Łukašenka spadziajecca pierazapuścić adnosiny z Zachadam pry Trampie. Voś što napisaŭ pra jaho blizki paplečnik Trampa
Paśla pieramohi Trampa Alaksandr Łukašenka, padobna, spadziajecca na pierazapusk adnosin z Zachadam. Jon pavinšavaŭ novaabranaha prezidenta ZŠA i nazvaŭ jaho pieramohu «asabistym podźviham». Mienavita pradstaŭniki administracyi Trampa ŭ minułym jeździli ŭ Minsk. Heta daradca Trampa pa nacyjanalnaj biaśpiecy Džon Bołtan i dziaržsakratar ZŠA Majk Pampiea. Cikava toje, jak toj vizit i ŭspryniaćcie Łukašenki Pampiea apisaŭ u miemuarach.
Majk Pampiea prylataŭ u Minsk — u pačatku 2020 hoda. Tady jon zajaviŭ, što ZŠA nie patrabujuć ad Biełarusi vybirać miž Rasijaj i Zachadam. Jon taksama skazaŭ, što prahres Biełarusi ŭ pytańniach pravoŭ čałavieka, svabody presy i ŭzmacnieńnia roli hramadzianskaj supolnaści — adziny varyjant dla poŭnaha źniaćcia sankcyj. U Minsku jon sustreŭsia nie tolki z Łukašenkam, ale i z pradstaŭnikami hramadzianskaj supolnaści, siarod jakich byŭ budučy nobieleŭski łaŭreat Aleś Bialacki, i naviedaŭ Park vysokich technałohij, pra jaki vielmi vysoka adhuknuŭsia.
Da pasady kiraŭnika dypłamatyčnaha viedamstva ZŠA Pampiea ŭznačalvaŭ Centralnaje raźviedvalnaje ŭpraŭleńnie — na abiedźvie pasady jaho pryznačyŭ Donald Tramp u čas svajho prezidenctva. Ciapier Pampiea ličycca adnym z hałoŭnym zamiežnapalityčnych daradcaŭ Trampa.
I miarkujecca, što jon moža zaniać vysokuju pazicyju ŭ novaj administracyi pry Trampie. Mahčyma, jon stanie ministram abarony.
Pampiea apisaŭ toj vizit u miemuarach «Nikoli nie adstuplu ni na krok: zmahajusia za Amieryku, jakuju lublu». Voś što jon zhadvaŭ pra pajezdku ŭ Minsk i Łukašenku:
«U studzieni 2020 ja staŭ pieršym dziaržaŭnym sakratarom za 25 hadoŭ, jaki naviedaŭ Biełaruś, krainu, jakoj amal 30 hadoŭ kiravaŭ dyktatar i jakaja siońnia znachodzicca ŭ kabalnym rabstvie va Uładzimira Pucina.
Na praciahu niekalkich miesiacaŭ my atrymlivali sihnały pra toje, što prezident Alaksandr Łukašenka sprabuje dystancyjavacca ad Rasii.
Ja nie byŭ u zachapleńni ad idei sustrečy z tyranam, ale mnie nie soramna skazać, što hrubyja hieapalityčnyja intaresy važniejšyja za dypłamatyčny strach «lehitymacyi» kahości kštałtu Łukašenki.
Maja sustreča z Łukašenkam była ŭ niejkim sensie praduktyŭnaj. Ja skazaŭ jamu, što Amieryka hatova pastaŭlać pryrodny haz u jaho krainu, kab pakłaści kaniec jaho zaležnaści ad rasiejcaŭ. My płanavali pryznačyć našaha pieršaha pasła z 2008 hoda — krok, jaki taksama dapamoh by ŭmacavać chrabry kaściak kamandy, jakaja absłuhoŭvała pasolstva ZŠA ŭ Minsku pad pastajannym biełaruskim i rasijskim nahladam.
A potym usio pajšło napierakasiak. Na sustrečy ŭ nietrach svajho pałaca jon havaryŭ napyšliva. Maje kalehi dumali, što, raz naša zakrytaja sustreča zaciahnułasia, usio prajšło pazityŭna. Nasamreč jon mnie vynosiŭ mozh raskazami pra roznych ujaŭnych vorahaŭ i teoryi zmoŭ. Projdzie čas, i vyjavicca, što Łukašenka nikoli ŭsurjoz nie mieŭ namieru pravodzić reformy, i siońnia jon niespraviadliva trymajecca za ŭładu».
Pampiea dadaŭ taksama, što «dziaržsakratar, jaki nie hatovy iści na ryzyki, nie budzie mieć vialikaha pośpiechu».
Kamientary