«Aficery! Nielha tak chłusić». Jak futbolny zaŭziatar sudziŭsia ź milicyjaj

Pastarunak «Barysaŭ-Areny»

Viečar 26 žniŭnia 2014-ha hoda, BATE prymaje doma «Słovan» z Bracisłavy. BATE tady vyjhraje 3:0 i vychodzić u hrupavy raund Lihi čempijonaŭ, ale zaŭziatar Siarhiej Bachun hetaha amal nie bačyć — u siaredzinie pieršaha tajma jaho vyvodziać z trybuny milicyjanty i trymajuć amal da kanca matča ŭ «aporcy» stadyjona.

Pryčyna — bieła-čyrvony šalik z «Pahoniaj». Utrymańnie Bachuna ŭ stadyjonnym pastarunku zakančvajecca, kali tudy prychodzić major barysaŭskaj milicyi Viačasłaŭ Paŭłaviec (u žniŭni 2014-ha jon jašče byŭ majoram) i adnaznačna zajaŭlaje: «Schavaj šalik pad kurtku, a to budzieš mieć prablemy». Milicyjant pry hetym pryznajecca, što asabista addaŭ zahad «prybrać» Bachuna z trybuny. Maŭlaŭ, «Pahonia» źjaŭlajecca niezarehistarvanaj simvolikaj. A takoj nie miesca na matčy «Lihi čempijonaŭ». Zaŭziatar vyrašaje, što ŭviečary choča viarnucca da žonki ź dziciom, a nie jechać u miascovy pastaruak. Tamu šalik chavaje pad kurtku i idzie dahladać apošnija chviliny hulni.

«Ja chaču, kab sud pryznaŭ niezakonnaść dziejańniaŭ supracoŭnikaŭ milicyi. Kab sud heta pryznaŭ i kab milicyjanty paprasili ŭ mianie prabačeńnia. U piśmovaj formie», — kaža adčajny zaŭziatar.

«Svaje 25 hadoŭ pracy ŭ milicyi starajusia chutčej zabyć»

Na pieršaje pasiedžańnie, jakoje prachodzić na pačatku lutaha 2016-ha hoda, užo padpałkoŭnik Paŭłaviec nie prychodzić. Paviedamlaje, što nibyta znachodzicca «na vučobie ŭ Minsku». Spravu razhladajuć tolki 19 čysła. Na hety raz u sud Barysaŭskaha rajona źjaŭlajucca ažno čatyry milicyjanty. Troje, ź jakich Siarhiej Bachun patrabuje prabačeńniaŭ, i jašče adzin u jakaści śviedki z boku Viačasłava Paŭłaŭca. Razhlad spravy pačynajecca a 10-aj i pieršyja dźvie hadziny sudździa słuchaje pakazańni Bachuna i milicyjantaŭ Paŭłaŭca, Urbanoviča i Astaški.

Apošnija raskazvajuć šmat novaha. Naprykład, Uładzimir Urbanovič (akurat jon vyvodziŭ zaŭziatara z trybuny) raptam zajaŭlaje, što Bachunu zusim nie abaviazkova było iści za milicyjantam. Maŭlaŭ, jamu tolki prapanavali prajści ŭ pakoj milicyi, ale hetaha rabić było zusim nie abaviazkova. Možna było dalej zastavacca na trybunie i hladzieć matč.

Jašče bolš cikavyja pakazańni ŭ Piatra Astaški. Jon trymaŭ Bachuna u stadyjonnym pastarunku amal hadzinu, čakajučy prychodu majora Paŭłaŭca. «Vysoki sud, ja prapracavaŭ 25 hadoŭ u milicyi. Ciapier na piensii. I vielmi chaču zabyć usio, što sa mnoj adbyvałasia za tyja hady», — kaža były milicyjant sudździ. Ale zabyŭ Astaška jašče nie ŭsio. Jon pamiataje, jak razam z Bachunom čakaŭ Paŭłaŭca, jak praviaraŭ pašpartnyja dadzienyja zaŭziatara pa milicejskaj bazie. I navat siabra Bachuna pamiataje, jaki «tudy-siudy» vychodziŭ ź milicejskaha pakojčyka. Ale zusim nie pamiataje, pra što jaho načalnik major Paŭłaviec razmaŭlaŭ z Bachunom, kali narešcie źjaviŭsia u padtrybuncy.

