U hod Śvińni žychary Słuckaha rajonu chadajničajuć ab pierajmienavańni vioski Majak u spradviečnaje Dziudzieva. Ad dyjalektnaha dziudzia – «śvinčo».
Hod tamu sesija miascovaha rajsavietu viarnuła nazvu «Vyniščy» pasielišču vasiemnaccataha stahodździa.
Dziudzieva, Kabylčycy, Navozčycy, Chranava, Cyckavičy – heta kolišnija nazvy viosak na Słuččynie. Vydadzieny ŭ Miensku ŭ siemidziesiatyja hady «Karotki tapanimičny słoŭnik» prafesara Vadzima Žučkieviča ŭdakładniaje, što nazva «Dziudzieva» pachodzić ad dyjalektnaha dziudzia – «śvinčo».
— Voj, praŭda ž, – paćviardžaje Zinaida Miacielskaja, – śviniej u našaj vioscy zaŭždy było bolš, čym ludziej i sabak.
Babula Zina ćvierdzić, što za «panskim časam» tut pracavali ažno siem vietrakoŭ.
— Byŭ chleb na stale, a muka – u karycie, – kaža jana.
U hutarcy z byłym staršynioj miascovaha sielsavietu Uładzimieram Kościkam vyśviatlajem, što stvorany paśla 1939 hodu kałhas ŭ vioscy Dziudzieva taksama byŭ samy «śvinski» u rajonie.
— Na tutejšaj śvinafermie karmili da dźviuch tysiač hałoŭ, – nahadvaje surazmoŭca. – Našy ludzi ordeny i medali zavajoŭvali, u Maskvu na VDNH jeździli. Ale jak vykličuć katoraha atrymać uznaharodu dy skažuć: «Voś heta śvinar ź vioski Dziudzieva!» – usia zala paśmichajecca.
Praŭda ci nie, što partyjnyja ludzi nie ličyli śviniej za tavaryšaŭ, ale ŭ 1973 hodzie viosku pieradavikoŭ Dziudzieva pierajmienavali ŭ Majak. Praz bolš jak try dziesiacihodździ ad byłoha kałhasu «Majak» – ni śviatła, ni bliskavicy. Haspadarka zbankrutavała, śvinafermu začynili. Toje, što zastałosia – dałučyli da SPK «Letkaŭščyna».
Pavodle sielsavieckaha pierapisu, na siońnia ŭ byłoj vioscy Dziudzieva ŭsiaho 12 karoŭ i bolš jak 70 śviniej. Dziudzieŭcy praciahvajuć uparta trymacca za dziudziek.
Siabra Tapanimičnaj kamisii NAN Biełarusi Valancina Lemciuhova tłumačyć, što ŭ Biełarusi na siońnia 25 tysiač viosak. Padličana, što bolš jak treciaja častka ź ich byli pierajmienavanyja ŭ 1960‑1990 hady.
— Ciapier kolkaść viosak niaŭchilna źmianšajecca, ale adnačasova pašyrajecca inicyjatyva viartańnia nazvaŭ z narodnaj tapanimiki, — kaža Valancina Lemciuhova.
Specyjalist nazyvaje niekalki dziesiatkaŭ pasieliščaŭ, jakim viernuty histaryčnyja nazvy. U pryvatnaści, vioska Dziŭnaja Łužkoŭskaha sielsavietu na Viciebščynie nabyła raniejšuju nazvu Haradziec.
Niadaŭna žychary vioski Nioman Uździenskaha rajonu viarnuli raniejšuju nazvu pasielišču – Mahilnaje. Mienavita tak jano ŭzhadvajecca ŭ staražytnych letapisach, darevalucyjnaj i savieckaj navukovaj litaratury jak miesca bitvy ŭ CHIII stahodździ biełaruska‑litoŭskich vojskaŭ z tatara‑manholskimi zavajoŭnikami. Čužyncy byli raźbityja.
Nu i 18 lipienia 2006 hodu deputaty Pastaŭskaha rajsavietu adnahałosna pryniali rašeńnie viarnuć vioscy Novadruck nazvu Paryž. Isnuje dakładny histaryčny fakt, što 18 lipienia 1812 hodu Napaleon Banapart paraŭnaŭ tutejšy majontak z Paryžam. Apiakujecca ciapier pastaŭskim Paryžam śviatar Mosarskaha kaściołu ksiondz Jozas Bulka:
— Kala lakarni budziem rabić bulvary. Napisaŭ prezydentu, jon addaje handlovy centar, što razvalvajecca. Tam budzie plabanija. Budzie zala dla vyvučeńnia Katechizu i budzie kaścioł.
U pastaŭskim Paryžy na siońnia 375 žycharoŭ.
