Premjera ŭ Kupałaŭskim teatry: «Teatramanija» pavodle Pitera Šefiera. Piša Pavał Kaściukievič.
Aŭtar pjesy (jaje nazva ŭ aryhinale — «Letysija i durnapjan») — anhlijski dramaturh i scenaryst Piter Šefier. Šefier viadomy svajoj fiejeryčnaj dramaj «Amadej», kiniematahrafičnaje ŭvasableńnie jakoj u 1986 h. pryniesła aŭtaru i režysioru stužki Miłašu Formanu «Oskar» i «Załaty Hłobus».
Adnačasova z «Idylijaj», «Pinskaj šlachtaj» i Translation'am, što płoć ad płoci, duch ad duchu — kupałaŭskija, teatralny fłahman praciahvaje vybudoŭvać druhuju liniju. Paralelnaja, alternatyŭnaja, nazyvajcie jak chočacie, hetaja linija — šerah pjesaŭ, dalokich ad biełaruskaj rečaisnaści. Jany majuć na mecie nie zamykacca na tutejšaj prablematycy, ciahnuć hledača za biełaruskija dalahlady. Jakija prablemy nas buduć dapiakać, kali my najamosia i ŭrešcie sfarmujemsia jak nacyja, i ŭ našych damach zapanuje hetak miłaje jeŭrapiejskamu sercu nudoćcie. I jak takija pastanoŭki nie ŭdajucca, dyk prablema nie ŭ aktorach, a ŭ nas: nie dapiali, nie daraśli, nie dadumali.
Ale kali ŭ biasprojhryšnaj kamiedyi Fransisa Viebiera «Viačera z prydurkam» navat nieŭtajamničaja publika mahła paciešycca ź viasiołych pryhodaŭ pychliŭcaŭ i dzivakoŭ, dyk u «Teatramanii» ŭsio nie tak. Jaje pastanoŭka dla Kupałaŭskaha — ci pan, ci pravał.
«Teatramanija»: bliskučaja ihra, biezdakornaja pjesa, adno vas pavinna pierajmać tajamnica, čamu ž pierad śmiarotnym pakarańniem Maryja Ściuart načapiła paryk. I kali tak, dyk vy pryjemna ździviciesia: vas čakajuć dźvie z pałovaj hadziny samaha čystaha vysokamastackaha durnapjanu z poŭnym jaho vykryćciom, strakatyja simptomy teatramanii. A taksama taniec z šablami ŭ vykanańni Zoi Biełachvościk i K pierad zasłonaj. A jak nie, to nie, šanoŭnyja nieteatramany i nieteatramanki.
***
Nastupnym razam «Teatramanija» - 27 i 28 lipienia.
