Adździeł unutranych spraŭ Homielskaha rajvykankama pryniaŭ rašeńnie spynić spravu ab administracyjnym pravaparušeńni ŭ dačynieńni da piensijaniera MUS Michaiła Rusaka.
Pravierka pravodziłasia pa daručeńni prakuratury z nahody taho, što ŭ piensijaniera bieł-čyrvona-bieły płot. Ad vieraśnia na ŭłasnym padvorku Michaiła Rusaka byŭ raźmieščany bieł-čyrvona-bieły ściah. Jaho skrali nieviadomyja, piša «Radyjo Svaboda».
Piensijanier kupiŭ i pastaviŭ novyja ściahi, ich pryjechali zdymać kala dvaccaci čałaviek — pradstaŭniki milicyi, sielsavieta, kamunalniki. Jany zajšli na pryvatnuju terytoryju, niahledziačy na zabaronu haspadara, i źniali bieł-čyrvona-biełyja ściahi. Paśla Michaiła Rusaka aštrafavali na 405 rubloŭ.
Pavodle pratakoła, Michaił Rusak parušyŭ zakanadaŭstva tym, što «nie zrabiŭ naležnych zachadaŭ dla padtrymańnia ŭ naležnym stanie znadvornaha vyhladu žyłoha domu dy inšych zbudavańniaŭ, a mienavita raźmiaściŭ na dachu zbudavańnia i fasadzie žyłoha doma niezarehistravanuju simvoliku (bieł-čyrvona-biełyja ściahi)».
«Dla mianie bieł-čyrvona-bieły ściah — heta simvał Chrysta, čyścini i pralitaj Chrystom kryvi za nas», — kazaŭ Michaił Rusak. I paśla hetaha vypadku piensijanier MUS pafarbavaŭ svoj płot i haraž u «palityčnyja kolery».
«Znoŭ da mianie prychodzili tyja ž nieviadomyja, što i pieršy raz, vidać, milicyjanty. Patrabavali zafarbavać płot. Ja pytaŭsia ŭ ich dazvołu — u jaki koler mnie farbavać i abaviazkova kab pradstavili narmatyŭny akt, na jaki jany spasyłajucca. Ja kazaŭ, što tryccać hadoŭ pracavaŭ u milicyi i zmahaŭsia ź piarevaratniami ŭ pahonach, jašče pry bandzie Marozava. Rabiŭ heta ŭ tym liku i dziela ich i ich dziaciej, kab jany žyli ŭ ščaślivaj krainie, a nie słužyli adnamu tolki čałavieku», — skazaŭ Rusak.
«Kali mianie raniej jašče vinšavali z Dniom milicyi jak piensijaniera — ja im nazad tuju paštoŭku addaŭ i napisaŭ, što ja da takoj milicyi nie maju nijakaha dačynieńnia, takoj, jakaja słužyć złačynnamu režymu. I ŭsio — bolš paštovak nie dasyłali», — prakamientavaŭ Rusak.
Kamientary