Vy budziecie śmiajacca, ale Mukavozčyk napisaŭ čarhovuju kałonku, ciapier pra Kurapaty
«Kala sotni piacimietrovych kryžoŭ, ščyra kažučy, škada. Z taho dreva całkam mahło b atrymacca što-niebudź patrebnaje. Dla ludziej.
Kali b uvieś toj zapał, ź jakim užo dziesiacihodździ vymušanyja mirycca žurbotnyja Kurapaty, nakiravać nu choć na niešta karysnaje dla krainy, dla naroda — voś by słaŭna my žyli… Adnak chočacca vieryć, što ciapierašni hvałt — heta apošni chajp, jaki niekatoryja «palityčnyja i kala taho dziejačy» pryvykli zryvać na kaściach», — piša pra Kurapaty kałumnist «Savieckaj Biełarusii» Andrej Mukavozčyk.
Čytajcie. Žurnalist «SB» Mukavozčyk — studentam: Ja ŭjaŭlaju, kolki ludziej mianie luta nienavidziać
Kałonki ŭradženca rasijskaha Novasibirska Andreja Mukavozčyka — adzin z apošnich reliktaŭ dziaržaŭnaj prapahandy ŭzoru kanca 1990—2000-ch. Takija pramovy-propaviedzi źnikli z tele- i radyjoefiraŭ, ich amal nie zastałosia ŭ dziaržaŭnych hazietach.
Asablivaść mierkavańniaŭ Mukavozčyka ŭ tym, što jany publikujucca na staronkach «SB», ale adrasavanyja nie čytačam «SB».
«Uznosić svoj hołas i žonka taho majstra pa drevie, jaki kryžy i zrabiŭ «voś hetymi voś rukami». Jak byccam, skažy ty, nie viedajučy, što kamunisty i śviatło ŭ jaje viosku praviali, i traktar pryvieźli, i škołu adkryli, i pad tank z hranataj lahli, kali daviałosia. Moža, i sapraŭdy — užo nie viedajučy? Adny kryžy ŭ hałavie zastalisia — ale tady ŭžo jak čysta hieamietryčny znak», — piša Mukavozčyk pra Nastu Daškievič i Źmitra Daškieviča, nie nazyvajučy ich imionaŭ. Ich vykazvańni pa temie, na jakija reahuje dziaržaŭny kałumnist, možna pračytać na staronkach niedziaržaŭnych ŚMI i ŭ sacsietkach, ale nijak nie ŭ «SB».
Na minułym tydni Mukavozčyk razradziŭsia adrazu niekalkimi palityčnymi kałonkami — adna była pryśviečana Lavonu Volskamu i inšym muzykantam, inšaja — Źmitru Daškieviču. Pryčym jany publikavalisia dva dni zapar, z praciaham.
Kamientary