Ale samyja cikavyja rečy kaža sam padpałkoŭnik Viačasłaŭ Paŭłaviec. Niby zabyŭšysia na svaje ž piśmovyja adkazy, nakiravanyja Bachunu za apošnija paŭtary hady, Paŭłaviec pierad sudździoj niečakana vydaje absalutna novuju viersiju padziej. Zhodna ź joj, Siarhieja Bachuna nichto nie zatrymlivaŭ. Ź im «prosta praviali prafiłaktyčnuju hutarku», bo padčas pieršaha tajma matča adzin z fanataŭ BATE patelefanavaŭ Paŭłaŭcu na mabilnik i skazaŭ, što «Bachun demanstruje šalik z «Pahoniaj» na siektary i heta moža mieć niepryjemnyja nastupstvy». Tamu Viačasłaŭ Paŭłaviec, jak adkazny za mir i spakoj na «Barysaŭ-Arenie», byŭ vymušany zaprasić Bachuna na prafiłaktyčnuju razmovu. Dla jaho ž, Bachuna, biaśpieki. Praŭda, nijakich dokazaŭ hetaha Paŭłaviec nie maje.

Z pakazańniaŭ Paŭłaŭca źnikajuć zhadki za abrazu dziaržaŭnaj simvoliki (padčas milicejskich pravierak aficer uparta kaža pra toje, što Bachun mieŭ čyrvona-zialony šalik z «Pahoniaj», čym abraziŭ dziaržaŭnyja simvały) i niezarehistravanuju simvoliku. Taksama jon uparta śćviardžaje, što nijakaha zatrymańnia nie było, a Bachuna prosta zaprasiŭ na razmovu. «Dy ja ź dziaŭčatami na vulicach hetaksama razmaŭlaju, znajomlusia. Heta ž nie zatrymańnie?» — arhumientuje svaju pazicyju žanaty aficer Paŭłaviec.

«Vy ž aficery, nielha tak chłusić»

Dalej iduć śviedki. Z boku milicyi heta Kračkoŭski Aleh, jaki razam ź Piatrom Astaškam trymaŭ Bachuna pad trybunami da prychodu majora. «Bachun byŭ adzin, čakaŭ Paŭłaŭca. Pra što jon ź im razmaŭlaŭ, ja nie pamiataju», — kaža Kračkoŭski sudździ. Jaho viersija supiarečyć pakazańniam siabra Bachuna, jaki ŭvieś čas znachodziŭsia pobač ź im, tolki adnojčy vyjšaŭšy z pastarunka na chvilinu. Chto ź ich maje racyju, było b ciažka vyśvietlić, ale jość adzin fakt. Śviedka Siarhieja Bachuna — ja, aŭtar hetaha teksta, žurnalist Jeŭraradyjo Aleś Pilecki. I dapuścić, što padziei taho viečara całkam vylecieli z majoj hałavy, viadoma, možna. Ale mnie zrabić heta vielmi ciažka.

«Vy ž aficery, jak možna tak chłusić? Adkul voźmiecca pavaha da vas u hramadstvie, kali vy takoje sabie dazvalajecie tut, u sudzie? Zhodna daśledvańniam, tolki 30% biełarusaŭ daviaraje milicyi. Padumajcie pra heta… Kali ja baču, što nasustrač mnie idzie milicyjant, to starajusia pierajści na inšy bok vulicy, kab nie mieć lišnich prablem», — kaža Bachun z trybuny na zaviaršeńni pracesu. Na Viačasłava Paŭłaŭca pramova Bachuna dziejničaje słaba — jon paŭtaraje svaje słovy ab adsutnaści zatrymańnia, telefanavańni fanata BATE i skarzie na «Pahoniu» i ab absalutnaj zakonnaści svaich pavodzinaŭ.

Dla pryniaćcia rašeńnia pa spravie barysaŭski sudździa biare 2,5 hadziny. Paśla jakich ahučvaje — Bachunu admović, dziejańni milicyi pryznać pravilnymi. «Budu abskardžvać u abłasnym sudzie. Potym u Kamitecie pravoŭ čałavieka AAN. Chaj dajuć tłumačeńni znoŭ i znoŭ. Nielha ž tak ź ludźmi», — kamientuje rašeńnie suda zaŭziatar.

• 0
• 0
• 0
• 0
• 0
• 0
• 0
• 0