Kniaź Vitaŭt z Kałymy: historyja pośpiechu (ci padzieńnia) Hienadzia Davydźki
Jak artyst Kupałaŭskaha staŭ kiraŭnikom Biełteleradyjokampanii? Piša Jahor Marcinovič.
Artykuł byŭ pieršasna apublikavany ŭ listapadzie 2014 hoda.
Učastak u staličnym rajonie Viaśninka kaštuje bolš za paŭmiljona dalaraŭ. Razam z domam — ceły miljon. Na vulicy Vierbnaj budaŭniki dakładajuć druhi pavierch doma. Prajekt niezvyčajny. Pakolki katedž znachodzicca na rahu vulicy, robiać kruhłuju ścianu. «A jak možna haspadara pabačyć?» — «Televizar uklučaj, dyk i ŭbačyš», — śmiajucca rabočyja.
Siamiejny majontak kala Drazdoŭ.
Nieŭzabavie ŭ hetym katedžy pasielicca novaśpiečany miljanier — staršynia Biełteleradyjokampanii Hienadź Davydźka. Pobač ź im budujecca inšy viadomy prapahandyst — kiraŭnik STB Juryj Kazijatka. Zorny čas Kazijatki-prapahandysta prajšoŭ, a voś Davydźka ščyruje tut i ciapier.
Uvažlivyja telehledačy prykmiecili, što tema apazicyi faktyčna źnikła z efiru biełaruskich dziaržaŭnych kanałaŭ. Dahetul vykryvaje vorahaŭ tolki sam Davydźka ŭ štotydniovym «Kłubie redaktaraŭ».
U svajoj adzinaasobnaj baraćbie kiraŭnik BT vyhladaje absalutna naturalna. Davydźku nastolki padabajecca być u centry ŭvahi, što jon nie čuje absurdnaści svaich zajavaŭ, ź jakich śmiajecca ŭvieś internet.
Samaje nieadekvatnaje vykazvańnie było zroblena ŭ 2008-m.
«Budzie značna lepš, kali tata voźmie svaju dačku abo syna, jakomu ŭsiaho siem hadoŭ (potym budzie pozna), pasadzić pierad ekranam televizara, pastavić pornafilm i stanie padrabiazna tłumačyć», — raiŭ Davydźka, tahačasny deputat, siabar kamisii pa adukacyi i kultury.
«My viedajem vielmi mnoha epizodaŭ, kali čałaviek na vykryk «Słava Ukrainie!» nie adkazvaŭ «Hierojam słava!», jaho i zabić mohuć», — raskazvaŭ svaje fantazii kiraŭnik BT paŭmiesiaca tamu.
«Na mnohija bytavyja i žyćciovyja temy ŭ jaho sapraŭdy svojeasablivy pohlad. Jon ščyry i hłyboki prychilnik ciapierašniaha režymu i navat uzmacnieńnia žorstkaści», — kaža dramaturh Andrej Kurejčyk, jaki ciapier trapiŭ u nieaficyjny «čorny śpis» na BT.
«Davydźka byŭ cikavym akcioram, ale čynoŭnik u im usio ž byŭ macniejšym. I pieramoh artysta», — miarkuje Kurejčyk.
«Naša Niva» raskazvaje historyju šlachu va ŭładu Hienadzia Davydźki.
Adnaho dzieda zabili partyzany, druhoha — represavali
U svaich intervju Davydźka nieadnarazova pierakazvaŭ trahičnuju historyju siamji.
Dzied pa baćkavaj linii, Franc Adamavič Davydźka, byŭ chutaraninam. Paśla jaho zahnali ŭ kałhas. Naciarpieŭsia jon ad niemcaŭ. Tyja daviedalisia, što jahonyja starejšyja syny partyzaniać. «Katavali, bili, ckavali sabakami, pakinuli pamirać, ale jon ačuniaŭ — siamju ž karmić treba», — raskazvaŭ Hienadź.
A kali Franc Adamavič viartaŭsia ź Sianna ŭ rodnuju viosku Papoŭku ź ježaj, jaho abrabavali i źbili partyzany. Jon pamior na nastupny dzień.
Historyja inšaha dzieda, Andreja Barańnikava, taksama adpaviadała realijam času. Jon, ciaślar z Razanskaj vobłaści, prabiŭsia ŭ Maskvu i staŭ pracavać u NKVD.
Sistema adyhrałasia na im — u 1938 hodzie jaho represavali i vysłali na rtutnyja rudni na Kałymu.
