«Nastalhija pa niaździejśnienaj budučyni». Biełaruski hurt Molchat Doma vypuściŭ novy albom
«Belaya Polosa» (Biełaja pałasa) heta zbornik ź dziesiaci kampazicyj, jakija zusim pa-inšamu raskryvajuć suśvietna viadomy post-pank hurt i jaho ŭdzielnikaŭ. Papiaredni ichni albom vyjšaŭ ažno čatyry hady tamu.
Nastalhija pa niaździejśnienaj budučyni — tak apisvajuć tvorčaść hurta aŭtary telehram-kanała «KLIK», — a muzyka ŭ novym albomie ihraje industryjalnymi hukami niby vializny adładžany miechanizm.
«Prykładna tak kanstruktyvist i prahresivist ujaŭlaŭ sabie muzyku budučyni. Udary, vopleski, vybuchi, čužarodnyja sintezatary — hetym paznačali prahres, mary pra śvietły idealny śviet.
Ale Molchat Doma pajšli dalej i abharnuli hetyja zvonkija i hrubyja huki mašyn i anałahavych sintezataraŭ letuciennymi i adčužanymi hitarami i ciažkim vakałam Jahora Škutko, pieratvaryŭšy ŭtopiju, śvietłuju i poŭnuju nadziei, u vytančanuju tuhu i ciomny rejv.
Takoje ŭžo zdarałasia ŭ 80-ch, kali Depeche Mode pieraviarnuli sintezatarnyja mary hurta Kraftwerk na 180 hradusaŭ.
Ale jak ža pryjemna bačyć heta praz 40 hadoŭ iznoŭ. Abnoŭlenaje, palepšanaje i na najvyšejšym uzroŭni.
Heta čaroŭnaja muzyka adzinoty, jakaja absalutna dakładna budzie hrać na vializnych kancertach i viečarynkach, abjadnoŭvajučy tysiačy i miljony ludziej. Hetak ža paradaksalna, jak i nastalhija pa budučyni.
I niedzie ŭnutry pulsuje nadzieja, što śviet zrobić poŭny abarot vakoł svajoj vosi, i takoj składanaj, pradumanaj i šmathrannaj muzyki stanie tolki bolš», — pišuć aŭtara kanała.
Muzyčny krytyk Alaksandr Čarnucha dadaje, što «Biełaja pałasa» heta novaja staronka ŭ bijahrafii hurta. Na jaho dumku, ad pašarpanych časam i saŭnd-efiektami papiarednich albomaŭ Molchat Doma pačali ruchacca ŭ bok detalizavanaha, prazrystaha saŭnda, u jakim možna korpacca ŭ detalach i pracavać ź jakasnymi refierensami.
U novym albomie Čarnucha vyłučaje kampazicyju «Čiernyje ćviety» ź vielmi charakternaj hatyčnaj lirykaj, vielmi atmaśfierny instrumientał «Bieznadiežnyj vals» i viartańnie da karanioŭ u zaklučnym treku «Zimniaja».
«Admyvaŭ haŭno z unitazaŭ, my tam jak samyja končanyja». Błohier Vadzim Vadimati Jermašuk — pra toje, jak žyŭ u kałonii ŭ «nizkim statusie»34
Kamientary