«Vy abaviazanyja vieści ahitacyju ŭ padtrymku palityki dziaržavy». Daśviedčanuju HR-śpiecyjalistku zaprasili na pracu ŭ kaledž za 800 rubloŭ — i voś što z hetaha atrymałasia

«Viarnucca siudy vykładać było majoj maraj»

Ja pryjšła ŭ hety kaledž studentkaj 20 hadoŭ tamu i advučyłasia čatyry hady pa śpiecyjalnaści «nastaŭnik», — uspaminaje Nadzieja. — Ščyra kažučy, ja zaŭsiody łaviła siabie na dumcy, što viarnucca siudy vykładać było b vydatna. Tym bolš mienavita na majoj śpiecyjalnaści ŭ mianie było pahłyblenaje vyvučeńnie mietodyk vykładańnia i piedahohiki.

Paśla zakančeńnia kaledža ja spačatku papracavała ŭ škole, potym niejki čas u pryvatnych dziciačych centrach i ŭ vyniku pajšła ŭ biznes. U mianie amal 15 hadoŭ vopytu ŭ śfiery HR u roznych halinach, uklučajučy IT, — i na ŭsich etapach majoj karjery mnie vielmi dapamahali maje viedy.

Ale i prakačała ja siabie surjozna, tamu što pa sutnaści svajoj HR vielmi ščylna źviazany ź piedahohikaj: tut i składańnie płana kansultacyj, i arhanizacyja roznych mierapryjemstvaŭ, i raspracoŭka abo adaptacyja navučalnych prahram.

Jak ja apynułasia na sumoŭi

Ja ŭžo niekalki hadoŭ paśpiachova pracuju na fryłansie, ale majo reziume visić na sajcie pa pošuku pracy: mnie cikavyja prajekty, dzie možna pasupracoŭničać z roznymi kampanijami. Ułasna, tam mianie i znajšła sakratar kaledža. Patelefanavała i prapanavała razhledzieć vakansiju vykładčycy piedahohiki.

Viadoma, u mianie joknuła. Pa-pieršaje, viarnucca ŭ rodnyja pienaty, ale ŭžo ŭ jakaści vykładčycy, było zbolšaha majoj maraj, nu a pa-druhoje, ja lublu dzialicca viedami i vopytam. I mnie praŭda jość što raskazać: ja mahu dać studentam kankretnyja instrumienty, jak teoryju lohka vykarystoŭvać na praktycy.

Dyrektarcy ja skazała: «Ja idu nie za hrašyma. Hetaja staŭka nie pakryje navat arendy majoj kvatery»

Na sustrečy z dyrektarkaj mnie adrazu vydali, što poŭnaja staŭka — heta piać dzion na tydzień, kuratarstva i zarobak kala 800 rub.

Ja papiaredziła, što vykładańnie nie budzie majoj asnoŭnaj pracaj i što ja idu vykładać nie z-za hrošaj: «Hetaja staŭka nie pakryje navat arendy majoj kvatery».

Ja była hatovaja ŭziać try dni na tydzień i niejkuju prajektnuju zaniataść: akramia viedaŭ u piedahohicy, u mianie vialiki dośvied pracy ŭ mižnarodnych kampanijach, mienavita kiraŭničy dośvied, ja lohka mahu dapamahčy studentam u prafaryjentacyi, u pabudovie viektara karjery.

Dy ŭ mianie, ułasna, i byŭ taki płan — sumlenna dzialicca tym, što ŭmieju sama, kab vypuskniki potym hetyja viedy nie prosta ŭ vyhladzie dypłoma pakłali na palicu, a mahli manietyzavać.

Jany ŭziali čas na «padumać», ale pieratelefanavali praktyčna adrazu — usie maje ŭmovy byli pryniatyja, i mnie prapanavali ŭziać niekalki hrup z druhoha, treciaha i čaćviortaha kursaŭ. Mnie tolki patrabavałasia pryjści ŭ adździeł kadraŭ, kab zapuścić praces afarmleńnia.