Žoncy Volzie z małymi dziećmi daviałosia viartacca na svaju radzimu, u tuju ž Papoŭku. Tut jana znoŭ uziała šlub, ale druhi muž zahinuŭ u pačatku vajny.
Cikava, što ŭ pašparcie dačku Volhi i «voraha naroda» Andreja zapisali Taisijaj Ryhoraŭnaj. Dziaŭčyna pastupiła ŭ Viciebskaje farmaceŭtyčnaje vučylišča i stała optykam. A paśla vyjšła zamuž za ziemlaka. Branisłaŭ, małodšy syn Franca Davydźki, byŭ marakom.
Hiendos i jahony siabar Taras Šaŭčenka
U vieraśni 1955 hoda ŭ maładoj siamji naradziŭsia pieršyniec — Hienadź. Paśla śmierci Stalina dzied na Kałymie byŭ reabilitavany. Jon vyrašyŭ zastacca ŭ Mahadanskaj vobłaści. A nieŭzabavie paklikaŭ da siabie žonku i dačku ź ziaciem. Niahledziačy na składanyja klimatyčnyja ŭmovy, tam možna było zarabić niebłahija hrošy.
U 1960 hodzie siamja Davydźkaŭ vypraviłasia ŭ dalokaje padarožža. Maleńki pasiołak Siejmčan na bierazie Kałymy — heta bolš za 6 tysiač kiłamietraŭ ad doma.
Pra kvatery razmovy nie išło, siemji žyli ŭ barakach. Branisłaŭ Davydźka byŭ dalnabojščykam, a Taisija pracavała ŭ balnicy. Nu a Hienadzia addali ŭ Siejmčanskuju škołu-internat. Z baćkami jon bačyŭsia tolki pa vychodnych.
Praź niekalki hadoŭ u siamji naradziłasia dačka Łarysa. Ciapier jana žyvie ŭ rasijskim Taljaci, pracuje na radyjo.
«U škole mianie nazyvali Hiendos. I jašče Hvaździom, bo ja byŭ vielmi chudym i doŭhim, — raskazvaŭ artyst. — Adzin chłapčuk mianie ŭvieś čas kryŭdziŭ. Darečy, jaho zvali Taras Šaŭčenka. Jon uvieś čas biŭ mianie ŭ žyvot i ŭsio adbiraŭ. A potym niejak za leta ja raptam mocna vyras. Padyšoŭ Taras, pahladzieŭ na mianie, i my stali nierazłučnymi siabrami, jak heta byvaje, družbakami. Jašče ja byŭ u kłasie kłoŭnam, zavadataram, jaki zaŭsiody žartuje, viesialić».
U volny čas Hienadź hulaŭ u futboł, a jašče cikaviŭsia litaraturaj. «Kali mnie było 12 hadoŭ, ja vyrašyŭ samaadukoŭvacca: pajšoŭ u darosłuju biblijateku i ŭziaŭsia čytać usiu litaraturu, pačaŭ z aŭtara na litaru «A» i dajšoŭ da «S» — apošni byŭ Siervantes. Tak što da Čechava i Šekśpira nie dajšoŭ», — žartuje Davydźka.
Žyćcio ŭ Mahadanskaj vobłaści zrabiła z chłopca addanaha patryjota Biełarusi. Na radzimu jon pryjazdžaŭ letam, i hetaha było dastatkova, kab maryć pra viartańnie.
«Dla mianie Biełaruś była rajem. Ja ździŭlaŭsia, što jabłyki tak paprostu rastuć na drevach. Zvon carkoŭnych zvanoŭ, pach paravoznaha dymu, ciopłaja vada ŭ voziery — usio heta mianie pryvodziła ŭ zachapleńnie, bo ničoha padobnaha na Kałymie nie było. Ja ŭsio dziacinstva maryŭ žyć u Biełarusi, u hetym rai».
Šlach da Kupałaŭskaha
Sa škoły-internata Hienadź vyjšaŭ kvalifikavanym traktarystam. Chłopiec maryŭ stać archieołaham, ale zachapiŭsia hitaraj i vyrašyŭ vučycca na muzykanta. «Uvohule, u mianie nie analityčny skład rozumu. Ja čałaviek impravizacyi, aŭrału, nie ŭmieju być paśladoŭnym», — pryznavaŭsia jon. Tak i adbyłosia.
