Zvaliŭsia ŭ brudnuju łužynu i prasiadzieŭ u poli ŭsiu noč u maroz. Jak uratavali 10-hadovaha Stasa, jaki źnik u Baranavickim rajonie
Chłopčyk kataŭsia na rovary, paviarnuŭ nie ŭ toj bok i pajechaŭ u susiedniuju viosku. Jaho šukali 300 čałaviek.
Stas Lašenka źnik u vioscy Zastaryńnie Baranavickaha rajona viečaram 28 sakavika. Dziesiacihadovy chłopiec kataŭsia na rovary. Zamiest taho kab paviarnuć naleva, u bok doma, jon pajechaŭ naprava — u bok susiedniaj vioski. Stas prajechaŭ piać kiłamietraŭ i zrazumieŭ, što zabłudziŭsia.
Kali chłopčyk nie viarnuŭsia dadomu, baćki zaniepakoilisia i pačali pošuki. U ratavalnaj apieracyi ŭdzielničali trysta čałaviek, Stasa šukali ŭsiu noč. Ranicaj 29 sakavika chłopčyk znajšoŭsia. I, jak vyjaviłasia, častkova vypadkova, piša «Virtualny Brest».
Jak raskazaŭ sam Stas, zabłudziŭšysia, jon apynuŭsia ŭ čystym poli. U ciemry chłopčyk nie zaŭvažyŭ brudnuju łužynu i ŭpaŭ u vadu, pramoknuŭšy da pojasa. Tym časam tempieratura pavietra apuściłasia nižej za nul. Stas schavaŭsia ŭ suchoj kanaŭcy, akuratna pakłaŭ pobač z saboj rovar i pačaŭ klikać na dapamohu. Ale pablizu nie było nivodnaha žyłoha doma. Vakoł — tolki ciomnaje pole i poŭnaja cišynia.
Cud adbyŭsia ranicaj. Mužčyna z susiedniaj vioski prosta vyjšaŭ nakapać čarviakoŭ dla rybałki i pačuŭ słabyja kryki ab dapamozie. Padyšoŭšy bližej, jon ubačyŭ źmierzłaha i napałochanaha chłopčyka. Mužčyna adrazu ž advioŭ Stasa da siabie dadomu, razam z žonkaj jany pieraapranuli jaho ŭ suchoje adzieńnie, sahreli i nakarmili. Paśla hetaha adrazu ž paviedamili ŭ pravaachoŭnyja orhany.
Maci Stasa raskazała, što dumki byli strašnyja.
«Čym daŭžej ciahnuŭsia čas, tym ciažej rabiłasia. Sumleńnie hryzła — ja znachodžusia ŭ ciaple, a majo dzicia dzieści tam, adzin, u choładzie i strachu…» — padzialiłasia žančyna.
Ale ranicaj joj paviedamili, što Stas znajšoŭsia i jahonamu zdaroŭju ničoha nie pahražaje.
Stała viadoma, jak zatrymali byłoha kalinoŭca Maksima Ralko2
Kamientary