Na 68-m hodzie žyćcia pamior archieołah Alaksandr Płavinski. Pryčynaj śmierci stała spynieńnie serca.
Alaksandr Płavinski naradziŭsia ŭ Minsku, ad 1975 hoda pracavaŭ na histaryčnym fakultecie BDU. «Da 2017 hoda jon štohod kiravaŭ ci prosta ŭdzielničaŭ u archieałahičnych ekśpiedycyjach, — raskazvaje pra baćku Mikałaj Płavinski, taksama archieołah. — Jon daśledavaŭ pachavalnyja pomniki (kurhany) na Homielščynie, Viciebščynie i Minščynie».
Alaksandr Płavinski vyhadavaŭ dvuch synoŭ, jakija praciahnuli spravu baćki. Mikałaj Płavinski — adzin z najbolš viadomych na siońnia ajčynnych archieołahaŭ, Uładzimir Płavinski — nie tolki arhanizatar biełaruskamoŭnych kancertaŭ i festaŭ, ale taksama archieołah.
«Ja ŭpieršyniu trapiŭ na raskopki ŭ 1994 hodzie, brat — u 2003. Viadoma, što heta luboŭ nam pieradałasia ad taty. Admietna, što jaho apošniaj ekśpiedycyjaj byli Naŭry na Miadzielščynie, užo na nastupnym tydni my znoŭ jedziem mienavita tudy», — raskazvaje syn.
«Baćka ŭ asnoŭnym razmaŭlaŭ pa-rusku. Ale z kanca 1980-ch jon aktyŭna vystupaŭ za biełarusizacyju, za navučańnie na biełaruskaj movie, padtrymlivaŭ biełaruskija arhanizacyi», — kaža Mikoła Płavinski.
Raźvitańnie z Alaksandram Płavinskim adbyłosia 9 lipienia ŭ siamiejnym kole, jaho ŭžo kremiravali, a pachavajuć na Paŭnočnych mohiłkach pobač z baćkami. «Jon byŭ vielmi ścipłym čałaviekam i nie chacieŭ nijakaha publičnaha raźvitańnia», — havoryć Mikałaj.
Trahiedyja ŭ Dokšycach: skončyła žyćcio samahubstvam 15-hadovaja viaskovaja vydatnica2
Kamientary