Kultura22

Kali budu žyvy, budu pisać

Hetaj znachodcy cany niama – list 19-hadovaha Vasila Bykava znojdzieny budaŭnikami padčas znosu chaty Bykavych. Potym jašče hod jaho vaziŭ u bardačku svajoj mašyny adzin z vušackich budaŭnikoŭ, pakul nie pieradaŭ Antaninie Ivanaŭnie Bykavaj, udavie brata piśmieńnika

Hetaj znachodcy cany niama – list 19-hadovaha Vasila Bykava znojdzieny budaŭnikami padčas znosu chaty Bykavych. Potym jašče hod jaho vaziŭ u bardačku svajoj mašyny adzin z vušackich budaŭnikoŭ, pakul nie pieradaŭ Antaninie Ivanaŭnie Bykavaj, udavie brata piśmieńnika, pa sutnaści, hałoŭnaj zachavalnicy ŭ byčkoŭskaj siadzibie-muzei Vasila Bykava.

List hety amal 60 hadoŭ pierachoŭvaŭsia ŭ staroj chacie, na jaho ŭžo zabylisia. Siastra piśmieńnika Valancina Uładzimieraŭna miarkuje, što, vidać, utorknuła jaho tady. u 1944-m, miž biarvieńniami chaty dy tak i zabyłasia na jaho. A miž tym heta samy pieršy list Vasila Bykava z frontu, datavany jon 2 krasavika 1944 hodu. Nastupnyja listy Bykaŭ napiša ŭžo ź Biesarabii 7 i 12 žniŭnia, 6 vieraśnia, tady sama i raspaviadzie, jak žyŭ try vajennyja hady – jak byŭ zaśpiety vajnoj u Šostcy, jak razam z častkami Čyrvonaj Armii adstupaŭ pieššu, na pavozkach albo mašynach da samoha Varoniežu; jak z pryčyny jašče niepryzyŭnoha vieku pracavaŭ u kałhasie, a paśla na čyhunačnym transparcie; jak trapiŭ u Sarataŭskuju vajskovuju vučelniu, pa zakančeńni jakoha byŭ nakiravany na 2-i Ŭkrainski front i ź pieršaha ž dnia pajšoŭ u boj; jak u śniežni 1943 hodu byŭ lohka paranieny; i koratka pra toje, jak pry nastupleńni na Kiravahrad atrymaŭ užo ciažkaje rańnie (historyja hetaja staniecca paźniej asnovaj apovieści «Miortvym nie balić»). Pra ŭsio heta Vasil Bykaŭ napiša krychu paźniej, a pakul raskaža pra siabie vielmi ścisła – vidavočna, biez spadzievu, što list dojdzie da adrasata:

«Dobryj dień, dorohije roditieli! Pišu Vam, no nie nadiejuś, čtoby Vy połučili moje piśmo. Nie znaju, živy li Vy i kak Vy živietie. Ja poka živ. Vojuiu. Siejčas napravlajuś na front iz hośpitala. Ot rodnych miest dał[nierazb.]. Osvoboždaju Ukrainu.

Bolšie ničieho nie soobŝaju, no jeśli budu živoj, budu pisať.

S priv[jetom], Vaš syn i brat
Vasilij Bykov.
2 apriela 1944 h.»

Napisany jon na blanku, zroblenym drukavanym čynam, z advarotnaha boku jaho ŭviersie nadrukavana: «Śmierť niemieckim zachvatčikam!»; «VOINSKOJE»; dalej užo bykaŭskaj rukoj napisany adras i numar palavoj pošty 2623. U druhoj častcy blanka ŭ społachach salutu namalavany Kreml i vydrukavany vierš Samuiła Maršaka «Salut»:

    S každym dniem nastojčiviej, pobiedniej
    Załpy orudijnyje v Kriemle.
    Budiet dień, kohda raskat poślednij
    Prazdnik voźviestit rodnoj ziemle.
    Voźviestit pobiedu nad vrahami,
    Čto padut, raźbivšiś o hranit.
    I, kak prieždie, leninskoje znamia
    Vsie kraja Otčizny osienit.
    Naši sieła vstanut iz razvalin,
    Horoda pyšnieje raśćvietut…
    Budiet dień, kohda prikažiet Stalin:
    – Pobiedivšiej Rodinie – salut!

