Alehoryja.
Alehoryja.
Daražeŭ haz. Nie pavolna – dalar za dalaram, jak dla zachodnich susiedziaŭ – nie, adrazu ŭdvaja, a potym jašče… A razam z nabližeńniem rynkavaj cany bliziłasia j data vybaraŭ. Dy jak na licha vybarščyk pajšoŭ pieraborlivy – kali daražejuć kamunalnyja pasłuhi, to hałasavać nia choča. Ci horš – choča, dy nia tak, jak treba.
Ale, jak užo šmatkroć było,
paratunak pryjšoŭ adtul, adkul nie čakali.Za paŭtara miesiaca da aciaplalnaha sezonu ŭvalili marazy. Vybarščyk, zvykły žyć pavodle zakonu, cicha čakaŭ aciaplalnaha sezonu. Viadoma, znachodzilisia j razumniki, jakija kuplali elektraaciaplalniki dy palili tannuju elektryčnaść. Ale j jany nie ŭratavalisia ad virusu, jaki pryjšoŭ u chałodnyja kvatery, da dzietak (hod jakich jakraz minuŭ), pensijaneraŭ (jakija za hod da taho stracili svaju kaštoŭnaść jak vybarščyki praz skasavańnie palohkaŭ), nastaŭnikaŭ (pałova jakich pachvareła praz novuju reformu), pracaŭnikoŭ, moładzi dy navat daktaroŭ, što dužalisia pavylečvać astatnich. Dalej zachvareli dziaržaŭnyja słužačyja (jakija musili raz na miesiac prymać naviedvalnikaŭ). A 15 kastryčnika źloh – apošnim – Kiraŭnik Dziaržavy, jaki prymaŭ śmiarotna chvoraha Ministra Kamunalnych Pasłuhaŭ z rapartam ab pačatku aciaplalnaha sezonu.
U Novy hod kraina ŭvajšła, hatovaja da rynkavaj cany hazu.
Ciapier čytajuć
«Vajna ŭsio śpiša». Biełaruskim udzielnikam hiej-prajda ŭ Vilni pahražali raspravaj ad imia biełaruskich vajaroŭ za vykarystańnie bieła-čyrvona-biełaha ściaha89
Kamientary