U pačatku lutaha spoŭniłasia 45 hadoŭ z momantu adkryćcia lehiendarnaj radyjostancyi «Biełaruskaja maładziožnaja», adnoj z samych jarkich staronak u historyi biełaruskaha radyjo.
U pačatku lutaha spoŭniłasia 45 hadoŭ z momantu adkryćcia lehiendarnaj radyjostancyi «Biełaruskaja maładziožnaja». Hvałtoŭna rasfarmavanaja ŭ 1994 hodzie, redakcyja nie tolki zastałasia adnoj z samych jarkich staronak u historyi biełaruskaha radyjo, ale i zapačatkavała niekalkich inšych udałych miedyjaprajektaŭ, stała startavaj placoŭkaj dla šerahu viadomych biełaruskich žurnalistaŭ.
«Biełaruskaja maładziožnaja» (hałoŭnaja redakcyja prahram dla moładzi) była stvorana ŭ miežach dziaržaŭnaha biełaruskaha radyjo ŭ 1963 hodzie. Heta była druhaja pa liku na terytoryi Savieckaha Sajuzu redakcyja sa statusam radyjostancyi — paśla radyjo «Junosť», utvoranaj hodam raniej. («Majak» startavaŭ u 1964 h.).
U siaredzinie 1980‑ch hodu kiravać «maładziožkaj» pryznačyli 30‑hadovuju žurnalistku Žanu Litvinu — siońniašniuju staršyniu HA «Biełaruskaja asacyjacyja žurnalistaŭ».
«Moj prychod jak kiraŭnika supaŭ ź pieraŭtvareńniami, što pačalisia tady ŭ krainie — najpierš ź pierabudovaj», — uzhadvaje Ž. Litvina.
Jašče ŭ kancy 1980‑ch radyjostancyja zapisała «kruhły stoł» z udzielnikami ruchu «Tałaka», jakija ŭpieršyniu zahavaryli ab nacyjanalnaj valucie, nacyjanalnaj armii, suvierenitecie i niezaležnaści Biełarusi. Stužki z zapisam u toj ža dzień zabrała KDB, uskryŭšy mantažnuju, ale paśla skandału na ŭzroŭni kiraŭnictva Dziaržteleradyjo zapisy viarnuli.
«Nakolki ja viedaju, paśla vychadu ŭ efir hetaj prahramy Hienadzia Buraŭkina (staršyniu Dziaržteleradyjo z 1978 pa 1990 hh.) vyklikali ŭ CK partyi. Ale ja tady zrazumieła, što jon jak kiraŭnik zaniaŭ pryncypovuju hramadzianskuju pazicyju i padtrymaŭ nas», — kaža Ž. Litvina.
Mienavita «BM‑aŭcy» pieršymi ŭ biełaruskaj radyjoprastory pačali asvojvać pracu ŭ žyvym efiry — jak viadoma, raniej da «adkrytaha mikrafona» dapuskali tolki dyktaraŭ. Redakcyja ŭzdymała ŭ efiry samyja vostryja temy, što abmiarkoŭvalisia palitykami novaj demakratyčnaj farmacyi — pošuki praŭdy pra Čarnobyl, stvareńnie Svabodnaha prafsajuzu, niezaležnaść krainy i h.d.
«BM» aktyŭna aśviatlała padziei ŭ moładzievaj kultury, rok‑muzycy. Jak ni składana heta siońnia ŭjavić, pieravažnaja bolšaść supracoŭnikaŭ raźmiaŭlała ŭ efiry tahačasnaha dziaržaŭnaha radyjo na «taraškievicy».
«Heta było dziorzka, talenavita i nieabačliva, — uzhadvaje Žanna Litvina. — Redakcyja była sapraŭdnaj prastoraj valnadumstva i maładości».
U pačatku 1990‑ch u składzie redakcyi pracavali Uładzimir Dziuba, Valancina Stelmach, Anatol Hruša, Alena Ściapanava, Inesa Studzinskaja, Taćciana Mielničuk, Alena Radkievič, Vital Siamaška, Ihar Hančaruk, Uładzimir Davydoŭski, Lavon Volski, Dźmitryj Łukašuk, Aleś Dajneka. Z «BM» cupracoŭničali hukarežysiory Uładzimir Sakulski, Dźmitryj Novikaŭ, Anatol Dodź. U 1992—1993 hh. da redakcyi dałučyłasia hienieracyja zusim maładych supracoŭnikaŭ: Aleś Chmialnicki, Ivan Kobzik, Hanna Charužaja, Hienadź Kieśnier, Iryna Kurapatkina, Volha Babak. Siaredni ŭzrost žurnalistaŭ «BM» na toj momant składaŭ kala 30 hadoŭ.
Viasnoj 1994 h., napiaredadni pieršych prezidenckich vybaraŭ, kiraŭnictva Dziaržaŭnaha kamiteta pa telebačańni i radyjoviaščańni addało rasparadžeńnie rasfarmavać redakcyjny kalektyŭ «Biełaruskaj maładziožnaj» nibyta ŭ źviazku z čarhovaj źmienaj arhanizacyjnaha statusu Dziaržkamiteta.
Niahledziačy na toje, što farmalna ŭ supracoŭnikaŭ «BM» była mahčymaść praciahnuć pracu ŭ struktury dziaržaŭnaha radyjo ŭ inšych redakcyjach, bolšaja častka kalektyvu napisała zajavy ab zvalnieńni pa ŭłasnym žadańni.
«Nas pazbavili miesca pracy, ale nie pazbavili prafiesii, — zaznačaje Žanna Litvina. — Najlepšy dokaz hetaha — toje, što hałasy «BM» i siońnia nikudy nie źnikli. Kožny z žurnalistaŭ «Biełaruskaj maładziožnaj» adbyŭsia jak prafiesijanał».
Chto toj nieadekvatny biełarus, jaki lasnuŭ dziciatka hałavoj ab padłohu ŭ maskoŭskim Šaramiećcievie8
Kamientary