Nichto nie admaŭlaje: mirnaje nasielnictva hinie padčas vajny. Ale tut uźnikaje druhi bok prablemy – maralny. Vykarystoŭvać pakuty i śmierć ludziej u prapapahandysckich metach amaralna i cynična, adnak heta adbyvajecca. Izrailska-libanski kanflikt nie vyniatak, što paćvierdziŭ skandał ź libanskimi fotazdymkami ahienctva «Rojtar».
Vajennaja žurnalistyka – zaniatak niebiaśpiečny i dvuchsensoŭny. Niebiaśpieka zrazumiełaja. Heta niebiaśpieka dla žurnalista być paranienym ci zabitym. Ale siońnia havorka pojdzie pra dvuchsensoŭnaść – maralnuju i prafesijnuju – aśviatleńnia vajennych kanfliktaŭ.
Varahujučyja baki imknucca vycisnuć maksymalnuju vyhadu nia tolki sa svaich pieramoh, ale i z pakut ułasnaha narodu: nadta vialikaja rola hramadzkaj dumki ŭ siońniašnim śviecie.
Nichto nie admaŭlaje: mirnaje nasielnictva hinie padčas vajny. Ale tut uźnikaje druhi bok prablemy – maralny. Vykarystoŭvać pakuty i śmierć ludziej u prapahandysckich metach amaralna i cynična, adnak heta adbyvajecca. Izrailska-libanski kanflikt nie vyniatak, što paćvierdziŭ skandał ź libanskimi fotazdymkami ahienctva «Rojtar».
Pavažanaje i najstarejšaje brytanskaje infarmacyjnaje ahienctva abviaściła, što źmieščany na jahonym sajcie zdymak libanskaha fatohrafa Adnana Chadža, na jakim adlustravany razburalnyja nastupstvy nalotu izrailskich VPS na Bejrut, akazaŭsia adretušavanaj falšyŭkaj. Dym dla bolšaj dramatyčnaści byŭ dadadzieny fatohrafam. Ahienctva źniała adredahavany zdymak i zamianiła jaho na pieršapačatkovuju fatahrafiju. Dy paprasiła vybačeńni pierad padpisčykami. Adnačasova Rojtar zajaviła, što admaŭlajecca ad supracoŭnictva z aŭtaram adretušavanaha zdymka i vydaliła sa svajho archivu 920 jahonych fatahrafij.
U interviju Radyjo Svaboda viadomy rasiejski internet-dziejač, ekspert i błohier Anton Nosik, jaki adyhraŭ prykmietnuju rolu ŭ vykryćci zdymkaŭ Chadža, raskazaŭ pra toje, jak była zroblena fotafalšyŭka: «Fatohraf zrabiŭ fatahrafiju dymu, jaki ŭzdymajecca nad paŭdniovym Bejrutam, paśla taho jak u jaho trapiła izrailskaja bomba. Fatohrafu padałosia, što dymu zamała, drama zamała, i jon namalavaŭ druhi dom, što dymicca – kab dymu było ŭdvaja bolej. Pry hetym jon ścior niejkija budynki. Dziela taho kab hetyja damy ŭznavić na karcincy, jon prosta skapijavaŭ ich z susiedniaha ŭčastku fatahrafii. Vyjšła vielmi hruba i mnohija heta zaŭvažyli. Tamu presa, aznajomiŭšysia z adzinahałosnym zaklučeńniem asobaŭ, što viedajuć prahramu Photoshop, źviarnułasia ŭ "Rojtar" z prapanovaj patłumačyć heta. Inšymi słovami, jakim čynam stopracentna sfalsyfikavanaja fatahrafija źjaviłasia na stužcy ahienctva».
Anton Nosik razam ź inšymi ekspertami stavić pad sumnieŭ sapraŭdnaść i inšych zdymkaŭ libanskaha fatohrafa, što pracavaŭ na «Rojtar»: «My viedajem, što ŭ Libanie siłami karespandentaŭ, što supracoŭničali z "Chiezbałach", bolš čym udvaja pierabolšana acenka kolkaści achviaraŭ. U try z pałovaj razy pierabolšana kolkaść zahinułych dziaciej».
U suviazi z pavyšanaj uvahaj da fotamateryjałaŭ Adnana Chadža ŭžo da paniadziełka vyjaŭlena jašče čatyry fatahrafii na stužcy «Rojtar», jakija byli adretušavanyja.
U taho ž aŭtara byli znojdzienyja fatahrafii, jakija adlustroŭvajuć padzieńnie izrailskich snaradaŭ na horad, na jakim vydatna vidać, jak pry redahavańni ŭ Photoshop adzin słoj nakładvaŭsia na inšy. Narešcie, jość vielmi cikavaja fatahrafija rakiety «Chiezbałach», što lacić u bok izralskaha karabla. Heta ŭ lepšym vypadku padtasoŭka, a, kali nie padtasoŭka, to kali jon sapraŭdy zdymaŭ jaje, to nia moh hetaha zrabić inakš, aproč jak majučy pramuju vajennuju infarmacyju ad "Chiezbałach» pra toje, što ŭ hetuju noč mienavita z hetaj ustanoŭki bajeviki majuć namier abstralać izralski vajenny karabiel. Bo heta była vajennaja tajamnica».
«Rojtar» – i niekatoryja inšyja zachodnija ŚMI – vinavaciać u tym, što jany stali instrumentami manipulacyi i pramymi ŭdzielnikami vajny na baku «Chiezbałach». Izrailska-libanski kanflikt sapraŭdy ŭ mnohim prachodzić nia tolki na paloch bitvaŭ, ale i na bačynach hazet i ekaranach televizii. Heta vajna infarmacyjnaj epochi.
«Heta prablema prahmatyčnaha padychodu da aśviatleńnia navinaŭ, – kaža Anton Novik. – Kali jość režym, jaki (...) moža abmiežavać zamiežnamu reparteru svabodu dziejańniaŭ, jon (reparter) dziela taho, kab nie pierakryli kisłarod, kab nie prajhrać kankurentam, vymušany damaŭlacca. Uzhadłniać svaje kadry. U lubym vypadku luby tatalitarny ład ŭ hetaj taktyčnaj baraćbie pieramahaje lubuju demakratyčnuju dziaržavu».
Drukujecca ŭ skarocie
Kamientary