U hetyja dni pravasłaŭnyja źbirajucca na Viciebščynie, kab pakłanicca śviatomu abrazu Maci Božaj Adzihitryi Smalenskaj.
Pavodle lehiendy, abraz prypłyŭ u horad pa race. Vody Dźviny prynieśli jaho pryblizna piać stahodździaŭ tamu. Z hodu ŭ hod, u adzin i toj ža dzień, abraz vynosiać na ludzi, robiać chrosny chod. Tradycyja raźmianiała nie adnu sotniu hadoŭ.
Užo nichto nie pamiataje dakładnuju datu, kali haradžanie ŭpieršyniu pastali ŭ čarhu, kab schilicca pierad abrazom. Učora siudy pryjechali tysiačy pałomnikaŭ, ludzki kalidor raściahnuŭsia na niekalki kilametraŭ.
Maršrut tut nie mianiajecca hadami. Pracesija ruchajecca pa centralnych vulicach Dzisny.
Niahledziačy na zabarony, chrosnym chodam tut chadzili i ŭ časy ckavańjaŭ na carkvu. Ale tady za bramu nie vychodzili.
Maryja Zubkoŭskaja, žycharka Dzisny:
«Bajalisia, i słoŭ niama, nastaŭniki za kaŭnier dziaciej brali j vyvodzili z carkvy, vyvodzili i ŭ škole davali pračuchanca, što ŭ carkvu chodziš. Nielha było».
Čarhu tut zajmajuć znoŭ i znoŭ. Kožny starajecca trojčy schilicca pierad śviatyniaj.
Viera Miatła, starasta dziśnienskaj carkvy:
«U Dziśnie znachodzicca śpis z Smalenskaha abraza Božaj Maci. Prychodziać u hety dzień śviatkavać i ŭ Smalensku, i ŭ Dziśnie».
Siońnia za padziejami ŭ Dziśnie pryjechaŭ nazarać i paddany ZŠA. Fotamastak z Čykaha Džon Kunstadter źbiraje kalekcyju abradaŭ i zvyčajaŭ biełarusaŭ.
Śviata ŭ Dziśnie ŭžo vyjšła daloka za ramki miestačkovaj padziei.
