Narodžany ŭ Lublinie 10‑miesiačny biełaruski chłopčyk, jaki ciarpić ad ciažkaj hienetyčnaj chvaroby — mukaviscydozu, budzie samym chutkim časam dastaŭleny z Polščy ŭ Biełaruś. Takoje rašeńnie ŭ adkaz na patrabavańni biełaruskaha boku pryniaŭ Lublinski
sud pa spravach niepaŭnaletnich.
Polskija medyi, jakija apošnim časam šmat pišuć pra hetuju historyju, nazyvajuć chłopčyka Jasiem. Nasamreč sapraŭdnaje imia i proźvišča dziciaci z etyčnych mierkavańniaŭ nie nazyvajecca. Viadoma, što Jasieva maci — biełaruskaja hramadzianka, niejkija źviestki pra baćku adsutničajuć.
Chutka paśla Jasievaha naradžeńnia maci admoviłasia ad svaich pravoŭ na syna. Dzicia było nakiravanaje ŭ siamju apiekunoŭ u Hdańsk. Pra heta byli painfarmavanyja biełaruskija ŭłady. Praź niekatory čas pryjomnaja maci vyrašyła, što nia zdoleje dahladać ciažkachvoraje dzicia. Pra svajo žadańnie ŭziać chłopčyka na vychavańnie zajavili inšyja polskija hramadzianie. Adnak biełaruski bok zapatrabavaŭ dastavić Jasia ŭ Biełaruś.
Pavodle sudździ Lublinskaha sudu Viasłavy Stalmaščuk‑Tarachi, «šmat ludziej u Polščy hatovyja pakłapacicca pra Jasia», ale polski bok nia moža pieradać im chłopčyka. U adpaviednaści z pahadnieńniami 1994 hodu, Polšča mahła b zaapiekavacca Jasiem tolki ŭ tym vypadku, kali b hetaha nie chacieŭ zrabić biełaruski bok.
Paviedamlajecca, što pa viartańni ŭ Biełaruś Jaś budzie ŭładkavany ŭ Dom dziciaci. Jak ličać pradstaŭniki Centru hramadzkaj dapamohi ŭ Hdyni, jakija pravodzili z chłopčykam šmat času, znachodžańnie Jasia ŭ takoj ustanovie moža pryčynicca da jaho chutkaj śmierci. Chvoryja na mukaviscydoz zvyčajna nie dažyvajuć da darosłaha ŭzrostu, i kožny hod žyćcia takich dziaciej zaležyć ad pilnaha i jakasnaha dahladu darosłych.
Mukaviscydoz — spadčynnaje zachvorvańnie załozaŭ unutranaj sakrecyi, a taksama padstraŭnikavaj załozy i piečani. Jano pryvodzić da ahulnaj patalohii straŭnika i kišečnika, a taksama orhanaŭ dychańnia.