Hienadź pastupiŭ u Chabaraŭski instytut kultury pa kłasie domry (bo na hitaru nie nabirali), advučyŭsia siemiestr, pieravioŭsia na teatralnaje adździaleńnie. A paśla pieršaha kursa kinuŭ vučobu. Hienadź mieŭsia pierapastupać u Maskvu, ale prahulaŭ adkładzienyja hrošy i da stalicy nie dajechaŭ. U vyniku apynuŭsia va Uładzivastoku, na akciorskim fakultecie Dalokaŭschodniaha piedahahičnaha instytuta mastactvaŭ.
Tut Davydźka znajšoŭ svajo kachańnie. Natalla Motłach była jahonaj adnakurśnicaj. Jana, darečy, skončyła instytut z čyrvonym dypłomam.
* * *
Pra konkursy pryhažości
«U mianie inšaje, adroznaje ad mižnarodnaha, razumieńnie pryhažości. Ja nie suprać 90-60-90, ale mnie bolš padabajecca, skažam, 120-80-140. Ale takich nie puskajuć na konkursy pryhažości! Heta jak prakrustava łoža, u jakoje sprabujuć ŭcisnuć žančynu». — «A svaju spadarožnicu žyćcia vy vybrali ŭ adpaviednaści sa svaim standartam?» — «Zrazumieła!»
* * *
Paru maładych raźmierkavali ŭ teatr u Arenburhu, na miažu z Kazachstanam. Nieŭzabavie Hienadzia zabrali ŭ vojska.
Tym časam z Kałymy ŭ Biełaruś viarnulisia baćki Davydźki. Jany pasialilisia ŭ Babrujsku. Paśla słužby ŭ vojsku syn z žonkaj pierajechali da ich.
Maładyja artysty ŭładkavalisia ŭ miascovy Mahiloŭski abłasny teatr dramy i kamiedyi imia Dunina-Marcinkieviča. Adnak Hienadź maryŭ zrabić karjeru ŭ Maskvie. Nie ŭdałosia. Uładkavaŭšysia ŭ adzin sa staličnych teatraŭ, jon na navahodnija śviaty sarvaŭ hołas. Lačyć biez prapiski jaho nie stali, tamu daviałosia viartacca ŭ Biełaruś. Ciapier užo kančatkova.
U Minsku ŭdałosia znajści pracu, pryčym nie abyiakuju — maładoha artysta ŭziali ŭ Kupałaŭski. «Moj samy ščaślivy dzień u žyćci — 23 śniežnia 1981. Tady ja ŭpieršyniu jak akcior pakazvaŭsia ŭ teatry Janki Kupały pierad mastackaj radaj, i mianie pryniali», — raskazvaŭ Davydźka.
«Kali trapiŭ u Kupałaŭski, ulubiŭsia adrazu ž: u trupu, teatr, atmaśfieru, adčuŭ, što ja sapraŭdny biełarus», — pryznavaŭsia jon.
Dla pracy ŭ teatry daviałosia z nula vučyć biełaruskuju movu. I joj Davydźka avałodaŭ vydatna.
Artyst, režysior, dyrektar
Napiaredadni premjery «Tutejšych» u 1990 hodzie Davydźka demanstratyŭna vyjšaŭ z kampartyi razam ź niekalkimi kalehami-kupałaŭcami. Niezaležnaść Biełarusi jon sustreŭ nie tolki artystam, ale i režysioram, skončyŭšy Akademiju mastactvaŭ pa śpiecyjalnaści «režysura dramy».
Teatraznaŭcy skieptyčna staviacca da jahonych ułasnych pastanovak, a voś niekatoryja roli Davydźki dobra zapomnilisia hledačam.
Jaho hałoŭnaj rolaj staŭ kniaź Vitaŭt u adnajmiennym śpiektakli Valeryja Rajeŭskaha.
Pa słovach samoha artysta, hety vobraz byŭ najbolš blizki jamu jak čałavieku i hramadzianinu. «Hety śpiektakl vychoŭvaŭ honar za svaju historyju», — kazaŭ Davydźka.
Siarod znakavych rolaŭ i ŭschodni vučony ŭ «Tutejšych». «Hetaja pjesa aktualnaja i pa siońnia. Heta viečnaja tema dla nas, biełarusaŭ. Ja bolš addaju pieravahu słovu «licviny». Nadzvyčaj važnaje vychavańnie nacyjanalnaj samaśviadomaści, patryjatyzmu praz pavahu da rodnaj movy, nacyjalnaj historyi, dziaržavy», — razvažaŭ artyst.
A ŭ 1997 hodzie jaho pryznačyli dyrektaram Kupałaŭskaha. Davydźka patrochu adychodziŭ ad tvorčaści i braŭ na siabie administratyŭnyja funkcyi.
