«Jak spraŭlajusia z čakańniem? Užo pryzvyčaiŭsia, kali ščyra». Dalnabojščyki raskazali, što adbyvajecca na miažy
Pavodle infarmacyi miascovych žycharoŭ, doŭhaja čarha da biełaruska-polskaj miažy ŭtvaryłasia sioleta jašče ŭ pačatku kastryčnika, tamu kiroŭcy hruzavych aŭtamabilaŭ sprabujuć raźličyć, kolki spatrebicca času, kab pierasiačy prapuskny punkt. Sajt Blizko.by daviedaŭsia, što dumajuć miascovyja žychary, kiroŭcy i jakija pryčyny nazyvaje Dziaržpahrankamitet.
Pa słovach Michaiła, jaki ŭ pačatku kastryčnika viartaŭsia ŭ Brest pa aŭtatrasie M1/Je30, čarha ź vialikahruzaŭ užo tady pačynałasia niezvyčajna daloka ad prapusknoha punkta.
«Pry vyjeździe ź vioski Ciuchiničy pačynajecca pałasa razhonu, — raspaviadaje Michaił. — Heta davoli daloka ad mytni, tamu nie čakaŭ, što jana budzie zaniataja furami. Ale źniziŭšy chutkaść, praciahnuŭ ruch u svaim kirunku».
Z kožnym mietram prajezd Michaiła ŭsio macniej abciažarvaŭsia: hruzavaja technika nie stajała ŭ adzin šerah, a raźmiaściłasia na ŭsioj pałasie darohi. Nabližajučysia da skryžavańnia Kazłovičy-Klejniki, jon spyniŭsia — dźvie pałasy byli zaniatyja, a praz 15 chvilin za jaho mašynaj stała «chutkaja» z uklučanymi majačkami siniaha koleru.
«Dy što heta takoje? Jak tut rehulujecca ruch? Vyklikajcie kaho-niebudź. Mnie treba chutčej prajechać da chvoraha, pakul jon nie pamior», — emacyjna ŭsklikaŭ kiroŭca «chutkaj».
Pa słovach Michaiła, i zzadu, i śpieradu aŭtamabila chutkaj dapamohi stajali jak lehkavyja mašyny, tak i vialikahruzy. Na dapamohu pryjechała DAI, paśla čaho stała viadomaja pryčyna zatoru: biespaśpiachova imknučysia zaniać lepšaje miesca na prajeznaj častcy, kiroŭca-dalnabojščyk abmiežavaŭ prajezd astatnim udzielnikam ruchu.
Kamientujučy situacyju ŭ punktach propusku na zachodniaj miažy Biełarusi, Dziaržpahrankamitet nazyvaje nastupnuju pryčynu:
«Nievykanańnie kantrolnymi słužbami sumiežnych krain ES normaŭ propusku spryjaje pavieličeńniu kolkaści hruzavoha transpartu, jaki čakaje ŭjezdu na ich terytoryju».
Za sutki kolkaść furaŭ na ŭjezd u Polšču pavialičyłasia na 12%, u Łatviju — na 5%. Na litoŭskim napramku kolkaść transpartu, jaki čakaje, istotna nie źmianiłasia.
Na infarmacyjnym partale Dziaržpahrankamiteta skazana, što prapusknaja zdolnaść punkta propusku «Kazłovičy» składaje 2000 hruzavych transpartnych srodkaŭ u sutki ŭ abodvuch napramkach. Takuju ž kolkaść hruzavoha transpartu zdolny prapuskać punkt «Kukuryki», ale ŭžo źmiešanaha typu.
Taksama paviedamlajecca, što praciahłaść pamiežnaha pierachodu ad punkta propusku ź biełaruskaha boku da polskaha składaje dva kiłamietry.
Blizko.by spytaŭsia ŭ kiroŭcaŭ-dalnabojščykaŭ, jakija nie pieršyja sutki stajać u čarzie, u čym jany bačać pryčynu napružanaj situacyi i ź jakoj chutkaściu ruchajucca da biełaruskaj miažy.
