Navina pra toje, što zaraz miedyki buduć abaviazanyja dakładać pravaachoŭnym orhanam pra luby vypadak «pałavoha žyćcia školnic, maładziejšych za 16 hadoŭ», źjaŭlajecca, na maju dumku, adnym z samych chvaravitych sihnałaŭ apošniaha času.
Kažuć, što robicca toje ŭ miežach praduchileńnia złačynstvaŭ suprać pałavoj niedatykalnaści niapoŭnahadovych, dadajecca taksama, što milicyja tut mieła «dyskusiju» ź Ministerstvam achovy zdaroŭja ŭ častcy, «jakaja tyčycca ŭračebnaj tajny», i pazicyja milicyi pieramahła, bo «kali razmova idzie pra dziaŭčynu 14-15 hadoŭ, to ździejśnienaje złačynstva, i ŭračebnaja tajna tut nie pracuje».
I tut pačynajecca samaje cikavaje, bo sami ž inicyjatary hetaj dzikunskaj inicyjatyvy kažuć, što «kali heta pa lubovi z chłopčykam», dyk «nikoha za toje nie pasadzili». A voś kali dziaŭčyna akazałasia achviaraj hvałtu — jana mahła «ŭ siłu ŭzrostu pabajacca ab hetym skazać».
Takim čynam: ciapier hiniekołah, zafiksavaŭšy vypadak «pałavoha žyćcia dziaŭčynki, maładziejšaj za 16 hadoŭ», musić paviedamlać pra heta «naŭprost kiraŭniku miascovaha UUS», «kab infarmacyja nie traplała jašče kudyści i nie było hramadskaha asudžeńnia», a paśla dziaŭčynka budzie nakiravanaja da «miedycynskaha psichołaha, jaki padrychtuje jaje da razmovy sa śledčym» (!).
I kali raptam u vas jość sumnieŭ, što hetaja chvoraja schiema budzie pracavać, nie sumniavajciesia! Bo daktary, bajučysia adkaznaści (a ciapier usie bajacca asabistaj adkaznaści), buduć «infarmavać orhany» z usioj spraŭnaściu dobra adładžanaha miechanizmu. A orhany, jakija vielmi lubiać hnacca za statystykaj, buduć z entuzijazmam puskać takija «sihnały» ŭ pracesualny abarot.
I heta krok užo navat nie da Orueła, a da Zamiacina.
Sačycie za łohikaj: «kali heta było pa lubovi z chłopčykam», dyk «nikoha» za toje sadžać nie buduć. Ale ŭ žyćcio maładoj pary zakachanych razam ź pieršym ramantyčnym vopytam pryjdzie hvałt naviazanaj zvonku kansultacyi ź psichołaham, a potym — «sumoŭja» (nazaviom heta tak) sa śledčym. Jaki budzie zadavać małoj pytańni, ci ŭsio było pa zhodzie, a pakažycie, jak jon vas čapaŭ, a što potym rabili vy? I dziaŭčynie — 15-hadovaj, jakaja tolki pačała razumieć ułasnyja žadańni i svajo cieła — daviadziecca na pytańni darosłaha adkazvać, bo heta ž śledčy i patencyjna — kryminalnaja sprava. I chłopcu, jaki nie zabajaŭsia, kali kachanaja skazała «tak», daviadziecca prajści praz navinu pra toje, što jahonuju adzinuju pieraviali ŭ status «viadzie pałavoje žyćcio da 16-ci hadoŭ», potym słuchać jaje raspovied pra sustreču ź psichołaham, potym pravodzić jaje na dopyt, potym, mahčyma, rychtavacca da dopytu samomu. Aboje — va ŭzroście, kali nijakavieješ ad adnaho dapuščeńnia, što «prodki» daviedajucca, što ty kuryš.
I heta ŭsio — nie ŭ fundamientalisckim sułtanacie, nie ŭ Iranie, nie ŭ Iraku, nie ŭ siaredniaviečnaj Jeŭropie. A ŭ Biełarusi ŭ XXI stahodździ. IT-kraina, čo.
Vam nie chapaje vypadkaŭ zasilvańnia žanok, u jakich hrazilisia adabrać dziaciej? Nie chapaje paviedamleńniaŭ pra dziaŭčynak, jakija dva miesiacy «padviarhalisia hvałtoŭnym dziejańniam seksualnaha charaktaru» ŭ prytułku, kudy jaje dastavili, zabraŭšy ź siamji, ad «drennych» baćkoŭ? Vam chočacca jašče bolšaha ŭmiašalnictva dziaržavy ŭ pryvat? Vam treba, kab u piatlu leźli zakachanyja junaki? Školniki i školnicy?
Vam nie padajecca, što ŭ junackim łožku nie miesca śledčym i apieratyŭnym rabotnikam? Tudy mohuć zazirać z paradami baćki i rodnyja, ale nijak nie milicyja.
Situacyja, jakaja była ŭ Biełarusi dahetul, supadała z prafiłaktykaj takich złačynstvaŭ pa ŭsim śviecie: kali było zhvałtavańnie — patrebnaja zajava. Kali niama zajavy — vyciskać hetuju zajavu śledčyja nie musiać navat paśla padrychtoŭčaj pracy psichołahaŭ. Mnie zdajecca, na hetaj kropcy ŭsio i musić zastacca, bo pahonia za raskryvalnaściu niepaźbiežna pryviadzie tut da traŭmaŭ na ŭzroŭni cełaj hienieracyi maładych. Kaho jany vyraściać? Robataŭ? Zamiacinskija «numary», jakija, kachajučysia, dumajuć pra zakon, a nie pra pačućci?
Chacieŭ by nahadać, što aŭtarytaryzm ad tatalitaryzmu adroźnivajecca mienavita paŭsiudnaściu kantrolu dziaržavy nad luboj śfieraj žyćcia i dziejnaści hramadzian. Było b dziŭna, kali b źmieny charaktaru režymu pačali vyznačacca nie palitykami, a zanadta prahnymi da roli «novych pastaraŭ» siłavikami. Kožnamu musić zastavacca jahonaja sprava: milicyja łović złačyncaŭ, baćki hadujuć dziaciej, maładyja vyznačajucca, jak daloka pojduć paśla pieršaha pacałunka.
