U paviedamleńni «NN» (№46'2008) pra sprečki vakoł pomnika ŭ honar 1000-hodździa Bresta niama abarony biełaruskich intaresaŭ. Voś, maŭlaŭ, jaki nieparadak, Fiłaret suprać fihury Jahajły. A jon ža daŭ Brestu mahdeburhskaje prava! Ale treba viedać, pry jakich abstavinach. U toj čas išła baraćba pamiž Vitaŭtam i Jahajłam, jaki, zastajučysia vialikim kniaziem litoŭskim, staŭ jašče polskim karalom i pačaŭ abaraniać polskija intaresy. Vitaŭt zmahaŭsia za palityčnyja pravy VKŁ — biełaruska-litoŭskaj dziaržavy. VKŁ buntavała suprać Jahajły, i jon aścierahaŭsia, što zusim stracić kantrol, i vyrašyŭ pieravieści pad svaju ŭładu (faktyčna — dałučyć da Polščy) biełaruskija harady pa adnym. Pačaŭ ź Bieraścia. Kab vyklikać u bieraściejcaŭ prychilnaść da siabie, daŭ horadu mahdeburhskaje prava. Faktyčna heta była sproba «kupić» bieraściejcaŭ. Ale prapolska-prajahajłaŭskaja partyja ŭ horadzie tak i nie zładziłasia, Bieraście zastałosia viernym VKŁ i Vitaŭtu. Ale mahdeburhskaha prava Vitaŭt, viadoma, nie admianiaŭ. Tak Bieraście staŭ pieršym ź biełaruskich haradoŭ, jaki atrymaŭ mahdeburhskaje prava.
Dy i ŭ ahulnabiełaruskim rečyščy Jahajła — nie toj histaryčny dziejač, jakomu ŭ Biełarusi treba stavić pomniki. Kreŭskaja unija z Polščaj — niesumniennaja zdrada Jahajły. Paśla jaje intaresy Polščy byli pastaŭlenyja vyšej za intaresy Vialikaha Kniastva Litoŭskaha.
Ad Redakcyi. Niama niesupiarečlivych histaryčnych asobaŭ. Kali havorym pra Jahajłu, musim pamiatać, što pry im praciahnułasia chryścijanizacyja krainy, supolna ź Vitaŭtam jon spyniŭ zamiežnuju ahresiju, pakłaŭ kraj mižusobnym vojnam u VKŁ. Byŭ dziaržaŭnym dziejačam jeŭrapiejskaha maštabu i zasnavalnikam biełaruska-polskaj karaleŭskaj dynastyi.
