Ź imaviernym stvareńniem veteranami Partyi BNF «Biełaruskaha Ruchu», my atrymajem užo čaćviortuju ci piatuju arhanizacyju ŭ śpisie pravakanservatyŭnych partyjnych ruchaŭ, jakija, padzialajučy tyja ž samyja kaštoŭnaści i prahramu, znachodziacca ŭ žorstkaj kankurencyi, a časam — adkrytym varahavańni adna z adnoj
Prusaki, jakija, karystajučysia vobrazam Vitala Rymašeŭskaha, pavypaŭzali z ščylin, jak tolki patuchła śviatło i haspadary syšli z kuchni, zrabilisia tolki pradvieśnikam vitka razłažeńnia apazycyi paśla vybaraŭ. Paśla ŭsich minułych skandałaŭ z najstarejšym biełaruskim palityčnym ruchu,
Idejnymi naščadkami Biełaruskaha Narodnaha Frontu siabie mohuć ličyć mnohija sučasnyja palityčnyja arhanizcyi:
Siarod kandydataŭ na minułych prezydenckich vybarach umoŭnymi «beneefaŭcami» možna było b nazvać až troch čałaviek:Kastusiova, Michaleviča (były namieśnik staršyni BNF), Rymašeŭskaha (były maładafrontaviec) — biez uliku padtrymanaha veteranami PBNF Sańnikava, padtrymanaha Paźniakom Niaklajeva i biełaruskamoŭnaha esdeka Statkieviča.
Zdajecca, słovy «
Lajalnaść da biełaruščyny, demakratyja i— adbieł-čyrvona-bieły ściah pierastali być unikalnym idealahičnym praduktam, hetyja kaštoŭnaści padzialaje jaŭnaja bolšaśćpalityčna-aktyŭnaj hramadzkaści ikontrelity
Ad taho, što Biełaruski Narodny Front adyhraŭ svaju histaryčnuju rolu i ad taho, što ŭsie palityčnyja ruchi (i navat režym Łukašenki) pretendujuć na «biełaruskaść» i «narodnaść», byŭ niepaźbiežny jahony raskoł ci pastupovy zaniapad, jak toje było z narodnymi frontami ŭ inšych byłych respublikach SSR.
Ź imaviernym stvareńniem veteranami Partyi BNF «Biełaruskaha Ruchu», my atrymajem užo čaćviortuju ci piatuju arhanizacyju ŭ śpisie pravakanservatyŭnych partyjnych ruchaŭ,jakija, padzialajučy tyja ž samyja kaštoŭnaści i prahramu, znachodziacca ŭ žorstkaj kankurencyi, a časam — adkrytym varahavańni adna z adnoj. Škodnaść hetaha dla biełaruskaha
Niedapuščalna, kab «druhim BNF» zrabiłasia AHP(liberalnyja ideały jakoj jakraz vymahajuć aktyŭnaj papularyzacyi i tłumačeńnia ŭ našym postsavieckim hramadztvie) i kab raźbiralnictvy ŭnutry partyi vylilisia ŭ drableńnie palityčnaha pradstaŭnictva biełaruskich liberałaŭ. Kiraŭnictva AHP z adnaho boku pazbaŭlaje pasady partyjnaha kandydata Jarasłava Ramančuka za jahonyja dziejańni ŭ dni paśla prezydenckich vybaraŭ, a z druhoha — robić toje ž z aktyvistami partyi, jakija pracavali na inšych kandydataŭ, da kaho pretenzij, jak da Ramančuka, jakraz niama. Niešta ŭ hetym nia tak.
Pieramieny ŭ Biełarusi i suzravańnie hramadzianskaj supolnaści — heta jak toj brytanski hazon u anekdocie. «Palivać i stryhčy, palivać i stryhčy — i tak dźvieście hadoŭ», heta doŭhaja i krapatlivaja aśvietnickaja i pravaabarončaja praca. Inšaj apazycyi my nia majem, i patreba jaje jednaści zrabiłasia banalnym patrabavańniem. Kožny skandał i kanflikt, kožnaja prajava niazdolnaści apazycyjnych arhanizacyj da vypracoŭki efektyŭnych kampramisnych rašeńniaŭ pracuje na karyść dyktatarskaha režyma, a nie na karyść demakratyi ŭ Biełarusi. Nichto nie pavinien na heta zabyvacca.
«A što ŭ vas za prablemy? Daloka da Minska ci niama kamu padvieźci?» Publičnaja pikiroŭka Łukašenki i Pašyniana12
Kamientary