Tut i pačałosia ŭsio samaje cikavaje. Mnie dali ceły śpis dakumientaŭ. Akramia charaktarystyk za apošnija piać hadoŭ pracy z usich miescaŭ, miedycynskich daviedak ź psichałahičnaha i narkałahičnaha dyspansieraŭ, što, u pryncypie, standartna, asobnym punktam stali zapyty ŭ milicyju.

Schiema takaja: administracyja kaledža piša zapyt u milicyju z maimi danymi, a tam mianie praviarajuć pa ŭsich bazach. Na pytańnie, na pradmiet čaho kankretna mianie buduć praviarać, bo možna ŭziać zvyčajnuju daviedku ab sudzimaści, mnie pramym tekstam skazali: na pradmiet padziej 2020 hoda.

A jašče razam z usimi dakumientami na pracaŭładkavańnie mnie ŭručyli zajavu na ŭstupleńnie ŭ prafsajuz.

«Ja vas na pracu nie vaźmu! Jak ja naviersie rastłumaču, što vy nie hatovyja padtrymlivać toje, što adbyvajecca ŭ krainie?»

Ja adrazu skazała, što ŭstupać u prafsajuz nie budu. Stali ŭhavorvać, ale ja stajała na svaim — dla mianie heta pryncypovaja pazicyja, dla mianie heta važna. Mnie ŭ adździele kadraŭ kažuć: ale ŭ nas va ŭsich supracoŭnikaŭ stopracentnaje siabroŭstva. Ja adkazvaju: kali łaska, ich vybar, a ja nie budu ŭstupać. I kali heta abaviazkovaja ŭmova, to ja admaŭlajusia ad vakansii.

Dobra, kažuć, davaj tady pravierku projdziem, i možna biez prafsajuza. Dva tydni mianie praviarali i ŭ vyniku patelefanavali: «Usio dobra — prychodź». I adrazu ŭ kabiniet da dyrektara: z dakumientami ŭsio ŭ paradku, z pravierkaj taksama, ale jany znoŭ praciahvajuć zajavu ŭ prafsajuz sa słovami: «Dy što vam varta, dy heta ničoha takoha nie značyć». Na što ja znoŭ adkazvaju, što heta maja pryncypovaja pazicyja i ja jaje ahučyła z samaha pačatku.

I tut pačałosia: «Dy jak vy naohuł śmiejecie? Dy vy idziacie ŭ biudžetnuju arhanizacyju! Dy vy abaviazanyja jak kuratar i piedahoh!» Na pytańnie, što mienavita ja abaviazanaja, mnie adkazali: vieści aktyŭnuju ahitacyjnuju dziejnaść u padtrymku palityki dziaržavy i hetak dalej.

U kancy našaj hutarki dyrektarka mnie skazała: «Kali heta pryncypovaja pazicyja — sprava vaša, prymusić vas ustupić ja nie mahu. Ale, kali vy nie padpisvajecie hetyja dakumienty, ja vas na pracu nie vaźmu — jak ja naviersie rastłumaču, što vy nie hatovyja padtrymlivać toje, što ŭ krainie adbyvajecca?»

Na hetym my raźvitalisia, i ja pajšła.

Ci škada mnie, što maja mara tak i nie spraŭdziłasia?

Ja nie viedaju. Dumaju, usio ž ciažej za ŭsio ciapier voś hetym studentam, jakim treba prabiracca da viedaŭ i prafiesii praz takija pieraškody z prafsajuzaŭ, ahitacyi i palityki, jakich naohuł nie pavinna być u navučalnym pracesie. Vielmi chočacca vieryć, što jany abaviazkova spraviacca i, niahledziačy ni na što, znojduć siabie i svoj šlach.

• 20
• 0
• 18
• 54
• 5
• 22
• 28
• 0