Na jakija tolki movy nie pierakładali Jingle Bells i jak tolki nie śpiavali! Pa-biełarusku znakamituju pieśniu pierastvaryŭ lidar hurtu «Pałac» Aleh Chamienka. Lepšaj pieśni dla dziciačych ranišnikaŭ na Kalady i nie prydumaješ.
Pryjemna adčuvać,
Jak konik moj biažyć,
Jak źziaje zorny śnieh vakoł
Dy zvon zvančej źvinić.
Śpiašajucca usie
Usich pavinšavać,
Dy zvon źbiraje ŭsich siabroŭ
Kalady śviatkavać.
Zvon źvinić, zvon źvinić,
Zvon źvinić zvančej.
Nie znajści ŭ cełym śviecie
Tych zvanoŭ hramčej.
Kaladny moj vazok
Śpiašajecca iznoŭ
Pryvieźci padarunki ŭsim,
Pavinšavać siabroŭ.
Chaj piesieńka maja
Jašče hramčej hučyć,
Niachaj žadajuć ščaścia vam
Dy zvon zvančej źvinić.
U Jutubie znachodzicca i taki varyjant «Zvon źvinić»:
Ale isnuje i jašče adna biełaruskaja viersija Jingle Bells — u varyjancie N.R.M.
Darečy, upieršyniu Jingle Bells była nadrukavanaja ŭ 1857 hodzie, ale adpačatku prymierkavana jana była da inšaha śviata — Dnia Padziačnaści.
Niejak napiaredadni Novaha hodu žurnalisty «NN» prajšlisia pa vulicach stalicy i zapisali śpievy zvyčajnych minčukoŭ. Śpiavali i kantralor, i kucharka restaracyi chutkaha charčavańnia, i cełaja školnaj kłasa, i navat… koń! Nie abyšłosia i bieź niekalkich znakamitaściaŭ.
-
«Uschodni hihant», a sceny na kancercie — «vartyja Dante». Jak upłyvovaje polskaje vydańnie raskazała pra Maksa Karža palakam
-
«Nie vajnie!» Jak Maks Korž razryvaŭ Varšavu i pra što kazaŭ na svaim kancercie? REPARTAŽ
-
Biełaruskaja skrypačka daść u Łondanie pieršy kancert, całkam pryśviečany sučasnaj biełaruskaj akademičnaj muzycy
Ciapier čytajuć
Radyjoviadučy raskazaŭ pra ŭnutranuju kuchniu ANT — i pra toje, jak pieratvaryŭsia ŭ palitviaźnia1
Kamientary