Mienavita pry im z repiertuaru źniali «Tutejšych», jakich jon raniej tak chvaliŭ. Nibyta praz sastarełaść dekaracyj. «Heta chłuśnia», — kamientavaŭ situacyju režysior śpiektakla Mikałaj Pinihin.
Teledebiut
A Davydźka tym časam asvojvaŭ teleefir. Jahonym debiutam stała prahrama «Hurman-kłub», jakuju na miažy stahodździaŭ pakazvaŭ 8 kanał.
«Pucioŭku ŭ televizijnaje žyćcio Davydźku vypisaŭ ja, — raskazvaje Alaksandr Zimoŭski, jaki ŭ pačatku 2000-ch byŭ dyrektaram Staličnaha telebačańnia. — U 2003-m naviersie naradziłasia ideja źniać «dychtoŭny, dušeŭny, niekandovy dakumientalny film» (ja cytuju zadańnie) pra Biełaruś u 1994—2004 hadach».
Alaksandr Łukašenka tady rychtavaŭsia da refierendumu ab pravie iści na treci termin. Pavodle słovaŭ Zimoŭskaha, prajekty «Biełaruśfilma», BT i ANT byli adchilenyja, i za zdymki ŭziaŭsia jon.
«Raskazčykam ja vybraŭ Davydźku, jon fakturny byŭ, jakraz dla hetaha prajekta, dobra ŭ kadry hladzieŭsia dzieniebudź na dniaproŭskich kručach. Dyj hołas taki dušeŭny, aksamitny… — uzhadvaje Zimoŭski. — Źniali dakumientalny film, nazvali «Suvierennaja Biełaruś. Imhnieńnie času». ANT i BT prymusili pakazać u prajm-tajm naš prajekt. A Hienadzia zaŭvažyli, acanili i ŭklučyli ŭ abojmu».
U 2006, kali Zimoŭskaha pavysili da kiraŭnikoŭ BT, jon zaćvierdziŭ Davydźku viadučym u prahramu «Biełorusskoje vriemiečko» — štodzionnyja narodnyja naviny i razbor skarhaŭ u žyvym efiry.
U deputackim kreśle
Padčas pracy ŭ «Vriemiečkie» Davydźka ŭžo byŭ deputatam. U 2004-m jon išoŭ na vybary ŭ jakaści ŭładnaha kandydata. Zbor podpisaŭ za Davydźku byŭ azmročany niekalkimi skandałami. A hałoŭnuju supiernicu, pradstaŭnicu AHP Valancinu Palevikovu, źniali jašče da hałasavańnia. Davydźka «atrymaŭ» 56,6% hałasoŭ.
Čym Davydźka zapomniŭsia, dyk heta svajoj dekłaracyjaj ab dachodach. U 2003-m siaredni zarobak u biełarusaŭ składaŭ kala $120. A dyrektar Kupałaŭskaha zadekłaravaŭ siaredni miesiačny dachod pamieram… $1065. Viadoma ž, uličvaŭsia nie tolki zarobak, ale i, naprykład, hanarary za zdymki ŭ kino.
U jakaści deputata Davydźka zaklikaŭ da… lehalizacyi prastytucyi. Praŭda, adnadumcaŭ u parłamiencie jon tak i nie znajšoŭ.
Byŭšy dyrektaram teatra, jon łabiravaŭ uviadzieńnie kantrolu za pastanoŭkami zajezdžych kalektyvaŭ. Urad pryniaŭ adpaviednuju pastanovu. Ale jana akazałasia niapravilnaj. I Davydźkadeputat pačaŭ ź joj… zmahacca. «Akazałasia całkam zniščanaj biełaruskaja niedziaržaŭnaja teatralnaja inicyjatyva. Zahinuli ŭsie antrepryzy», — narakaŭ jon.
U 2008-m Davydźka pajšoŭ na druhi termin. Jahony «vynik» na vybarach byŭ takim samym — 56%. Deputaty, jakija pieraabiralisia ŭ tym hodzie, u siarednim dekłaravali bolš za $1600 miesiačnaha dachodu za pracu ŭ parłamiencie (siaredni zarobak u krainie tady byŭ kala 350 dalaraŭ).
