Na Pieršamaj Łukašenka padaryŭ małodšamu synu zbornik Karatkieviča pa‑biełarusku.
1 maja Alaksandr Łukašenka razam z małodšym synam Mikałajem naviedaŭ staličny park Horkaha. Kiraŭnika dziaržavy supravadžali biźniesmien Juryj Čyž, tenisny trenier Siarhiej Ciacieryn, trenier chakiejnaha «Junactva» Michaił Zacharaŭ i vykonvajučy abaviazki staršyni Minharvykankamu Mikałaj Ładućka.
I Łukašenka, i jahony syn byli apranutyja ŭ spartyŭnuju formu. U Alaksandra na maściercy byŭ aficyjny hierb, a voś u Koli — nie.
Najpierš Łukašenka naviedaŭ treniroŭku chakieistaŭ na travie. Tam jamu padaryli klušku, a taksama rastłumačyli niekatoryja tonkaści hulni. Pakul Łukašenka sprabavaŭ avałodać niazvykłaj dla siabie kluškaj, Kola hulaŭsia sa svaim iPhone.
Potym syn i baćka pajšli jeści bliny. I Mikałaj papiaredžvaŭ tatu, što spačatku treba dačakacca, kab bliny astyli.
Ale najbolš cikavym u hetym repartažy vyhladaje svojeasablivy revierans Łukašenki ŭ bok biełaruskaj movy. Najpierš jon źviarnuŭsia da Koli pa‑biełarusku, kali prasiŭ addać jamu cukierki: «Kola, daj siudy».
Taksama Łukašenka prahartaŭ i nabyŭ časopis «Viasiołka», a hałoŭnamu redaktaru Uładzimiru Lipskamu skazaŭ pa‑biełarusku: «Dziakuj vialiki».
Nu i ŭrešcie na knižnym kirmašy dla syna kiraŭnik dziaržavy vybraŭ knihu «Lebiadziny skit» Uładzimira Karatkieviča.
Potym Łukašenka jašče nabyŭ kiłahram staličnych cukierak. Nu a z parka źjazdžaŭ samastojna za styrnom mašyny, admoviŭšysia ad pasłuh achoŭnikaŭ.