Vidać pa ŭsim, mienavita śledam za hetym listom rodzičy budučaha piśmieńnika atrymajuć i pachavalnuju na jaho, maŭlaŭ, vaš syn i brat lejtenant Bykaŭ Vasil Uładzimieravič zahinuŭ śmierciu chrabrych i pachavany pad Kiravahradam u vioscy Sieviarynka… Valancina Ŭładzimieraŭna zhadvaje, što ŭ jaje paciamnieła ŭvačču, kali jana atrymała pachavalnaje spavieščańnie. Adnak, supastaviŭšy daty, zrazumieła, što žyvy ich Vasil – list byŭ napisany ŭžo paśla ŭjaŭnaj śmierci brata. Ale ŭsio adno, kaža, razam z baćkami płakała ŭ tuju viasnu 1944-ha…

Ciapier hetaja biascennaja relikvija zachoŭvajecca ŭ Byčkach (astatnija frantavyja listy piśmieńnika Valancina Ŭładzimieraŭna pieradała jašče ŭ 80-ch hadach u Viciebski krajaznaŭčy muzej), praŭda, nie ekspanujecca – choć Bykaŭskamu muzeju ŭžo bolš za dva hady, ale dahetul u im niama stendaŭ, kab vystaŭlać hety dy inšyja listy Vasila Bykava, fatahrafii. Zastajecca tolki spadziavacca, što j vušackija ŭłady, i dyrektar muzeju parupiacca narešcie dla muzeju, bo Vasil Bykaŭ – heta imia biełaruskaj i suśvietnaj litaratury, i štohod zimoj i ŭletku ŭ Byčki jeduć sotni ludziej, kab ušanavać pamiać pra piśmieńnika.

DAREČY

Nadrukavanyja i pryviezienyja z Rasii ŭ Minsk čarhovyja try tamy Poŭnaha zboru tvoraŭ Vasila Bykava. Vydadzienyja čaćvierty, piaty i šosty tamy, i najbližejšym časam knihi buduć biaspłatna pieradadzienyja ŭ biblijateki krainy. Pieršyja try tamy paŭtara hodu tamu raźviezienyja pa biblijatekach krainy, zaraz na čarzie – jašče try tamy.

Vydaŭcy spadziajucca, što ŭsie zaplanavanyja i padrychtavanyja 14 tamoŭ buduć vydadzienyja.

Kamientary2

A1 źbirajecca padarvać manapoliju «Jandeksa» na rynku biełaruskaha taksi

A1 źbirajecca padarvać manapoliju «Jandeksa» na rynku biełaruskaha taksi

Usie naviny →
Usie naviny

Hamielčuka Juryja Załatuchina buduć sudzić za «zdradu dziaržavie»

Łukašenka padpisaŭ svoj pieršy ŭkaz paśla čarhovaha «abrańnia»6

«Nie chaču stać babkaj z knopačnym telefonam». Doktar staŭ ajcišnikam — i znajšoŭ pracu ź pieršaha vodhuku4

«Śmiełaści apiaredzić starejšaha brata Pucina chapiła tolki na niekalki hadzin». Frydman — pra vyniki vybaraŭ1

Viasna pryjšła. Zaŭtra ŭ Biełarusi da +12°S13

Łukašenka: My imknulisia zrabić usio vielmi demakratyčna. My vielmi staralisia7

CVK raskazaŭ, kolki namalavali hałasoŭ kožnamu z kandydataŭ8

Nizkapadłohavyja tramvai ŭ Minsku ŭžo pracujuć na dvuch maršrutach5

Navošta Minsku kalcavaja linija mietro, i kolki stancyj jana budzie naličvać4

bolš čytanych navin
bolš łajkanych navin

A1 źbirajecca padarvać manapoliju «Jandeksa» na rynku biełaruskaha taksi

A1 źbirajecca padarvać manapoliju «Jandeksa» na rynku biełaruskaha taksi

Hałoŭnaje
Usie naviny →

Zaŭvaha:

 

 

 

 

Zakryć Paviedamić