Pavodle zakona, deputat pałaty pradstaŭnikoŭ vykonvaje svaje abaviazki na prafiesijnaj asnovie. Heta značycca, što nie moža pracavać nidzie, aproč parłamienta. Vyklučeńnie zroblenaje tolki dla navukovaj ci tvorčaj dziejnaści. Davydźka apošnija hady deputactva ŭ parušeńnie zakona staŭ jašče i kiraŭnikom Biełteleradyjokampanii, źmianiŭšy na hetaj pasadzie Zimoŭskaha.
Niekalki hadoŭ Davydźku nazyvali kandydatam na pasadu ministra kultury, ale apynuŭsia na čale telebačańnia. «Tak vyrašyŭ kiraŭnik dziaržavy. Ja mahu tolki vykazać zdahadku: mahčyma, majo pryznačeńnie było źviazana z tym, što Alaksandr Ryhoravič bolš bačyŭ uva mnie mieniedžara, ideołaha, hramadskaha dziejača, čym dziejača mastactva», — razvažaŭ jon.
Žalezam pa siabroŭstvie
Pieršym ža prajektam novy telekiraŭnik zaplamiŭ siabie. Vykryvalnicki film «Płošča. Žalezam pa škle» ahučvaŭ asabista Davydźka. «Alternatyva ad apazicyi — heta hvałt, pahromy i kroŭ. Heta nie palityčnaja baraćba — heta zajaŭka na dziaržaŭny pieravarot», — padsumoŭvaŭ jahony hołas. Admietna, što film byŭ całkam ananimnym, imia dyktara na ekranie tak i nie źjaviłasia. Ale ž paznali.
Kaliści Davydźka i paet Uładzimir Niaklajeŭ byli siabrami. Ale palityčnyja realii raźviali ich pa roznyja baki barykadaŭ. Kali Niaklajeŭ sprabavaŭ prajści na Usiebiełaruski narodny schod, Davydźka zrabiŭ vyhlad, što nie znajomy ź im.
A paśla było jašče i «Žalezam pa škle»…
Niaklajeŭ kaža, što vykraśliŭ Davydźku sa svajoj pamiaci: «Heta płastylinavy čałaviek, jakoha lapili ŭ roznych kabinietach».
«Čaho nielha prabačać navat lepšym siabram? Zdrady. Jak pahubić možna tolki žyvoje, tak i zdradzić moža tolki lepšy siabar. I heta samaje strašnaje», — razvažaŭ sam Davydźka.
Refarmatar BT
Svaju dziejnaść na čale Biełteleradyjokampanii Davydźka nazyvaje antykryzisnym kiravańniem: «Ja pieraniaŭ razam z kampanijaj jaje vielizarnyja daŭhi — 8 miljonaŭ jeŭra. Nam daviałosia ścisnuć štat supracoŭnikaŭ na 31%».
Zimoŭski piarečyć jamu: «Heta niapraŭda. BT ni razu nie brała bankaŭskich kredytaŭ, adpaviedna, nie mahło mieć daŭhoŭ. Što da ekanamičnaha stanovišča ŭ cełym, to ŭ 2010m BT kantralavała kala 35% televizijnaha rekłamnaha rynku Biełarusi. Dachody ad rekłamy skłali kala $22 miljonaŭ! Heta byŭ samy vysoki ŭzrovień dachodaŭ za ŭsiu historyju kampanii. Siaredni zarobak na kaniec 2010ha byŭ dzieści $710—730».
Da dasiahnieńniaŭ Davydźki adnosiać pašyreńnie miedyjachołdynhu. «Biełaruś-3» stvaraŭsia jak całkam biełaruskamoŭny kanał. Ale zadumu da kanca tak i nie realizavali, bo srodkaŭ na stvareńnie ŭłasnaha kantentu i dublaž filmaŭ na biełaruskuju movu nie vydzialałasia. «Biełaruś-5» staŭ spartyŭnym kanałam, a «Biełaruś-24» — spadarožnikavym lusterkam BT dla zamiežnaha hledača.
Inšyja źmieny datyčać pracy z rekłamaj. Ciapier čas u efiry Biełteleradyjokampanii pradaje kampanija «Alkasar», źviazanaja z «Hazpramam». Davydźka zapeŭnivaŭ, što heta pryviadzie da rostu rekłamnych dachodaŭ.
A jahony asabisty dachod byŭ uźniaty śpiecyjalnym ukazam Łukašenki. Jašče z kanca 1990-ch kiraŭniku BT vypłačvajecca štomiesiačnaja premija ŭ pamiery słužbovaha akłada. U 2012-m hetaja premija pavialičyłasia ŭdvaja.
Pa słovach Zimoŭskaha, na momant jahonaha sychodu zarobak staršyni Biełteleradyjokampanii dachodziŭ da 5 miljonaŭ rubloŭ. Heta kala $1600.
