. Jana pradaje tałončyki pasažyram i sama ž chodzić da navamodnaha kampościera prabivać kožnamu pasažyru jaho tałončyk! Heta nie hadzina-pik, a ŭsiaho tolki poŭdzień.
Vyjście ź situacyi znachodziać kanduktary «sotki»: havorać, što kampościeraŭ na vialiki aŭtobus mała, i prosta nadryvajuć tałončyk, zamiest taho, kab ciahnucca da kampościera praz pasažyraŭ. Sami pasažyry ciahnucca da zvyčajnych miechaničnych kampościeraŭ, abminajučy navinku.
«Mo i buduć padmanvać, jak ža my pravierym? Zaŭtra akurat daražeje prajezd, nam mo vydaduć papierku-instrukcyju, jak dziejničać. Budziem vyvučać! «,— spadziajecca na lepšaje kanduktar tralejbusa № 20 Ludmiła.
Kaža, što, mahčyma, kantralory buduć zavitvać da kanduktaraŭ, kab pravieryć pasažyraŭ. Pa słovach kanduktara, minčuki nie razumiejuć, jak dziejničaje dziva-prybor validatar.
«Sprabujuć prykładać tałončyk da validatara na ŭvachodzie, a nie prabivać u kampościery, pytajucca, jak heta pracuje, treba tłumačyć. Stolki niezadavalnieńnia, stolki pytańniaŭ, što prosta niama kali pracavać!», — abmaloŭvaje karcinu kanduktarka.
Za takimi razmovami Ludmile treba za miesiac zrabić płan — pradać tałončykaŭ na 26 miljonaŭ, kab zarobak byŭ kala 5 miljonaŭ rubloŭ. Heta 7 tysiač tałončykaŭ pa novych koštach.
U pryjomnaj Minsktransa kažuć, što byccam by kanduktary buduć pracavać tolki da žniŭnia. Da hetaha času jany buduć pradavać tałončyki i tłumačyć pasažyram, jak karystacca novaj sistemaj apłaty.
Pa słovach namieśnika hienieralnaha dyrektara «Minsktransa» Andreja Paploŭki, kanduktary prakantralujuć apłatu prajezdu ŭ pasažyraŭ z płastykavymi prajaznymi. Heta davoli prosta:
«Kali prykładaješ prajazny da validatara pieršy raz, źjaŭlajecca nadpis «apłačana», a kali druhi, na validatary budzie pakazvacca, ci da jakoha terminu dziejničaje prajazny, ci kolki pajezdak zastałosia ŭ pasažyra. Heta i budzie śviedčyć: apłačany prajezd ci nie», — kaža namdyrektara «Minsktrans».
Ale jurydyčna ŭ praviłach prajezdu hramadskaha transportu ničoha pra validatary niama! Andrej Paploŭka zaŭvažaje, što praviły raspracoŭvajucca i rekamienduje zabirać… ček na apłatu prajezdu, kab nie było sprečnych situacyj.
«Vy razumiejecie, i my, «Minsktrans», i pasažyry, vučymsia. Hetaja sistema ŭvodzicca, kab absłuhoŭvać dva taryfy: za faktyčna projdzienyja adlehłaści i razavyja tałončyki, što zastanucca. Ciapier pierachodny pieryjad».
Z boku taki padychod nahadvaje sistemu ŽKH – z dyfapłataj śviatła dy vady.
