Jak viarnuć cikavaść da paezii? Idejami z Youtube, iTunes dy Spotify

Našu epochu časta nazyvajuć niepaetyčnaj. I kali ŭ Biełarusi situacyja prosta niadobraja, usio značna horš pa inšy bok šenhienskaj ściany. U toj ža Vilni natyknucca na zbornik sučasnaha letuviskaha paeta — redkaść. U Miensku ž paznajomicca ź pierśpiektyŭnymi aŭtarami ŭsio jašče realna, i vydajecca šmat cikavych rečaŭ, ale i jany pradajucca śmiešnymi nakładami.

Nie chaču jenčyć pra toje, što raniej trava była zielaniejšaju. Vyjście znajści možna. Dumaju, dobra pražyć hetuju epochu kłasičnaja paezija moža tolki ŭ simbijozie ź inšymi mastackimi formami. Dalej razhledzim, što paezija moža pazyčyć u muzyki i hrafiki.

Kali ja kažu pra źviazku z muzykaj, to zusim nie kažu pra rep. Pa-pieršaje, tamu, što hetaja tema kryšačku stała mavietonam, a pa-druhoje, tamu što jość varyjanty cikaviejšyja. Što datyčycca samoj hetaj temy, to, choć i cikava paraŭnać ŁSP z kłasikam Badleram, jany pieradusim — liryki, a nie paety. Paezija zakančvajecca tam, dzie hałoŭny akcent pačynaje rabicca na muzycy.

U muzyki ž paezija moža śmieła zapazyčvać sistemu i muzyčnaść. Sistemu jana moža zapazyčyć, skraŭšy idei iTunes dy Spotify, a taksama albomnuju sistemu

(značna lahčej nabyć i pračytać paŭnavartasny skončany zbornik u 30 staronak, čym u 300). Muzyčnaść jana i tak zapazyčvaje hukapisam i paŭtareńniami, i, miarkuju, da hetych pryjomaŭ varta śmieła źviartacca i ŭdaskanalvać ich. Zrabiŭšy vierš pryjemnym dla hučańnia, aŭtar prymušaje čytača viartacca da jaho, i šmat u čym pieraasensoŭvać.

Ciapier pahutarym pra toje, što paezija moža ŭziać u hrafiki. Jana i tak časta zabiraje ŭ jaje formu, kali sam vierš na pieršy pohlad vyhladaje jak niešta, pra što ŭ vieršy idzie razmova (heta było raspaŭsiudžana jašče z časoŭ Simiaona Połackaha). Ale paezija moža ŭziać taksama i ekspresiju kalihrafii, i śmieła asvojvacca ŭ papularnych siońnia hrafičnych farmatach.

Kalihrafija moža viarnuć paeziju da taho času, kali aŭtar pisaŭ rukoj, a nie kłavišami. I chacia pisać kłavišami vielmi zručna, napisańnie ad ruki moža dadać šmat pačućciovaści.

Ale heta nie pra publikacyju rukapisaŭ — dumaju, pry afarmleńni vieršaŭ vialikaja ŭvaha musić być nadadziena kalihrafii i typahraficy jak častcy dyzajnu. Imi možna pieradavać emocyi, zakładzienyja ŭ vierš. Imi možna rabić zborniki šedeŭrami vydavieckaha, a nie tolki tekstavaha, mastactva. Kalihrafija zdolnaja i padšturchnuć natchnieńnie aŭtaraŭ!

Vychodzić u novyja farmaty paezii vielmi varta. U čas, kali bolšaści z nas praściej uklučyć videa na Jutubie, čym pračytać artykuł u časopisie, nie ŭkładacca ŭ papularnyja farmaty dla paezii — značyć zastavacca aktualnaj dla dvuch z pałovaj čałaviek. Vieršy ŭ jakasnaj zborcy zmohuć zaniać svajo miesca ŭ videaprastory. I heta nie pavinna być tolki hałava, jakaja pramaŭlaje słovy — možna stvarać paŭnavartasnyja paetyčnyja klipy, buktrejlery, videapaemy abo tekstavyja roliki, u jakija i vyšejzhadanuju kalihrafiju možna pryciahnuć.

Zadumaŭšysia pra toje, jak možna źmiešvać formy, ja vyrašyŭ źniać videa dla tryjaleta, napisanaha jašče vosieńniu. Voś što atrymałasia:

Simbijoz i zapazyčańni naŭrad ci adrazu pačnuć novuju eru paezii i naŭrad ci dapamohuć u skarhach na «niepaetyčny čas». Ale jany mohuć zrabić paeziju krychu bližejšaj nie tolki da zacikaŭlenaj u vieršach nievialikaj supolnaści ludziej, ale i dla bolšych masaŭ. Zusim nie abaviazkova źbirać stadyjony, ale padšturchoŭvać lubuju zacikaŭlenaść da hetaha vidu mastactva — varta. Roŭna tak ža, jak varta sprabavać, kambinavać, stvarać i publikavać.

• 0
• 0
• 0
• 0
• 0
• 0
• 0
• 0