Nievyjazny prapahandyst
Davydźka nie pakidaje i tvorčuju karjeru. Jon pradziusiruje filmy (kamiedyja «Skraści Bielmando» pra žyćcio ŭ ahraharadku) i sam zdymajecca ŭ kino, ciapier pieravažna ŭ druhasnych rolach ci ŭ rasijskich sieryjałach.
Nu i, viadoma ž, praciahvaje samarealizoŭvacca ŭ «Kłubie redaktaraŭ». Praŭda, inšy zaŭsiodnik prahramy, redaktar «Savieckaj Biełarusii» Pavieł Jakubovič, źmiakčaje akcenty Davydźki.
Vysokaja pasada adkryła pierad Davydźkam vialikija mahčymaści, ale zakryła vyjezd u Jeŭrasajuz. Jon apynuŭsia siarod dziasiatka žurnalistaŭ-prapahandystaŭ, jakija trapili ŭ «čorny śpis» za cisk na svabodu słova. «Vialiki honar być siarod sapraŭdnych baraćbitoŭ za niezaležnaść Biełarusi», — adhuknuŭsia Davydźka.
Čałaviek-chamieleon
Navyki artysta Davydźka vykarystoŭvaŭ nie raz i ŭ palitycy. Dzie jon ščyry, a dzie chłusić? Paraŭnajcie zajavy na temy biełaruska-rasijskich adnosinaŭ.
«Losy našych narodaŭ pieraplecieny nastolki ciesna, što ŭžo bolš nie byvaje — na kreŭnym, siamiejnym uzroŭni. Tamu my nikoli nie budziem čužymi. … U braterskaj dziaržavie nastolki dobryja adnosiny da nas, biełarusaŭ, što pra heta navat kazać lišnie», — kazaŭ Davydźka ŭ 2009-m.
«Histaryčna Rasijskaja Impieryja zaŭsiody dumała hłabalna, kab jak maha bolš zachapić terytoryj, dałučyć da siabie … Hety vialikadziaržaŭny šavinizm, jaki prysutničaŭ i prysutničaje ŭ lubym, navat samym maleńkim čałavieku-rasijaninie, nie moža pryznać, što Biełaruś — heta absalutna samastojnaja, niezaležnaja dziaržava», —
heta taksama słovy Davydźki, ale pramoŭlenyja ŭžo ŭ 2010m, kali Rasija na čale ź Dźmitryjem Miadźviedzievym pačała infarmacyjnuju vajnu suprać Łukašenki.
«Sajuz dźviuch dziaržaŭ, dvuch brackich narodaŭ źjaŭlajecca adnym ź biezumoŭnych dasiahnieńniaŭ na postsavieckaj prastory. Bo adnosiny biełaruskaha i rasijskaha narodaŭ, našy losy pieraplecienyja, pieramiašanyja, paviazanyja hetak nieparyŭna, jak, napeŭna, naohuł nie pierasiakalisia losy anijakich inšych narodaŭ va ŭsioj suśvietnaj historyi», — a heta jon ža ŭ 2012-m, kali rasijskija i biełaruskija ŭłady pamirylisia.
Što zastajecca niaźmiennym, dyk heta słovy addanaści Alaksandru Łukašenku. «Isnuje paniaćcie kamandy, abojmy, u jakuju ŭvachodziać ludzi prezidenta. Ja — adzin z takich ludziej», — pierakonvaje Davydźka.
* * *
Pryvatnaje žyćcio Davydźkaŭ u fotazdymkach
Daviedka
Hienadź Davydźka
Naradziŭsia 29 vieraśnia 1955 u vioscy Papoŭka Sieńnienskaha rajona. Skončyŭ Dalokaŭschodni piedahahičny instytut mastactvaŭ (1977), Biełaruskuju akademiju mastactvaŭ (1991).
Pracavaŭ u Arenburhskim abłasnym dramatyčnym teatry imia Horkaha, Mahiloŭskim abłasnym teatry dramy i kamiedyi imia DuninaMarcinkieviča, Nacyjanalnym akademičnym teatry imia Janki Kupały.
U 1997—2004 — dyrektar Kupałaŭskaha teatra, u 2004—2012 — deputat pałaty pradstaŭnikoŭ. Z 2010 — staršynia Biełteleradyjokampanii.
Žanaty, maje dačku.
Bondarava abrynułasia na muziej Janki Kupały i mastaka Sušu31
Kamientary