Pra kurjozny vypadak u redakcyjnym artykule, pryśviečanym rabocie naziralnych kamisij, raspaviała rajonnaja hazieta «Dniaproviec», usie akaličnaści raskryvajuć «Mocnyja naviny Homiela».
Jak paviedamlajecca, u chodzie čarhovaha prafiłaktyčnaha rejdu pa niaščasnych siemjach kantralory nabryli na kvateru, dzie pražyvajuć dvoje rodnych bratoŭ. Ubačanaje ŭraziła inśpiektaraŭ: poŭnaja antysanitaryja stvarała ŭražańnie, što biespracoŭnyja mužčyny nie prybiralisia, napeŭna, z momantu śmierci maci, a z hetaha niepryjemnaha dnia prajšło ŭžo cełych vosiem hadoŭ!
Za daŭhi kvatera daŭno adklučanaja ad hazazabieśpiačeńnia, adnak nieachajnyja, ale kiemlivyja žychary Rečycy znajšli vychad, prystasavaŭšy dla hatavańnia ježy padešvu prasa.
Acaniŭšy abstanoŭku ŭ kvatery, inśpiektar RANS pryniaŭ rašeńnie štraf nasielnikam nie vypisvać. «Štrafavać bratoŭ biessensoŭna, usio roŭna płacić nie buduć», — tak apisvaje matyvacyju słužbovaj asoby hazieta.
Zamiest hetaha prosta na miescy byli zrobleny prafiłaktyčnyja antypažarnyja dziejańni. Pa-pieršaje, bratam było rastłumačana, što tak rabić nie treba. Pa-druhoje, była likvidavana i sama krynica patencyjnaj niebiaśpieki, heta značyć sam pras. Jaho pravierka adniesła ŭ śmiećcievy bak, prytym, jak padkreślivajecca, pakłapaciłasia ab tym, kab «chatni ačah» patrapiŭ u śmietnik dalej ad doma.
Braty, kaniešnie, vykazali niezadavalnieńnie, ale zrabić ničoha nie mahli. Ciapier im treba padumać, jak zabiaśpiečvać siabie haračaj ježaj u najbližejšaj niaśvietłaj budučyni.
Ciapier čytajuć
Źnikły Anatol Kotaŭ byŭ partnioram samaha vysokapastaŭlenaha biełaruskaha raźviedčyka, jaki pierajechaŭ u Polšču. Tut moža być kluč da razhadki jaho źniknieńnia1
Kamientary