Kajrat Nurmuchambietaŭ jedzie pa maršrucie Kazachstan — Bielhija, dastaŭlaje zamarožanuju rybu. 9 śniežnia jon staŭ u čarhu ŭ 22:00 i za niapoŭnyja šeść sutak zmoh prajechać usiaho try kiłamietry.
«Pa prybliznych acenkach, praciahłaść čarhi składaje kala 20 kiłamietraŭ. Tak, maštaby ździŭlajuć u tym liku i mianie, — dzielicca svaimi ŭražańniami kiroŭca vielikahruza. — Čuŭ, što kaniec niedzie na minskaj trasie (aŭtatrasa M1. — zaŭv. red.). Nie viedaju, chto tarmozić z pravierkaj: biełaruskaja ci polskaja miaža.
Adny kažuć, što biełarusy nie pracujuć, inšyja kažuć, što palaki. Ale pa svaim dośviedzie mahu skazać, što biełaruskuju miažu ŭ siarednim prachodžu za 4-5 sutak, paśla čaho zajazdžaju na polskuju terytoryju.
Ale takaja situacyja ciapier nie tolki na hetym punkcie propusku, a i amal usiudy. U «Kamiennym Łozie», naprykład, stajaŭ 10 sutak».
U Kajrata taksama spytalisia, ź jakoj metaj na skryžavańni Kazłovičy — Klejniki staić čałaviek z aŭtamatam i mašyna DAI.
«Tak, ja sam čuŭ pra heta. Z aŭtamatam staić AMAP. Ź jakoj metaj? Biez paniaćcia. Moža, byli bojki».
Žurnalisty paprasili taksama prakamientavać situacyju z «chutkaj», jakuju raskazaŭ Michaił.
«Pa-pieršaje, my jedziem pa vyznačanym časie, pa tachohrafie. Kali ŭ kiroŭcy skančajecca čas, jon spyniajecca na pałasie. U takim vypadku jon nie moža ruchacca ni nazad, ni napierad — heta nazyvajecca parušeńniem zvyšlimitu. Pa-druhoje, mašyny stajać i zapaŭniajuć usiu pieršuju pałasu, kab paśla dajechać da miažy. Z-za hetaha pačynajecca kałaps, jaki pryvodzić da takich niepryjemnych situacyj.
Kali b biełaruski bok vyłučyŭ vialikuju terytoryju, kab fury nie zapaŭniali dźvie pałasy i adna za adnoj stajali ŭ arhanizavanaj čarzie, takoha b nie było».
Pa słovach Kajrata, na hetaj ža hlebie mohuć uźnikać kanflikty:
«Asabista ja ŭ ich nie ŭstupaŭ, ale jany tut źjaŭlajucca. Ź jakoj pryčyny? Adzin kiroŭca moh zasnuć, a druhi staŭ na jaho miesca. Z hetaha, jak praviła, usio pačynajecca».
Inšy kiroŭca-dalnabojščyk, jakomu, pa asabistych padlikach, zastałosia stajać kala sutak, adznačaje, što situacyja ŭžo zvykłaja.
«Ničoha strašnaha nie adbyłosia. Heta ŭžo narmalnaja źjava, — raspaviadaje Dźmitryj. — DAI staić amal u samym pačatku čarhi — sočyć, kab fury nikoha nie abjazdžali.
Dumaju, usio heta pavolnaje prasoŭvańnie źviazana z tym, što na miažy ciapier uviali ŭzmocnieny kantrol pravierki.
Jak ja spraŭlajusia z čakańniem? Užo pryzvyčaiŭsia, kali ščyra. Niadaŭna, naprykład, jechaŭ z Hruzii, dyk tam čarha z fur raściahnułasia na 180 kiłamietraŭ. Litaralna ad Tbilisi i da «Vierchniaha Łarsa».
Kamientary