Vasil Bykaŭ prajšoŭ vajnu ad Dniapra da Dunaja. Byŭ paranieny, cudam zastaŭsia žyvy. Ź jaho vypusku vyžyli 4 chłopcy z 80. Kali Bykaŭ napisaŭ praŭdu pra vajnu ŭ svaich ramanach, u čym jaho źvinavacili? Pravilna, u «falsifikacyi historyi», «dyskredytacyi podźvihu savieckaha naroda».
I chto vinavaciŭ? Usio tajnaje robicca jaŭnym: roznyja pacuki tyłavyja.
Heta ich ideałahičnyja naščadki ciapier pafasna viaščajuć na telekanałach i płoščach. A vulicy Bykava ŭ Minsku — niama. I zvańnie Hieroja Biełarusi nosiać inšyja hieroi, nie Bykaŭ.
Hetyja naščadki — hrudzi ŭ miedalach — bieź cieni soramu kročać u vieteranskich kałonach, choć dzie, z kim jany vajavali?
Jak jany na svaich «tok-šou» napali na prybałtaŭ — vinavatych tolki ŭ tym, što jany adstojvajuć svaju praŭdu pra tuju vajnu. Jak jany ciapier napadajuć na Ukrainu, dzie pierastali ŭžyvać hety prapahandyscki termin «Vialikaja Ajčynnaja vajna», a nazyvajuć jaje prosta Druhoj suśvietnaj. Jak jany napadajuć na ŭsich, chto ŭ časie toj vajny vajavaŭ nie tolki suprać Hitlera, ale adnačasova i suprać Stalina, druhoha iźvierha.
Usie hetyja hieorhijeŭskija stužki, jakija tak lehkavierna i biazdumna čaplajuć na mašyny niekatoryja našy suhramadzianie, jany taksama nie dla pamiaci, jany dla zamacavańnia impierskaha statusu Rasii — a značyć, i našaha bufiernaha, padparadkavanaha.
Słovy Alaksandra Łukašenki ź jaho Pasłańnia nacyjanalnamu schodu: «Taja vajna kaštavała nam miljonaŭ žyćciaŭ, i tamu my ćviorda viedajem: niama na Ziamli ničoha daražejšaha za mir!» — pravilnyja. Ale hroš cana ŭsiamu našamu śviatkavańniu, kali ŭ nas ź jaho dapamohaj zamoŭčvajecca samaja važnaja vysnova. Biełaruś u apošniuju vajnu była čarhovy raz vykarystanaja Impieryjaj u jakaści bufiernaj terytoryi, ščyta. Kali my znoŭ budziem dazvalać vykarystoŭvać siabie ŭ jakaści bufiera, pola boju, kali my zabudziem naš nacyjanalny intares, to nas iznoŭ čakajuć nacyjanalnyja katastrofy, tut iznoŭ budzie vypalenaja ziamla, jak u 1812 hodzie, u 1915—1920 hadach i ŭ 1939 (a pa vialikim rachunku 1930) —1945 hadach.
Maŭčańnie pra heta — i jość samaja strašnaja falsifikacyja historyi, za jakuju nam ci našym unukam, barani Boža, kaliści znoŭ pryjdziecca zapłacić strašnuju canu.
Ciapier čytajuć
Paśla źniknieńnia śpikierki Mielnikavaj niama dostupu da rachunkaŭ Kaardynacyjnaj rady31
Kamientary