Pa-pieršaje, spadaryčna razdavała brašurki, u jakoj mieścilisia refleksii pra nacyjanalnyja simvały. Toje, što heta mahło ŭ niečym parušać paradak ci rehłamient — nie byŭšy na miescy, ciažka skazać — nie vyklučaju. Moža i tak. Tolki pry čym tut «palityčnaja ahitacyja» albo «abałvańvańnie moładzi»? Heta jaskrava kulturnickaja akcyja, a nie palityčnaja.
Pa-druhoje, tak, heta častka šyrejšaj prablemy. Prablema stasunku Kaścioła da nacyjanalnaj kultury i hramadzianskaj supolnaści. U mianie takoje ŭražańnie, što
spadar Šytal dy inšyja chryścijanskija aktyvisty namnoha lepš abaznany ŭ sacyjalnym navučańni Kaścioła, čym mnohija śviatary...
Ja daloki ad idealizavańnia moładzievych aktyvistaŭ i nie vyklučaju, što za mnohimi akcyjami mohuć chavacca niezdarovyja ambicyi, žadańnie zarysavacca ci niešta padobnaje. Tak, hetyja aktyvisty majuć svaje niedachopy (anałahična jak svaje niedachopy majuć i śviatary). I skažu bolš: jany majuć prava mieć niedachopy, majuć prava rabić pamyłki, bo tolki pasiŭna-abyjakavaje bierviano, jakoje kudy pchni, tudy kocicca, pazbaŭlena niedachopaŭ. Ale jany, hetyja
maładyja chryścijanie-zaŭziatary, z pavyšanaj adčuvalnaściu na prablemy nacyjanalnaj kultury, na hramadskija prablemy, jany jość tymi, z kim Kaścioł pavinien vieści dyjałoh. Mahčyma, krytyčny dyjałoh, vychavaŭčy dyjałoh, kali chočacie, mahčyma, časam pavinien ich krytykavać i karyhavać, ale jany musiać usprymacca jak peŭnaja kaštoŭnaść, a nie jak abjekt pacyfikacyii — nie daj Boh — vyklučeńnia z supolnaści jak «antychryścijanaŭ».
Mierkavańnie źmieščana ŭ kamientarach da artykułu «Bohu — Bohava, a maładafrontaŭku zdali milicyi». Zahałovak ad Redakcyi. Artykuł vyklikaŭ burlivaje abmierkavańnie, raźmieščana bolš za 200 vodhukaŭ.
* * *
Piotra Rudkoŭski — manach-daminikaniec. Pracavaŭ u Viciebsku, Vilni, vykładaŭ u EHU. Ciapier pracuje ŭ Varšavie. Naleta maje vykładać u Žešavie.
